Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8257 przypisów.
zmitrężyć — zmarnować. [przypis edytorski]
zmitrężyć — zmarnować, stracić. [przypis edytorski]
zmitygować — powstrzymać się od gwałtownej reakcji. [przypis edytorski]
zmitygować się — powstrzymać się od gwałtownej reakcji. [przypis edytorski]
zmitygować — spowodować, by ktoś zachowywał się mniej gwałtownie, uspokoić. [przypis edytorski]
z młodu — od młodości. [przypis edytorski]
z młoty — dziś popr. forma N.lm: z młotami. [przypis edytorski]
zmleć — dziś: zemleć (od czas. mleć); zmielić na mąkę. [przypis edytorski]
zmleło — dziś: zmełło; od czas.: mleć. [przypis edytorski]
zmlenia — dziś: zmielenia. [przypis edytorski]
z mnichy — dziś popr. forma N. lm: z mnichami. [przypis edytorski]
z mnichy i pany — dziś popr. forma N. lm: z mnichami i panami. [przypis edytorski]
Zmniejsza długość tychże żyłek — Wiadomo, że kurczy żelazo. [przypis autorski]
zmniejszona septyma — akord muzyczny. [przypis edytorski]
zmóc (daw.) — pokonać, przewalczyć. [przypis edytorski]
zmóc (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
zmóc — pokonać. [przypis edytorski]
zmóc się (daw.) — wzmocnić się. [przypis edytorski]
zmóc (starop.) — potrafić; co kto zmoże i jako kto może: co kto potrafi i jak może. [przypis edytorski]
zmóc — wzmóc, wzmocnić. [przypis edytorski]
zmódz — dziś popr.: zmóc, tj. pokonać. [przypis edytorski]
zmógł — dziś: przemógł a. wzmógł. [przypis edytorski]
zmóg — zmógł; pokonał. [przypis edytorski]
zmówiny (daw.) — rozmowa swata z panną i jej rodzicami o zawarciu małżeństwa; oświadczyny; zaręczyny. [przypis edytorski]
zmówiny (daw.) — zaręczyny. [przypis edytorski]
zmówiny — rozmowa swata z panną i jej rodzicami o zaręczynach. [przypis edytorski]
zmówiona (daw.) — zaręczona. [przypis edytorski]
zmówiony (daw.) — zaręczony. [przypis edytorski]
zmówne (starop.) — w porozumieniu, za obopólną zgodą. [przypis edytorski]
zmocnić się (daw.) — wzmocnić się. [przypis edytorski]
zmocnić (starop.) — oprzeć. [przypis redakcyjny]
zmocnicie — dziś popr. forma trybu rozkazującego: wzmocnijcie. [przypis redakcyjny]
zmocnieć — nabrać mocy, siły. [przypis edytorski]
zmoderować — tu: powściągnąć, ukrócić, zdyscyplinować, złagodzić; por. fr. modérer). [przypis edytorski]
zmodnieć — dostosować się do współczesnej mody. [przypis edytorski]
z moich ręku — daw. Ms. liczby podwójnej, dziś: z moich rąk. [przypis edytorski]
z moimi — ludźmi; załogą. [przypis edytorski]
z mojej racji (daw.) — z mojego powodu. [przypis edytorski]
Zmonitować — napomnieć. [przypis redakcyjny]
zmordowany łowy — dziś popr. forma N.lm: (…) łowami. [przypis edytorski]
Zmorski, Roman (1822–1867) — poeta, tłumacz i badacz folkloru działający w okresie romantyzmu, zwolennik panslawizmu, w twórczości odwołujący się do liryki ludowej Mazowsza, przejawiający też upodobanie do makabry; członek Cyganerii Warszawskiej. [przypis edytorski]
z morza — tu dziś popr.: od morza. [przypis edytorski]
Z motywów pieśni ludu zakopiańskiego. [przypis autorski]
Z motywów wedyckich. [przypis autorski]
zmowa — tu: zaręczyny. [przypis redakcyjny]
zmoże (gw.) — przygnębi, przemoże. [przypis autorski]
zmożniać — powiększać, nasilać. [przypis edytorski]
zmożon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zmożony (tj. pokonany). [przypis edytorski]
zmożony — pokonany. [przypis edytorski]
ZMP — Związek Młodzieży Polskiej, polityczna organizacja młodzieżowa funkcjonująca w latach 1948–1957, wspierająca władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. [przypis edytorski]
zmrocze (rzad.) — mrok, mroczne miejsce. [przypis edytorski]
zmrużek (daw.) — ciuciubabka, zabawa dziecięca. [przypis edytorski]
zmudzić — ociągać się. [przypis redakcyjny]
z mułam zrzucon — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika oraz krótką formą przymiotnika; dziś: z muła zrzucony jestem. [przypis edytorski]
zmurszały — sypiący się, kruszący się z powodu rozkładu (o drewnie lub murach). [przypis edytorski]
zmuśże — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
zmuszając wszystkich — tj. bez względu na stan społeczny, tak samo jak i w Atenach. [przypis tłumacza]
Zmuszeni pośród obcych się wałęsać — w późn. wyd. zweryfikowano tłumaczenie, zmieniając ten wers na następujący: „Wędrując smętnie ze złożoną bronią”. [przypis edytorski]
zmyć bez ługu — daw. przysłowie: oszukać. [przypis redakcyjny]
zmydlić — koń zmydlony: spieniony. [przypis redakcyjny]
zmykać — ściągać, kraść. [przypis redakcyjny]
zmykać się — pełzać, ślizgać się. [przypis redakcyjny]
zmykać — spuszczać ze smyczy. [przypis redakcyjny]
zmykać — tu: ściągać, ukrywać, usuwać. [przypis redakcyjny]
zmykać — tu: sprowadzać ze stanowisk. [przypis redakcyjny]
zmykacze grujerscy — Załoga z hrabstwa Gruyere, w bitwie w r. 1544 z wojskami cesarza. [przypis tłumacza]
zmykają ci drodzy z szeregu — gra słów: uciekają z szeregu drodzy podwładni i ubywa drogich pokarmów. [przypis tłumacza]
zmylić się (daw.) — pomylić się; popełnić błąd. [przypis edytorski]
zmylić — tu: stracić. [przypis redakcyjny]
zmyślać — tu: pozorować. [przypis edytorski]
zmyślając (starop.) — tu: udając. [przypis edytorski]
zmyślnej — wymyślnej. [przypis redakcyjny]
zmysłom dwoiaką roskoszą opitem (starop.) — zmysłom opitym [upitym] dwojaką rozkoszą. [przypis redakcyjny]
zmysłowie — zmysłowo, w sposób przemawiający do zmysłów. [przypis edytorski]
zmysł — tu w znaczeniu ogólnym: zmysły. [przypis redakcyjny]
zmysły (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: smysły. [przypis edytorski]
zmysły tylko — źródłem poznania są jedynie wrażenia zmysłowe, tj. wynik działania podrażnień zewnętrznych, których źródło (istota rzeczy) jest niepoznawalna; teoria poznania sensualistyczna Locke'a, rozwinięta przez Condillaka; por. Uwagi, str. 14 n. [przypis redakcyjny]
znać (daw., jako przysłówek) — widocznie, najwyraźniej, zapewne. [przypis edytorski]
znać (daw.) — tu: wiedzieć. [przypis edytorski]
znać (daw.) — widać, poznać. [przypis edytorski]
znać (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
znać (daw.) — wiedzieć. [przypis edytorski]
znać (gw.) — wiedzieć. [przypis edytorski]
znać o czymś (daw.) — wiedzieć o czymś, znać coś. [przypis edytorski]
znać — poznać, widać. [przypis edytorski]
znać się do czego (daw.) — przyznawać się do czego. [przypis edytorski]
znać się jak kura na pieprzu — frazeologizm oznaczający, że ktoś się na czymś w ogóle nie zna. [przypis edytorski]
znać — tu: widać, daje się zauważyć. [przypis edytorski]
znać — tu: widać, da się zauważyć, rozpoznać. [przypis edytorski]
znać — tu: widać. [przypis edytorski]
znać — tu: widać; widocznie. [przypis edytorski]
znać — tu: widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
znać — tu: widocznie. [przypis edytorski]
znać — tu: widzieć. [przypis edytorski]
znać — tu: wiedzieć. [przypis edytorski]
znać — widać. [przypis edytorski]
znać — widać; widocznie. [przypis edytorski]
znać — widocznie. [przypis edytorski]
znać (z ros.) — tu: wiedzieć. [przypis edytorski]
zna cały Przybyszewski — tzn. wszystkie utwory Przybyszewskiego; ostatnie lata przed Weselem były w Krakowie pod urokiem „przybyszewszczyzny”: stąd dowód na „nowoczesność” panny Racheli. [przypis redakcyjny]