Przypisy

kędy (daw.) — którędy a. dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy; dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy; tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy — dokąd. [przypis edytorski]

kędy (dwa.) — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (gw.) —kiedy. [przypis edytorski]

kędy indziej — gdzie indziej. [przypis edytorski]

kędy miliony — zdanie eliptyczne, inaczej: kędy poszły miliony (innych ludzi); gdzie poszły miliony innych. [przypis edytorski]

kędym (…) znaczyła — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: którędy (…) znaczyłam. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — dokądś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś (daw., gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]

kędyś — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś się urodził — tam gdzie się urodziłeś. [przypis edytorski]

kędys (daw., gw.) — kędyż; gdzie. [przypis edytorski]

kędy (starop.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędy (starop.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędyż (daw.) — gdzie, którędy, w którą stronę. [przypis edytorski]

kędyż — gdzież; konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]

kędyż — gdzież. [przypis edytorski]

kędzierawić — dziś: kędzierzawić; por. kędzior: lok. [przypis edytorski]

kędzierzawy — o kręconych włosach. [przypis edytorski]

kędziory — dziś popr. forma N.lm: kędziorami. [przypis edytorski]

kėkauti — supti. [przypis edytorski]

Kępa — Kępa Polkowska, historyczna kępa na Wiśle, składająca się z dwóch leżących obok siebie wysepek; położona naprzeciw koszar gwardii pieszej koronnej na Żoliborzu. [przypis edytorski]

Kératry, Auguste Hilarion de (1769–1859) — francuski publicysta i działacz polityczny; autor m.in. dzieła Inductions morales et physiologiques (Wnioski moralne i fizjologiczne, 1817). [przypis edytorski]

kęs czasu (daw.) — długo. [przypis edytorski]

kęs (daw.) — odrobinę. [przypis edytorski]

kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]

kęs (daw.) — trochę. [przypis edytorski]

kęsek — kąsek. [przypis edytorski]

kęsek — tu: fragment. [przypis edytorski]

kęsim — ścięcie głowy, dekapitacja. [przypis edytorski]

kęsim (z tur. kesim: ucięcie) — ścięcie głowy, śmierć. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy; słowo spopularyzowane przez powieść Henryka Sienkiewicza Pan Wołodyjowski. [przypis edytorski]

kęs — kawałek, odrobina. [przypis edytorski]

kęs — odrobinę, chwilkę. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — trochę. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — tu: odrobinę, trochę. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — tu: trochę. [przypis edytorski]

kęs — tu: kawałek. [przypis edytorski]

kęs — tu: nieco. [przypis edytorski]

Kean, Edmund (1787–1833) — angielski aktor teatralny, popularny także w Stanach Zjednoczonych. [przypis edytorski]

Kean. Geniusz i Szaleństwo — dramat Aleksandra Dumasa (ojca), oparty na wydarzeniach z życia brytyjskiego aktora Edmunda Keana (1787–1833). [przypis edytorski]

Keaton, Buster (1895–1966) — amerykański scenarzysta, reżyser i komik. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — angielski poeta romantyczny. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — angielski poeta romantyczny. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — jeden z ważniejszych poetów angielskiego romantyzmu, niedoceniany za życia. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — twórca zaliczany do drugiej generacji ang. poetów romantycznych (wraz z Byronem i Shelley'em), cieszył się dużą sławą już za życia, mimo że jego utwory zostały opublikowane zaledwie cztery lata przed śmiercią i niechętnie przyjęte przez krytykę; zmarł 23 lutego 1821 r. w Rzymie na gruźlicę. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — twórca zaliczany do drugiej generacji ang. poetów romantycznych (wraz z Byronem i Shelley'em), cieszył się dużą sławą już za życia, mimo że jego utwory zostały opublikowane zaledwie cztery lata przed śmiercią i niechętnie przyjęte przez krytykę; zmarł 23 lutego 1821 r. w Rzymie na gruźlicę; dziś popr. forma Msc.: o Keatsie. [przypis edytorski]

Keatsu — dziś popr. forma: w Keatsie. [przypis edytorski]

Kebryjon — powoził rydwanem Hektora. [przypis edytorski]

Keć — dziś popr.: Ket a. Kiet' (ros.), rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu. [przypis edytorski]

Kedron, Kidron (hebr.) a. Cedron — strumień płynący doliną między Wzgórzem Świątynnym a Górą Oliwną w Jerozolimie; także nazwa tej doliny. [przypis edytorski]

Kedyw — skrót od Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Była to utworzona w 1942 roku konspiracyjna formacja podporządkowana bezpośrednio Komendantowi Głównemu AK. Zajmowała się organizowaniem akcji zbrojnych i najbardziej niebezpiecznych aktów sabotażu i dywersji. W jej szeregach służyli najbardziej doświadczeni w walce konspiratorzy warszawscy. [przypis edytorski]

Keene — miasto w Stanach Zjednoczonych (w stanie New Hampshire). [przypis edytorski]

Kefaleńcy — prawdop. neologizm od aramejskiego imienia apostoła Piotra (Kefas), stanowiący aluzję do jego wyciągnięcia miecza w obronie Jezusa. [przypis edytorski]

Kefallenowie — lud sąsiadujący z Itaką. [przypis edytorski]

Keficht — Käfig. [przypis edytorski]

kefija (z arab.) — chusta arabska. [przypis edytorski]

kefija (z arab.) — tradycyjne arabskie nakrycie głowy: kwadratowy kawałek materiału złożony i owinięty w różny sposób dookoła głowy. [przypis edytorski]

kein Angst — żadnego strachu. [przypis edytorski]

keine Angst! (niem.) — bez obaw! [przypis edytorski]

keine Leute (niem.) — żadnych ludzi. [przypis edytorski]

keine (niem.) — żadne. [przypis edytorski]

keine (z niem.) — zaprzeczenie: żadne. [przypis edytorski]

kein geszeft (z niem.) — to nie jest interes; żaden interes. [przypis edytorski]

kein geszeft (z niem.) — żaden interes. [przypis edytorski]

kejsef (gw. środ., z jid.) — złoto i srebro. [przypis edytorski]

kejsef (gw. środ., z jid.) — złoto i srebro (w języku złodziejskim). [przypis edytorski]

Kekrops (mit. gr.) — mityczny król Attyki, założyciel i pierwszy król Aten. [przypis edytorski]

keksnis — padauža. [przypis edytorski]

kelasi (mal.) — marynarz. [przypis edytorski]

kel ekspresją grotesk — zapis fonetyczny fr. zwrotu: quelle expression grotesque, tzn. cóż za dziwaczne wyrażenie. [przypis edytorski]

Kelenderis — staroż. miasto portowe w Cylicji. [przypis edytorski]

kelinaitės — čia: kelnės. [przypis edytorski]

kelių padausinių — kur nesimato kelių. [przypis edytorski]

Keller, Gottfried (1819–1890) — pisarz i poeta szwajcarski (niemieckojęzyczny); do jego najbardziej znanych dzieł należy autobiograficzna powieść Zielony Henryk (1845, wersja popr. 1880), przedstawiciel realizmu mieszczańskiego; Ludzie z Seldwili (oryg. Die Leute von Seldwyla 1856) to cykl opowiadań mających stanowić „obraz życia”, utrzymanych w stylu poetyckiego realizmu. [przypis edytorski]

Keller, Gottfried (1819–1890) — szwajcarski pisarz, reprezentant realizmu mieszczańskiego, autor powieści edukacyjnej z autobiograficznymi elementami Zielony Henryk (Der grüne Heinrich, 1845, wyd. pol. 1955). [przypis edytorski]

Keller, Gottfried (1819–1890) — szwajcarski poeta i prozaik; autor obyczajowych satyrycznych nowel i powieści (Der grüne Heinrich). [przypis edytorski]

Kellerman, François Christophe (1735–1820) — francuski wojskowy okresu rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich; marszałek Francji (od 1804). [przypis edytorski]

Kellermann, Bernhard (1879–1951) — pisarz niemiecki, przeciwnik faszyzmu; mechanizmy społeczne rządów NSDAP w Niemczech opisał w powieści Taniec umarłych (1948). [przypis edytorski]

Kellermann — pomylone dwie postacie: za zasługi w bitwie pod Valmy (1804) do stopnia marszałka Cesarstwa Francuskiego został awansowany przez Napoleona generał François Christophe Kellermann (1735–1820), natomiast dowódcą ciężkiej kawalerii w bitwie pod Marengo (1800) był jego syn, François Étienne Kellermann (1770–1835), wówczas generał brygady, awansowany po bitwie na generała dywizji, który jednak nigdy nie otrzymał nominacji marszałka. [przypis edytorski]

kelner, bitte, zahlen (niem.) — dosł. kelner, proszę, (chcę) płacić; kelner, rachunek proszę. [przypis edytorski]

kelnorė — nameli pusiau žemėje, bulvėms pilti. [przypis edytorski]

Keltowie (z gr. Keltoi), częściej: Celtowie — grupa ludów indoeuropejskich. Ze swoich siedzib w dorzeczu górnego Renu i Dunaju w I tys. p.n.e. Celtowie rozprzestrzenili się po całej Europie, opanowując przede wszystkim tereny Galii (ob. Francja i Belgia), Iberii (Hiszpania) i Brytanii. Wyznawali religię politeistyczną, w której ważną rolę odgrywali druidzi, kapłani przewodniczący obrzędom religijnych, jednocześnie pełniący rolę wróżbitów, lekarzy i sędziów. [przypis edytorski]

Kemal Pasza właśc. Mustafa Kemal zw. Atatürk (1881–1938) — turecki polityk, wojskowy, mąż stanu, współtwórca i pierwszy prezydent Republiki Turcji od 1923 do śmierci w 1938 r. [przypis edytorski]

Kemal Pasza, właśc. Mustafa Kemal, zw. Atatürk (1881–1938) — turecki polityk, wojskowy, mąż stanu, współtwórca i pierwszy prezydent Republiki Turcji (od 1923). [przypis edytorski]

kemi — czarna ziemia, muł rzeczny; staroegipskie słowo na określenie żyznego mułu nilowego. [przypis edytorski]

Kempfer, Engelbert (1651–1716) — niemiecki podróżnik, lekarz i przyrodnik, znany z podróży do Persji, Indii i Japonii; autor prac o roślinności i historii Japonii, będących w Europie przez długi czas głównym źródłem wiedzy o tym kraju. [przypis edytorski]