Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1196 przypisów.
k'czynom (daw.) — ku czynom, do czynów. [przypis edytorski]
k'dawnemu (daw.) — do dawnego stanu. [przypis edytorski]
k'druha jasnym policzkom (daw.) — do druha jasnych policzków. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd, gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd, którędy; tu: gdzie. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kędy (daw.) — dokąd, którędy; tu: tam gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie, dokąd, którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; dokąd; którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie, którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie; por. dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kędy (daw.) — gdzie; tu: gdzieś. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw., gw.) — którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — kiedy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy a. dokąd. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy; dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — którędy; tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (daw.) — tu: gdzie. [przypis edytorski]
kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
kędyś (daw.) — dokądś. [przypis edytorski]
kędyś (daw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Bolesław Leśmian, Łąka (tom), W zwiewnych nurtach kostrzewy (cykl), Odjazd
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kędyś (daw., gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
kędyś (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]
kędys (daw., gw.) — kędyż; gdzie. [przypis edytorski]
kędyż (daw.) — gdzie, którędy, w którą stronę. [przypis edytorski]
kęs czasu (daw.) — długo. [przypis edytorski]
kęs (daw.) — nieco, odrobina. [przypis redakcyjny]
kęs (daw.) — odrobinę. [przypis edytorski]
kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]
kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]
kęs (daw.) — trochę. [przypis edytorski]
kibić (daw.) — część tułowia od ramion do bioder; talia. [przypis edytorski]
kibić (daw.) — talia. [przypis edytorski]
kibić (daw.) — talia, stan; tu: górna część tułowia do pasa. [przypis edytorski]
kidać się (daw.) — rzucać się. [przypis redakcyjny]
ki (daw., gw.) — jaki, który. [przypis edytorski]
ki (daw.) — jaki, co za (kie: jakie); dziś tylko w wyrażeniach potocznych w rodzaju: ki diabeł, kie licho. [przypis edytorski]
kieby (daw., gw.) — jakby, niby, jak. [przypis edytorski]
kieby (daw., gw.) — jakby. [przypis edytorski]
kieby (daw.) — jakby. [przypis edytorski]
kiedym milczał (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: kiedy milczałem. [przypis edytorski]
kiedym się w strachu sądził już nieżywy (daw.) — we współczesnej składni: kiedy w strachu sądziłem, że już jestem nieżywy. [przypis edytorski]
kiedy się imie igrać (daw.) — kiedy się weźmie za granie. [przypis edytorski]
kiegoż (daw.) — jakiegoż. [przypis redakcyjny]
kiej (daw.) — kiedy. [przypis edytorski]
kielka (daw.) — dziś: kilka. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — człowiek głupi, nierozgarnięty. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — człowiek nierozgarnięty, dureń. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — dureń, głupiec. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — głupek. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — głupi człowiek. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — głupiec. [przypis edytorski]
kiep (daw.) — wulgarna nazwa kobiecych genitaliów. [przypis edytorski]
kierdasz (daw.) — druh, towarzysz (z tatarskiego). [przypis edytorski]
kiereja (daw.) — płaszcz ocieplany futrem. [przypis edytorski]
kierejka (daw.) — strój wierzchni tureckiego kroju, płaszcz podbity futrem. [przypis edytorski]
kiermasz (daw.) — uroczyste obchody rocznicy poświęcenia kościoła połączone z odpustem i najczęściej również z jarmarkiem. [przypis edytorski]
kierownik (daw.) — dyrektor szkoły. [przypis edytorski]
kierz (daw., D. lm: krzów) — krzew, krzak. [przypis edytorski]
kierz (daw.) — krzak. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kierz (daw.) — krzak; tu daw. forma Ms.lp: (w) krzu. [przypis edytorski]
kierz (daw.) — krzew, krzak. [przypis edytorski]
kierz (daw.) — krzew. [przypis edytorski]
kierz (daw., Msc. lm: krzach) — krzew, krzak. [przypis edytorski]
kierz (daw., Msc. lm: krzach) — krzew. [przypis edytorski]
kierz (daw., reg.) — krzak; tu lm: krze: krzaki. [przypis edytorski]
kierz (gw., daw.) — krzaki. [przypis autorski]
kierz (gw., daw.) — krzew. [przypis edytorski]
kierz płonący (daw.) — płonący krzak, tu: biblijny krzew gorejący, w którym objawił się Mojżeszowi Bóg Jahwe (Wj 3). [przypis edytorski]
kijanka (daw.) — drewniana łopatka do prania bielizny. [przypis edytorski]
kilkakroć sto (daw.) — kilkaset. [przypis edytorski]
kinąć (daw.) — porzucić. [przypis edytorski]
kinąć (daw.) — rzucić. [przypis redakcyjny]
kinąć (daw.) — rzucić się. [przypis redakcyjny]
kinematograf (daw.) — kino. [przypis edytorski]
kinematograf (daw.) — kino; tu: maszyna do wyświetlania filmów (nazywanych w tym zdaniu obrazami). [przypis edytorski]
kinematograf (daw.) — tu: kino. Na początku XX w. filmy pokazywano bez dźwięku, najważniejsze wypowiedzi czy komentarze pojawiały się na ekranie w formie napisów. Filmy były czarno-białe, a seans uzupełniała muzyka, grana na żywo na pianinie. Pierwszy film z dźwiękiem wyświetlono w 1927 r. [przypis edytorski]
kinematograf (daw.) — tu: kino. [przypis edytorski]
kipiątek (daw.) — wrzątek. [przypis edytorski]
kir (daw.) — czarna tkanina używana jako oznaka żałoby. [przypis edytorski]
kis (daw.) — zakwas, zaczyn. [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — jedwabna tkanina a. chusteczka. [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — płótno. [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — tafta, jedwabna, nieco sztywna tkanina, szeleszcząca przy jej poruszaniu; pierwotnie chińska, skąd nazwa (daw. Kitaj to Chiny). [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — tafta, jedwabna nieco sztywna tkanina, szeleszcząca przy jej poruszaniu; pierwotnie chińska, skąd nazwa (daw. Kitaj to Chiny). [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — tkanina, chustka. [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — tkanina jedwabna. [przypis edytorski]
kitajka (daw.) — tkanina jedwabna. [przypis edytorski]
kitajkowy (daw.) — z cienkiego jedwabiu. [przypis edytorski]
kłąb (daw.) — okolice biodra. [przypis edytorski]
kładnie (daw.) — dziś: kładzie. [przypis edytorski]
kładnie (daw.) — kładzie. [przypis edytorski]
