Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 10686 przypisów.

kazuje (forma gw.) — 3.os.lp: każe. [przypis edytorski]

kazus (z łac.) — przypadek, fakt. [przypis edytorski]

kaz — właśc. każ, gdzież. [przypis edytorski]

KB — (z niem.) Krankenbau; szpital, rewir. [przypis edytorski]

kcęć (starop.) — konstrukcja z wzmacniającą partykułą -ci, skróconą do -ć; inaczej: chcę ci. [przypis edytorski]

kcęć wam skorżyć krwawą głowę (starop.) — chcę się wam poskarżyć, [jaką mam] znękaną głowę (jak bardzo jestem stroskana). [przypis edytorski]

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004, s. 210. [przypis autorski]

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004, s. 244. [przypis autorski]

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004, s. 61. [przypis autorski]

kcieć (gw.) — chcieć. [przypis edytorski]

K.C.I.E. — skrót od: Knight Commander of the Order of the Indian Empire, Komandor Orderu Imperium Indyjskiego [przypis edytorski]

kcie (starop.) — kwitnie. [przypis redakcyjny]

kcioł (gw.) — chciał. [przypis edytorski]

kciuki są to naczelne palce ręki (…) ich łaciński rodowód (…)kciuk: pollax; pollere: być silnym. [przypis tłumacza]

KC — Komitet Centralny (w domyśle: Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej). [przypis edytorski]

K. C. N. — Kamil Cyprian Norwid. [przypis redakcyjny]

KC PZPR — Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. [przypis edytorski]

k'czemu (daw.) — ku czemu, do czego. [przypis edytorski]

kczortumatiery — przekleństwo, dosł.: do matki diabła. [przypis edytorski]

k'czortu (ros.) — do diabła. [przypis edytorski]

k'czynom (daw.) — ku czynom, do czynów. [przypis edytorski]

k'druha jasnym policzkom (daw.) — do druha jasnych policzków. [przypis edytorski]

kędy (daw. a reg.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie; dokąd; którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie; którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie; por. dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw., gw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw., gw.) — którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy a. dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy; dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]

kędy (dwa.) — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy miliony — zdanie eliptyczne, inaczej: kędy poszły miliony (innych ludzi); gdzie poszły miliony innych. [przypis edytorski]

kędym (…) znaczyła — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: którędy (…) znaczyłam. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — dokądś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]

kędyś się urodził — tam gdzie się urodziłeś. [przypis edytorski]

Kędy świątynie miał władca pioruna/ I bóg, co wichrem niepogodnym świszcze — Perkunas, bóg piorunu, czczony w Litwie, i Pochwist, bóg niepogody, u Rusi. Dotąd pokazują w Nowogródku miejsce, gdzie miały stać tych bóstw świątynie, a gdzie teraz kościół księży bazylianów. [przypis autorski]

kędys (daw., gw.) — kędyż; gdzie. [przypis edytorski]

Kędy „si” dźwięczy — Wyrażenie powyższe odnosi się do tego, że w języku włoskim si znaczy „tak”. [przypis redakcyjny]

kędy się wichrzą dziwaczne burze — S. Przybyszewski, Na drogach duszy, s. 20. [przypis autorski]

kędy (starop.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędyż (daw.) — gdzie, którędy, w którą stronę. [przypis edytorski]

kędyż — gdzież; konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]

kędzierawić — dziś: kędzierzawić; por. kędzior: lok. [przypis edytorski]

kędzierzawy — o kręconych włosach. [przypis edytorski]

kędzierze (starop.) — kędziory, do których porównano fale morskie. [przypis redakcyjny]

kędziory — dziś popr. forma N.lm: kędziorami. [przypis edytorski]

Kępa — Kępa Polkowska, historyczna kępa na Wiśle, składająca się z dwóch leżących obok siebie wysepek; położona naprzeciw koszar gwardii pieszej koronnej na Żoliborzu. [przypis edytorski]

kępiak — smreczek [gw.: świerk] krzaczasty. [przypis autorski]

Kératry, Auguste Hilarion de (1769–1859) — francuski publicysta i działacz polityczny; autor m.in. dzieła Inductions morales et physiologiques (Wnioski moralne i fizjologiczne, 1817). [przypis edytorski]

kęs (daw.) — nieco, odrobina. [przypis redakcyjny]

kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]

kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]

kęsek — tu: fragment. [przypis edytorski]

kęsim — ścięcie głowy, dekapitacja. [przypis edytorski]

kęsim (z tur. kesim: ucięcie) — ścięcie głowy, śmierć. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy; słowo spopularyzowane przez powieść Henryka Sienkiewicza Pan Wołodyjowski. [przypis edytorski]

kęs mało (starop.) — cokolwiek, czas jakiś. [przypis redakcyjny]

kęs — odrobinę, chwilkę. [przypis edytorski]

kęs przygniewniejszym — nieco gniewny. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — nieco, trochę. [przypis redakcyjny]