Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1293 przypisów.
zmiarkować (daw.) — zorientować się, zrozumieć. [przypis edytorski]
zmiarkować (daw.) — zrozumieć. [przypis edytorski]
zmiarkować (daw.) — zrozumieć, zorientować się. [przypis edytorski]
zmięszać (daw.) — dziś: zmieszać. [przypis edytorski]
zmięszany (daw.) — dziś: zmieszany. [przypis edytorski]
zmiennik (daw.) — człowiek zmienny w uczuciach. [przypis edytorski]
zmiennik (daw.) — mężczyzna zmienny w uczuciach, niedotrzymujący słowa, niewierny. [przypis edytorski]
zmiennik (daw.) — mężczyzna zmienny w uczuciach, niedotrzymujący słowa. [przypis edytorski]
zmierzić (daw.) — obrzydzić. [przypis edytorski]
zmierzić (daw.) — zbrzydzić. [przypis edytorski]
zmierzkać (daw.) — zmierzchać. [przypis redakcyjny]
zmierzk (daw.) — zmierzch. [przypis redakcyjny]
zmierzły (daw.) — budzący obrzydzenie. [przypis edytorski]
zmierznąć (daw.) — obrzydnąć. [przypis edytorski]
zmóc (daw.) — pokonać, przewalczyć. [przypis edytorski]
zmóc (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
zmóc się (daw.) — wzmocnić się. [przypis edytorski]
zmówiny (daw.) — rozmowa swata z panną i jej rodzicami o zawarciu małżeństwa; oświadczyny; zaręczyny. [przypis edytorski]
zmówiny (daw.) — zaręczyny. [przypis edytorski]
zmówiona (daw.) — zaręczona. [przypis edytorski]
zmówiony (daw.) — zaręczony. [przypis edytorski]
zmocnić się (daw.) — wzmocnić się. [przypis edytorski]
z mojej racji (daw.) — z mojego powodu. [przypis edytorski]
zmożon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zmożony (tj. pokonany). [przypis edytorski]
zmrużek (daw.) — ciuciubabka, zabawa dziecięca. [przypis edytorski]
zmylić się (daw.) — pomylić się; popełnić błąd. [przypis edytorski]
znać (daw., jako przysłówek) — widocznie, najwyraźniej, zapewne. [przypis edytorski]
znać (daw.) — tu: wiedzieć. [przypis edytorski]
znać (daw.) — widać, poznać. [przypis edytorski]
znać (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
znać (daw.) — wiedzieć. [przypis edytorski]
znać o czymś (daw.) — wiedzieć o czymś, znać coś. [przypis edytorski]
znać się do czego (daw.) — przyznawać się do czego. [przypis edytorski]
znachodzą się (daw.) — znajdują się. [przypis edytorski]
znachodzić (daw.) — dziś: znajdować. [przypis edytorski]
znachodzić (daw.) — znajdować, natrafiać na coś. [przypis edytorski]
znachodzić (daw.) — znajdować. [przypis edytorski]
znachodzić (daw.) — znajdować; tu: spotykać. [przypis edytorski]
znachodzić się (daw.) — znajdować się. [przypis edytorski]
znachodzić się (daw.) — znaleźć się; tu: zachowywać się odpowiednio. [przypis edytorski]
znachodził (daw.) — forma 3.os.lp r.m.: znajdował. [przypis edytorski]
znachodzi się (daw.) — znajduje się, napotyka się. [przypis edytorski]
znaczek (daw.) — oddziałek (od znaku, tj. chorągwi). [przypis redakcyjny]
znaczno (daw.) — poznać. [przypis edytorski]
znaczny (daw.) — widoczny. [przypis edytorski]
znaczny (daw.) — wyróżniający się. [przypis edytorski]
znaczny (daw.) — wyróżniający się, widoczny. [przypis edytorski]
znają Cię być stwórcą (daw.) — znają cię jako stwórcę; wiedzą, że jesteś stwórcą. [przypis edytorski]
znajdęż ja (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż; znaczenie: czy znajdę, czyż znajdę. [przypis edytorski]
znajdować (coś jakimś) (daw.) — uznawać (coś) za (jakieś). [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — (kalka z fr.) oceniać; odnosić wrażenie. [przypis edytorski]
znajdować (daw.; kalka z fr.) — oceniać; odnosić wrażenie. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — oceniać; odnosić wrażenie. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — przekonywać się o czymś, dochodzić do wniosku. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — przekonywać się o czymś; oceniać; odnosić wrażenie. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — przekonywać się o czym; zastawać co. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — uważać. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — uważać, sądzić; odnosić wrażenie. [przypis edytorski]
znajdować (daw.) — uważać, sądzić. [przypis edytorski]
znajdujeszże (daw.) — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy znajdujesz, czy uważasz. [przypis edytorski]
znajdzieli (daw.) — konstrukcja z partykułą -li: czy znajdzie. [przypis edytorski]
znak (daw.) — chorągiew. [przypis redakcyjny]
znakomity* (daw.) — widoczny. [przypis redakcyjny]
znalazła go pustym (daw.) — zobaczyła, że jest pusty. [przypis edytorski]
znalazł pomysł (…) doskonałym (daw.) — uznał pomysł za doskonały. [przypis edytorski]
znaleźć coś jakimś (daw.) — uznać coś za jakieś; ocenić jako. [przypis edytorski]
znaleźć coś jakimś (daw.) — uznać coś za jakieś; ocenić jako. [przypis edytorski]
znaleźć coś jakimś (daw.) — zobaczyć, że coś jest jakieś; uznać coś za jakieś; ocenić jako. [przypis edytorski]
znaleźć kogoś jakimś (daw.) — uznać kogoś za jakiegoś; ocenić jako. [przypis edytorski]
znaleźć kogoś jakimś (daw.) — uznać, że ktoś jest jakiś; ocenić jako. [przypis edytorski]
znaleźć kogoś jakimś (daw.) — zobaczyć, że ktoś jest jakiś; uznać kogoś za jakiegoś; ocenić jako. [przypis edytorski]
znaleźć się (daw.) — zachować się. [przypis edytorski]
znaleź (daw.) — dziś: znajdź. [przypis edytorski]
znam (daw.) — wiem, uznaję. [przypis edytorski]
znamię (daw.) — znak. [przypis edytorski]
znamie (daw.) — tu: znak, chorągiew; dziś popr. pisownia: znamię. [przypis edytorski]
z następnego powodu (daw.) — z następującego powodu; z takiego oto powodu. [przypis edytorski]
znaszać (daw.) — prawdop.: zestawiać. [przypis edytorski]
znasz-li (daw.) — czy znasz; dziś popr. pisownia: znaszli. [przypis edytorski]
znicestwienie (daw.) — unicestwienie, zniszczenie. [przypis edytorski]
z niedobaczka (daw.) — z nienacka. [przypis redakcyjny]
z niemi (daw., gw.) — z nimi. [przypis edytorski]
znieść (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
znieść (daw.) — pokonać, zniszczyć. [przypis edytorski]
znieść się (daw.) — spotkać się celem uzgodnienia rozbieżności. [przypis edytorski]
znieść się z kim (daw.) — skontaktować się z kim; spotkać się z kim. [przypis edytorski]
znieść się z kim (daw.) — złączyć się z kim, sprzymierzyć się z kim. [przypis edytorski]
zniesiony (daw.) — pokonany. [przypis edytorski]
zniesło (daw.) — dziś popr. forma: zniosło. [przypis edytorski]
z niewiela (daw.) — dziś: z niewielkiej ilości. [przypis edytorski]
znijdź (daw.) — zejdź. [przypis edytorski]
znijść (daw.) — przyjść. [przypis edytorski]
znijść (daw.) — zejść. [przypis edytorski]
znijść się (daw.) — zejść się. [przypis edytorski]
znijście (daw.) — zejście. [przypis edytorski]
znijście (daw.) — zejście. [przypis edytorski]
zniknąć czemu (daw.) — [tu:] uniknąć czego. [przypis redakcyjny]
zniknienie (daw.) — dziś popr.: zniknięcie. [przypis edytorski]
zniskąd (daw.) — dziś: znikąd. [przypis edytorski]
zniweczon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zniweczony. [przypis edytorski]