Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6265 przypisów.
miałżeby to być — czyżby to miał być. [przypis edytorski]
miałżem — konstrukcja z partykułą -że nadającą znaczenie pytania retorycznego; inaczej: czy miałem, czyż miałem. [przypis edytorski]
miałżem — konstrukcja z partykułą -że- o funkcji pytajnej; znaczenie: czy miałem. [przypis edytorski]
miałże on — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy on miał. [przypis edytorski]
miałże powiedzieć — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy miał powiedzieć. [przypis edytorski]
miałżeś (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że-; znaczenie: czy miałeś. [przypis edytorski]
Miał zaś król Bolesław syna (…) jedynaka, imieniem Mieszka — Mieszko Bolesławowic (1069–1089), syn Bolesława Szczodrego, dopuszczony do współrządów przez Władysława I Hermana w l. 1086–1089. [przypis edytorski]
miał zawieszoną na guziku paczkę z ciastkami — dawniej ciastka pakowano w papier obwiązany cienkim sznurkiem, a w I poł. XX w. było przyjęte, że eleganccy panowie po wyjściu z cukierni nieśli takie paczki zawieszone na guziku płaszcza czy kamizelki. Pozwalało im to zachować wolne ręce: do eleganckiego stroju należała często laska lub parasol, a druga ręka była niezbędna do uchylania kapelusza przy powitaniu lub aby służyć oparciem damie przy wysiadaniu z pojazdu, otwierać przed nią drzwi itp. [przypis edytorski]
mi amo (hiszp.) — mój dziedzicu. [przypis edytorski]
miańba — zamiana. [przypis edytorski]
Miana — Miena albo Mena, miasteczko w tejże gub., w powiecie sośnickim. [przypis edytorski]
Mianeh, Zendżan, Kasbin — dziś popr.: Mijane, Zandżan, Kazwin; miasta na trasie Tabriz–Teheran, dzielące ją na mniej więcej równe odcinki. [przypis edytorski]
mianej — dziś popr.: tej, którą miał. [przypis edytorski]
mianem (gw.) — miałem. [przypis edytorski]
miano (daw.) — imię, nazwa. [przypis edytorski]
miano — imię, nazwa. [przypis edytorski]
miano — imię. [przypis edytorski]
miano — tu: mienie, majątek. [przypis edytorski]
mianować (daw.) — nazywać, tu: przedstawiać. [przypis edytorski]
mianować (daw.) — tu: wymienić z nazwiska. [przypis edytorski]
mianować (starop.) — nazywać po imieniu, nazywać wedle miana. [przypis edytorski]
mianować (starop.) — nazywać (po imieniu, tj. wedle miana). [przypis edytorski]
mianować (starop.) — tu: wyzwać po imieniu. [przypis edytorski]
mianować — tu: nazywać a. oznaczać (jak oznacza się np. bydło). [przypis edytorski]
mianować — tu: nazywać. [przypis edytorski]
mianować — tu: wyznaczać do uwolnienia. [przypis edytorski]
mianowany — tu: nazwany. [przypis edytorski]
mianoż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy miano, czyż miano. [przypis edytorski]
miany był (…) za mądrego — miano go za mądrego; uważano go za mądrego. [przypis edytorski]
miara — tu: rytm. [przypis edytorski]
miara — tu: takt, rytm. [przypis edytorski]
Miarczyński, Włodzimierz (1879–1846) — aktor. [przypis edytorski]
miarka — naczynie służące do pomiaru objętości; również ilość czegoś mieszcząca się w tym naczyniu. [przypis edytorski]
miarkować — czegoś się domyślać. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — domyślać się, wnioskować. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — dostrzec, zorientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — dostrzegać, domyślać się, orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — dostrzegać, orientować się, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw., gw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miarkować (daw., gw.) — rozumieć, pojmować. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — powściągać, ograniczać. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — rozumieć, orientować się, wnioskować. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — tu: domyślać się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — wnioskować, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — zauważać, orientować się. [przypis edytorski]
miarkować (daw.) — zmniejszać, ograniczać. [przypis edytorski]
miarkować — dostrzegać, orientować się, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (gw.) — pojmować. [przypis edytorski]
miarkować (gw.) — pojmować, rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować (gw.) — rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować — ograniczać, hamować. [przypis edytorski]
miarkować — rozumieć. [przypis edytorski]
miarkować się (daw.) — hamować się, ograniczać. [przypis edytorski]
miarkować się (gw.) — domyślać się. [przypis edytorski]
miarkować się — panować nad emocjami. [przypis edytorski]
miarkować sobie (gw.) — tu: orientować się. [przypis edytorski]
miarkować — tu: spowalniać. [przypis edytorski]
miarkowanie — umiarkowanie. [przypis edytorski]
miarkowany — ograniczany. [przypis edytorski]
miarkuj, co ci rzekę — zwracaj uwagę na to, co ci mówię. [przypis edytorski]
miarkujta (gw.) — miarkujcie; miarkować: rozumieć, pojmować. [przypis edytorski]
miarowy — tu: oparty na mierze wierszowej, z określonym rytmem. [przypis edytorski]
miary przezeń spełnionej — tj. wypitego kielicha. [przypis edytorski]
miarze — dziś popr. forma Msc. lp: mierze. [przypis edytorski]
Miaskowski, Kasper (1549–1622) — polski poeta wczesnego baroku. [przypis edytorski]
miast (daw.) — skrócone od: zamiast. [przypis edytorski]
miast (daw.) — tu: zamiast. [przypis edytorski]
miast (daw.) — tu: zamiast, w miejsce czegoś. [przypis edytorski]
miast (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miast (daw.) — zamiast; w miejsce. [przypis edytorski]
miast (daw.) — zamiast, w miejsce. [przypis edytorski]
miast — dziś popr.: zamiast. [przypis edytorski]
miast — dziś: zamiast. [przypis edytorski]
miasteczko — Wiktor Gomulicki opisuje tu Pułtusk, w którym spędził dzieciństwo. [przypis edytorski]
miasto a. miast (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]
miasto Amorejczyków — Cheszbon, siedziba króla Amorytów. [przypis edytorski]
miasto (daw.) — dziś: zamiast. [przypis edytorski]
miasto (daw.) — tu: w miejsce, zamiast. [przypis edytorski]
miasto (daw.) — tu: zamiast, miast. [przypis edytorski]
miasto (daw.) — tu: zamiast. [przypis edytorski]
miasto daw. — zamiast. [przypis edytorski]
miasto (daw.) — zamiast. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Elżbieta Drużbacka, Wiersze światowe, Skargi kilku Dam w spólnej kompanji będących, dla jakich racyi z Mężami swojemi żyć nie chcą
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miasto (daw.) — zamiast [przypis edytorski]
miasto krotofile (starop.) — zamiast zabawy. [przypis edytorski]
miasto Lec — obecnie: Giżycko. [przypis edytorski]
miasto modłów (daw.) — zamiast modłów. [przypis edytorski]
miasto nasze — Florencja. [przypis edytorski]
Miasto Siwego Jeziora — być może chodzi o Loughrea, miasto w hrabstwie Galway, które po irlandzku nazywa się Baile Locha Riach, co znaczy „miasto szarego/siwego jeziora”. [przypis edytorski]
miasto (starop.) — zamiast. [przypis edytorski]
miasto (starop.) — zamiast, w miejsce. [przypis edytorski]
miasto (starop.) — zamiast; w miejsce. [przypis edytorski]
miasto (tu daw.) — zamiast. [przypis edytorski]
miasto — tu: zamiast; miasto zwierzyny na pieczeni przy kaszej pozbędziem oskomin — zaspokoimy apetyt prostą pieczenią z kaszą (w karczmie) zamiast wyszukaną zwierzyną (w gościnie u szlachcica). [przypis edytorski]
miasto — tu: zamiast to. [przypis edytorski]
miasto — twierdza Gołubiec, położona na prawym brzegu Dunaju, wykupiona przez Turków od serbskiej załogi (wcześniej Zygmunt Luksemburczyk odrzucił podobną ofertę). [przypis edytorski]
Miasto woniej wdzięcznej przystąpi smród… — Iz 3, 24–26. [przypis edytorski]
miasto — zamiast. [przypis edytorski]
