Spis treści
TrenyTren XIII[1]
Moja wdzięczna[2] Orszulo, bodaj ty mnie była
Albo nie umierała lub sie nie rodziła.
Małe pociechy płacę wielkim żalem swoim
Za tym nieodpowiednym pożegnanim[3] twoim.
5Omyliłaś mię[4] jako nocny sen znikomy[5],
Który wielkością[6] złota cieszy zmysł[7] łakomy[8],
Potym nagle uciecze[9], a temu na jawi[10]
Z onych skarbów jeno chęć a żądzą[11] zostawi.
Takeś ty mnie, Orszulo droga, uczyniła:
10Wielkieś nadzieje w moim sercu roznieciła,
Potymeś mię smutnego nagle odbieżała[12]
I wszytki moje z sobą pociechy zabrała.
Wzięłaś mi, zgoła mówiąc[13], dusze połowicę[14],
Ostatek przy mnie został na wieczną tesknicę[15].
15Tu mi kamień, murarze, ciosany połóżcie,
A na nim tę nieszczesną pamiątkę[16] wydróżcie[17]:
ORSZULA KOCHANOWSKA TU LEŻY, KOCHANIE[18]
OJCOWE ALBO RACZEJ PŁACZ I NARZEKANIE.
OPAKEŚ TO, NIEBACZNA[19] ŚMIERCI, UDZIAŁAŁA[20]:
20NIE JAĆ ONEJ, ALE MNIE ONA PŁAKAĆ MIAŁA.
Przypisy
W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Trenach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]
pożegnanim (starop. forma N.) — pożegnaniem; za tym nieodpowiednim pożegnanim: z powodu tego nie zapowiedzianego, niewłaściwego pożegnania. [przypis redakcyjny]
odbieżała (forma starop.) — odbiegła; por. „bieżeć” [np. Tren XVI: „śmierć (…) k nam bieży”]. [przypis redakcyjny]
pamiątka* (daw.) — upamiętniający znak (dziś znaczenie węższe); nieszczęsna pamiątka: znak świadczący o nieszczęściu i upamiętniający je. [przypis redakcyjny]
niebaczny (starop.) — nie mający baczenia na coś, czyli nie zwracający na coś uwagi, nieuważny, tu: nie przestrzegający ustalonego porządku rzeczy. [przypis redakcyjny]
opakeś to (…) udziałała (starop.) — postąpiłaś na opak, przewrotnie, wbrew naturalnemu porządkowi rzeczy. [przypis redakcyjny]