Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | poetyckie | pogardliwe | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | staropolskie | turecki | ukraiński

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 268 przypisów.

jąć a. imać (daw.) — chwycić. [przypis edytorski]

jąć (daw., gw.) — zacząć. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — wziąć (por.: ująć); tu: zacząć. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć (coś robić), zabrać się za co; tu forma: jęliby: zaczęliby. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć; jąć się czego: zabrać się za co. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć. [przypis redakcyjny]

jąć (daw.) — zacząć; tu forma 3 os.lp: jęła: zaczęła. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć; tu: forma 3 os.lp r.ż.: jęła (zaczęła). [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć; wziąć się za robienie czegoś. [przypis edytorski]

jąć (daw.) — zacząć; zabrać się do czegoś. [przypis edytorski]

jąć się czego (daw.) — zacząć coś. [przypis edytorski]

jąć się czegoś (daw., gw.) — zabrać się za coś; zacząć coś robić. [przypis edytorski]

jąć się (czegoś) (daw.) — zabrać się (za coś). [przypis edytorski]

jąć się (daw., gw.) — złapać się, chwycić się. [przypis edytorski]

jąć się (daw., gw.) — złapać się (za coś), chwycić za coś. [przypis edytorski]

jąć się (daw.) — tu: chwycić się. [przypis edytorski]

jąć się (daw.) — zabrać się za coś; zająć się czymś. [przypis edytorski]

jął (daw.) — zaczął; forma 3 os. lp czasownika jąć, tj. zacząć. [przypis edytorski]

jać bym (…) jechał (daw.) — ja bym jechał; pojechałbym. [przypis edytorski]

ja-ć (daw.) — ja cię. [przypis edytorski]

jać dopomogę (daw.) — skrócone od: ja ci dopomogę. [przypis edytorski]

jachać (daw.) — jechać; objachać: objechać. [przypis edytorski]

jachał (daw.) — dziś popr.: jechał. [przypis edytorski]

jaczejka (daw.) — komórka partii komunistycznej. [przypis edytorski]

jaczejka (daw.) — określenie komórki rosyjskiej partii komunistycznej. [przypis edytorski]

jadowić się (daw.) — złościć się, irytować się. [przypis edytorski]

Jadwiżyn (daw.) — forma D. lp.; dziś: Jadwigi. [przypis redakcyjny]

jagoda (daw.) — dowolny drobny owoc. [przypis edytorski]

jagoda (daw.) — tu: policzek. [przypis edytorski]

jagody (daw.) — policzki. [przypis edytorski]

jagody (daw.) — tu: policzki. [przypis edytorski]

jaje (daw.) — dziś: jajo. [przypis edytorski]

jak był upadł (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: jak upadł wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]

jak drudzy (daw.) — jak inni. [przypis edytorski]

jakem to był czynił (daw.) — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą w stosunku do czynności (zjawisk itp.) wyrażonych zwykłym czasem przeszłym; znaczenie: jak to czyniłem uprzednio (wcześniej, dawniej itp.). [przypis edytorski]

jakem żyw (daw.) — jak żyję. [przypis edytorski]

Jakeś taki (daw.) — skrócone od: jak jesteś taki. [przypis edytorski]

jakiegom nie spodziewał się ujrzeć (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: jakiego nie spodziewałem się ujrzeć. [przypis edytorski]

jakiem (daw.) — forma N.,Msc.lp zaimka pytajnego r.n.; dziś popr.: jakim. [przypis edytorski]

Jakie się zwykle piszą (daw.) — dziś popr. tylko z formą bezosobową czasownika: jakie się zwykle pisze, albo z imiesłowem przymiotnikowym biernym: jakie zwykle są pisane. [przypis edytorski]

jakiśmy mieli (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: jaki mieliśmy. [przypis edytorski]

jako było w Pradze rozporządzono (daw.) — jak rozporządzono w Pradze. [przypis edytorski]

jako (śpi) (daw.) — tu: że (śpi). [przypis edytorski]

jakośwa (daw.) — jak żeśmy. [przypis edytorski]

jako sądzili (…) i jako nie brali (daw.) — że sądzili i że nie brali. [przypis edytorski]

jako też (daw.) — jak również. [przypis edytorski]

jako to (daw.) — tu: na przykład. [przypis edytorski]

jakoweż (daw.) — przym. jakowe z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż: jakież. [przypis edytorski]

jakowy (daw.) — jaki, jakiś. [przypis edytorski]

jakowy (daw.) — jaki, jakiś [przypis edytorski]

jakoż (daw.) — więc. [przypis edytorski]

jakoż (daw.) — wprowadzający pytanie zaimek jako z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; jakże. [przypis edytorski]

jakoż (daw.) — wprowadzający pytanie zaimek „jako” z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; jakże. [przypis edytorski]

jak poty (daw.) — aż dotąd. [przypis redakcyjny]

jakżem ja kontent (daw.) — jak bardzo jestem zadowolony. [przypis edytorski]

jakżeś (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówka czasownika, inaczej: „jakże jesteś”. [przypis edytorski]

jałmużnik (daw.) — duchowny a. urzędnik, rozdający jałmużnę w imieniu władcy. [przypis edytorski]

jałochna (daw.) — młoda krowa, która nie była jeszcze cielna; jałówka, jałowica. [przypis edytorski]

jam (daw.) — skrócone: ja jestem. [przypis edytorski]

jam niczyją żoną (daw.) — nie jestem niczyją żoną. [przypis edytorski]

jam przeklęty (daw.) — skrót od: ja jestem przeklęty. [przypis edytorski]

jam się radował wiośnie (daw.) — cieszyłem się z wiosny. [przypis edytorski]

jam tu przyszła (gw., daw.) — konstrukcja z przechodnią końcówką czasownika; inaczej: ja tu przyszłam. [przypis edytorski]

jarmarkować (daw.) — handlować na jarmarku. [przypis edytorski]