Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 15373 przypisów.

lubo (daw.) — choć. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — chociaż, mimo że. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — jednak, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw., przestarz.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — tu: jednak, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — tu: pomimo że, chociaż. [przypis edytorski]

lubom nic nie rozumiał (daw.) — chociaż nic nie rozumiałem. [przypis edytorski]

lubom (…) obiecał (daw.) — choć obiecałem. [przypis edytorski]

lubość (daw.) — rozkosz, upodobanie. [przypis edytorski]

lubość (daw.) — zadowolenie, rozkosz. [przypis edytorski]

luboście (daw., gw.) — lubości (M. i B. lm); lubość: rozkosz. [przypis edytorski]

luboś (daw.) — chociażeś. [przypis edytorski]

luboś jest (daw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: lubo jesteś, tzn.: chociaż jesteś. [przypis edytorski]

lubować (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]

lubownik (daw.) — dziś: miłośnik. [przypis edytorski]

lubownik (daw.) — wielbiciel. [przypis edytorski]

luby (daw., gw.) — miły. [przypis edytorski]

ludwisarnia (daw.) — warsztat ludwisarski, w którym wytwarzano dzwony, lufy dział i inne duże przedmioty z brązu. [przypis edytorski]

ludzcejszy (daw.) — bardziej ludzki. [przypis redakcyjny]

ludzie oni (daw.) — tamci ludzie. [przypis edytorski]

ludzkie (daw.) — po ludzku, miłosiernie, życzliwie. [przypis edytorski]

ludzkie (daw.) — (przysłówek), ludzko. [przypis redakcyjny]

ludzkość (daw.) — miłosierdzie. [przypis edytorski]

luft (daw.) — tu: otwór. [przypis edytorski]

luidor (daw.) — złota moneta francuska. [przypis edytorski]

lulka (daw.; por. ukr. люлька) — fajka. [przypis edytorski]

luśnia (daw.) — część wozu drabiniastego: okuty żelazem drążek wraz z kłonicą podtrzymujący drabinę. [przypis edytorski]

luśnia (daw.) — element wozu drabiniastego. [przypis edytorski]

luśnia (daw.) — w wozie drabiniastym drąg dodatkowo podtrzymujący drabinę. [przypis edytorski]

luśnia (daw.) — w wozie drabiniastym, drąg dodatkowo podtrzymujący drabinę. [przypis edytorski]

lustr (daw.) — blask. [przypis edytorski]

lustrzyć się (daw.) — błyszczeć. [przypis edytorski]

lustyk a. lusztyk (daw., z niem. lustig: wesoły) — biesiada, zabawa, hulanka. [przypis edytorski]

lustykować a. lusztykować (daw.) — bawić się, hulać; od: lustyk a. lusztyk (daw., z niem. lustig: wesoły) — biesiada, zabawa, hulanka. [przypis edytorski]

lusztyk (daw., z niem.) — bankiet, wesele, radość, hulanka. [przypis edytorski]

lusztyk (daw., z niem. lustig: wesoły) — biesiada, wesoła hulanka. [przypis edytorski]

luto (daw.) — srodze. [przypis edytorski]

luto (daw.) — srogo. [przypis edytorski]

lutować (daw.) — litować. [przypis edytorski]

lutować (daw.) — żałować (litować). [przypis redakcyjny]

lutować (daw.) — żałować. [przypis redakcyjny]

luty (daw.) — okrutny, dziki. [przypis edytorski]

luty (daw.) — surowy, srogi. [przypis edytorski]

lża a. lza (daw.) — trzeba, wolno, można. [przypis edytorski]

lża (daw.) — wolno. [przypis edytorski]

lżyć (daw.) — obrażać, przeklinać. [przypis edytorski]

lza (daw.) — wolno, można. [przypis edytorski]

mądral (daw.) — dziś popr.: mądrala (bez względu na płeć). [przypis edytorski]

mądrocha (daw.) — spryciara. [przypis edytorski]

Maćków (daw.) — Maćka, Maćkowy. [przypis edytorski]

macać (daw.) — tu: próbować, sprawdzać. [przypis edytorski]

machlarstwo (daw.) — szalbierstwo, oszukaństwo [por. machlojka]. [przypis redakcyjny]

macie czoło (daw.) — macie czelność. [przypis edytorski]

macierza (daw.) — tu: matka. [przypis edytorski]

macierz (daw.) — matka. [przypis edytorski]

macież (daw.) — konstrukcja z partykułą w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy macie. [przypis edytorski]

macież (daw.) — no macie, macie przecież; macież go — oto on; proszę, jaki on jest. [przypis edytorski]

maciora (daw.) — matka. [przypis redakcyjny]

macki (daw.) — czułki, ruchliwe wyrostki na głowie owada, służące jako narząd dotyku (czucia), często także węchu i smaku. [przypis edytorski]

madam (daw., z fr.) — pani, tytuł grzecznościowy nauczycielki. [przypis edytorski]

ma dość mocy zeń (daw.) — na niego, (tj. tyle, ile on). [przypis redakcyjny]