Spis treści
Kwiaty złaCyganie w podróżytłum. Antoni Lange
Podróż, PrzemijanieProroczy lud o czarnych źrenicach ognistych
Wczoraj wyruszył w drogę — dzieci na ramionach
Dźwigając — albo karmiąc je falą śnieżystych
Skarbów mleka — co w zwisłych im płynie wymionach.
Mężczyźni idą pieszo z błyskającą bronią
Wzdłuż wozów, gdzie rodziny ich leżą skulone —
NieboI ciężką swą źrenicą po niebiosach gonią,
Żałując mar, co w obcą uleciały stronę!
Świerszcz z głębi swojej nory podziemnej — radośnie
Patrzy na nich, śpiewając swoją pieśń dwugłośnie;
Cybela[1] im powiększa zieleń urodzajną,
W skałach każe bić źródłom, ukwieca pustynie
Tułaczom, dla których się otwierają ninie[2]
Państwa mroków przyszłości z ich zasłoną tajną.