Spis treści
Kwiaty złaSed non satiata[1]tłum. Antoni Lange
1
Potwór, MiłośćCzarownicaDziwne bóstwo, brązowe niby cień północy
O zapachu mieszanym piżma i hawany,
O wiedźmo hebanowa, dziecię czarnych nocy!
5
Pocałunek, Wzrok, Miłość, Pożądanie, NudaWolę eliksir warg twych nad haszyszu cuda,
Bo u twych ust się goi miłości mej rana,
I gdy ku tobie kroczy żądz mych karawana,
Wzrok twój — cysterną, gdzie się upaja ma nuda.
OkoPrzez te czarne źrenice, duszy twej otchłanie,
10Mniej ognia rzucaj we mnie, złośliwy szatanie!
Jam nie Styks[4], bym cię kąpać mógł dziewięciokrotnie,
I nie mogę, potworo niesyta sromotnie
By ucieszyć twe żądze, co nigdy nie zginą,
W piekle twojego łoża stać się Prozerpiną[5].
Przypisy
[2]
Manfred — tytułowa postać powieści poetyckiej G. Byrona, w oryg. pada tu imię Fausta, bohatera dramatu J. W. Goethego. [przypis redakcyjny]
[3]
sawana — zapewne chodzi o sawannę, forma dobrana przez tłumacza dla zachowania rymu i brzmienia. [przypis redakcyjny]
[4]
Styks (mit. gr.) — rzeka oddzielająca świat żywych od Hadesu, który opływa ona dziewięć razy. [przypis redakcyjny]
[5]
Prozerpina (mit. rzym.) — córka Cerery, bogini urodzaju, porwana i poślubiona przez Plutona, władcę krainy umarłych; odpowiednik Kory-Persefony w mit. gr. [przypis redakcyjny]