Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Charles Baudelaire, Kwiaty zła, Heautontimoroumenos
Spleen → ← Zmora

Spis treści

    1. Cierpienie: 1
    2. Ironia: 1
    3. Łzy: 1
    4. Ofiara: 1
    5. Okrucieństwo: 1
    6. Śmiech: 1

    Charles BaudelaireKwiaty złaHeautontimoroumenos[1]tłum. Adam M-ski

    1
    Łzy, OkrucieństwoCierpienieBez nienawiści i bezgniewny,
    Jak rzeźnik będę niósł ci razy,
    Jak Mojżesz, gdy bił w skalne głazy!
    Aż łez cierpienia zdrój ulewny,
    5
    Aby orzeźwić mą pustynię,
    Spod powiek twoich się wyleje.
    Żądza ma gnana przez nadzieję,
    Na słonych twoich łzach popłynie,
    Jak chyża łódź po morskim szlaku,
    10
    I w sercu mym, gdy je ukoję,
    Brzmieć będą drogie łkania twoje,
    Jak bęben gdy gra do ataku!
    Ofiara, Ironia, ŚmiechNic jestem — że fałszywym tonem
    W harmonii świata zgodnie brzmiący,
    15
    Dzięki Ironii tej gryzącej,
    Co gryząc wstrząsa moim łonem?
    W mym głosie tętnią jej gorycze,
    Krew moja jest jej jadem czarnym,
    Jam lustrem jędzy tej poczwarnym,
    20
    W którym przegląda swe oblicze!
    Bom ja jest raną i bułatem[2],
    Zniewagą i zelżonym społem[3],
    Członkami i kruszącym kołem,
    Jam jest ofiarą i jej katem!
    25
    Upiór pierś własną ssący wrogo,
    Jam jest z tych wielkich opuszczonych,
    Na śmiech wieczysty potępionych,
    A którzy śmiać się już nie mogą!

    Przypisy

    [1]

    Heautontimoroumenos — właśc. Heauton timorumenos (w tłumaczeniu z łac.: Sam siebie karzący, względnie: Samoudręk), tytuł komedii Terencjusza (ok. 195 p.n.e.– po 159 p.n.e.), z której pochodzi słynne hasło humanistów renesansowych: „Człowiekiem jestem; nic co ludzkie nie jest mi obce” (w. 77: Homo sum, humani nil a me alienum puto). [przypis edytorski]

    [2]

    bułat (tur.) — rodzaj szabli o krótkiej, zakrzywionej, rozszerzającej się klindze; bułat był wykonany z twardej i sprężystej stali (tzw. damasceńskiej), co decydowało o jego wielkiej ostrości i wytrzymałości. [przypis edytorski]

    [3]

    społem — tu: zarazem, jednocześnie. [przypis edytorski]

    x