Spis treści

Krew: 1
Młodość: 1 2
Radość: 1
Walka: 1

Uwspółcześniono:

pisownię łączną i rozdzielną: cóżbym -> cóż bym.

ortografię: bronzowym -> brązowym; spłókać -> spłukać.

Kazimierz Przerwa-TetmajerHerakles

Przez stepy szedł Herakles, niósł maczugę z drzewa,

a w kędziorach mu bujnych wiatr świszczący śpiewa

i o bary szerokie bije, jak o skałę.

Słońce mu promieniało na piersi wspaniałe

i nogi by ze spiżu [1]. Szedł młodzieńczej krasy [2]

i chwały pełen, wielbion przez rzeki i lasy,

góry i morza sine, syn Zewsa [3] straszliwy —

li mu nie dostawało [4] na kark ze lwa grzywy.

Idąc w step, myślał w duszy: «Daj mi, Boże Panie,

jakie w tej pustce wielkiej ogromne spotkanie,

bo serce moje pragnie boju, walczyć żądam!

Jestem młody i mocny! MłodośćNiech w oczy spoglądam

larwom ogniem zionącym, lub hufiec tytanów

na mej drodze, niebieski mój ojcze, zastanów [5]!

Jestem młody i młodość podnosi krew moję [6]!

Jestem mocny — jak burza na obłokach stoję,

chcę walczyć! Walka, boje są pracą młodości!

Płomienna lawa w mojej przetacza się kości,

i dnia jednego nie chcę mieć w pamięci, stary,

w którym nie pokonałem, w którym moje bary

nie zadrżały zwycięstwa dreszczem, kędy [7] więcej

jest rozkoszy, niż w dreszczu na piersi dziewczęcej.

Na tom zrodzon, by walczyć. Gdzie oko me sięga,

potwór się za potworem przeciw mnie wylęga,

i wdzięczny-ć jestem, Zewsie, za owe wyrody,

bo gdybym nie miał walczyć, cóż bym robił, młody?

Młodość w walce strawiona, w lesie i w pustyni,

męża słupem brązowym i półbogiem czyni».

Gdy tak mówi, aliści [8] z piaszczystej uboczy [9],

ogonem boki bijąc, lew olbrzymi kroczy,

cień potworny wlekący. Gdy ujrzał człowieka,

stanął, krwawą mu złością wraz [10] oko zacieka,

zjeżył grzywę i z piersi zły pomruk wyrzuci,

jak grzmot z chmury, zajadłej oznajmienie chuci.

Młodość, Krew, Walka, RadośćI zaśmiała się w szczęściu młoda pieśń herosa,

ruszył naprzód, odważnie natarł na kolosa,

maczugą łeb mu trzaska, a gdy lew pazury

i kły weń wbił, że grube krwi spłynęły sznury,

i gdy od lwiego trupa cały we krwi swojej

szedł znój spłukać i rany obmywać u zdroi [11]

i w spiekłe walką usta czerpać z nich ochłody:

cieszył się, że lwa spotkał i z lwem walczył, młody.

Przypisy

[1]

by ze spiżu — jak ze spiżu. [przypis edytorski]

[2]

krasa (daw.) — uroda. [przypis edytorski]

[3]

Zews — dziś popr.: Zeus; najwyższe bóstwo panteonu greckiego. [przypis edytorski]

[4]

li mu nie dostawało — tylko mu brakowało; nie dostać (daw.): brakować. [przypis edytorski]

[5]

zastanawiać (daw.) — stawać. [przypis edytorski]

[6]

krew moję — dziś popr.: krew moją. [przypis edytorski]

[7]

kędy (daw.) — tu: gdzie. [przypis edytorski]

[8]

aliści (daw.) — partykuła wzmacniająca, sygnalizująca zmianę sytuacji; nagle, wtem. [przypis edytorski]

[9]

ubocz (daw.) — miejsce położone z boku. [przypis edytorski]

[10]

wraz (daw.) — od razu, natychmiast, zaraz. [przypis edytorski]

[11]

u zdroi — u zdroju. [przypis edytorski]