Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | polski
Znaleziono 10158 przypisów.
widno było między ich smugi — dziś: widać było między ich smugami. [przypis edytorski]
Widno było — widać było. [przypis edytorski]
widno było, że (…) — dziś w tym znaczeniu: widać było. [przypis edytorski]
widno (daw., gw.) — widocznie. [przypis edytorski]
widno (daw.) — tu: widać, widocznie. [przypis edytorski]
widno (daw.) — wiadomo. [przypis edytorski]
widno (daw.) — widać. [przypis edytorski]
widno (daw.) — widać, widocznie. [przypis edytorski]
widno (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
widno — dziś w tym znaczeniu: widać. [przypis edytorski]
widno jak w polu — jasno jak na otwartej przestrzeni, dzięki oknom wpuszczającym światło dzienne do pomieszczenia. [przypis edytorski]
widnokręga — dziś popr. forma: widnokręgu. [przypis edytorski]
widnokręga — dzis popr. forma D. lp: widnokręgu. [przypis edytorski]
widnokres — widnokrąg, horyzont. [przypis edytorski]
widno — [przypis edytorski]
widno — tu: widać; można zobaczyć. [przypis edytorski]
widno — tu: widać. [przypis edytorski]
widno — tu: widać, widocznie. [przypis edytorski]
widno — tu: widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
widno — wiadomo. [przypis edytorski]
widno — widać, widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
widno — widocznie. [przypis edytorski]
widny (daw.) — dziś: widoczny. [przypis edytorski]
widny (daw.) — tu: jasny. [przypis edytorski]
widny (daw.) — tu: widoczny. [przypis edytorski]
widny (daw.) — widoczny, dający się widzieć. [przypis edytorski]
widny (daw.) — widoczny, dostrzegalny. [przypis edytorski]
widny (daw.) — widoczny. [przypis edytorski]
widny (daw.) — widoczny. [przypis redakcyjny]
widny (daw.) — widoczny, znany. [przypis edytorski]
widny — dziś: widoczny. [przypis edytorski]
widny — dziś w tym znaczeniu: widoczny. [przypis edytorski]
widny (tu daw.) — dziś w tym znaczeniu: widoczny. [przypis edytorski]
widny (tu daw.) — widoczny. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
widny — tu: widoczny. [przypis edytorski]
widny — wyraźny, widoczny. [przypis edytorski]
widoczna (daw.) — widoczne jest. [przypis edytorski]
widoczne dla wszystkich muszą zawsze żyć wasze czyny — czyny żyją wiecznie w pamięci ludzi. [przypis tłumacza]
widocznie — jawnie. [przypis redakcyjny]
widocznie — tu: na widoku, na oczach wszystkich. [przypis redakcyjny]
widoczyć (daw.) — rozjaśniać. [przypis redakcyjny]
widoczyć (daw.) — świadczyć. [przypis redakcyjny]
widokiem tego pięknego jeziora — Lozanna leży na stoku opadającym ku Jezioru Genewskiemu. [przypis edytorski]
widoki — tu: plany. [przypis edytorski]
Widok jednak czarującej Elwiry (…) i całą duszą oddałem się nowemu dla mnie szczęściu. — w innym oprac. tegoż tłumaczenia akapit ten brzmi:
W nocy było inaczej. Bożek małżeństwa, zapaliwszy swoje pochodnie, osłonił nas welonem pierwszych rozkoszy. Wszystkie miłostki uleciały Elwirze z pamięci, a nieznane dotychczas uniesienie wypełniło jej serce miłością i wdzięcznością. Cała należała do swego małżonka.
[przypis edytorski]
Widok mój miły być musi oczom smutkiem omroczonym — w oryg. „the sight of me is good for sore eyes”, cytat zapisany w nieco innej wersji („the sight of you (…)”, tj. twój widok) przez znanego ze skłonności do sarkazmu Irlandczyka, Jonathana Swifta (1667–1745), w książce A complete collection of genteel and ingenious conversation (publ. 1738), będącej zbiorem przykładów i satyrycznych komentarzy uwydatniających banalność konwersacji wyższych klas Wielkiej Brytanii w XVIII w., w sposób ironiczny rekomendującej się jako swoisty podręcznik czy przewodnik dla tych, którym brak ogłady. [przypis edytorski]
widok obrazu w kościele, gdzie Chrystus z miłością przygarniał dzieci ku sobie, lub też wielki posąg Matki Zbawiciela stojący w zagłębieniu zamkowego muru a tulący do piersi dzieciątko — płaskorzeźba na drzewie nieudolnego dłuta ze śladem farb, wyobrażająca Chrystusa błogosławiącego dzieci, znajduje się dotąd w kościele po krzyżackim w Malborgu. Posąg Matki Boskiej, olbrzymiej postaci we wnęce zamkowej. Obadwa mają być zabytkami trzynastego wieku. [przypis autorski]
widokres — widnokrąg; rzadko używana forma, odnotowana w słowniku Lindego. [przypis edytorski]
Widok świata jest dla mnie ową księgą, którą duch rozwinął przed prorokiem… — J. H. Newman, Apologia pro Vita Sua (1865), rozdział 5. [przypis edytorski]
widomie (daw.) — dziś popr.: widocznie; w sposób dostrzegalny. [przypis edytorski]
widomie (daw.) — dziś popr.: widocznie; w widoczny sposób. [przypis edytorski]
widomie (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
widomie (daw.) — widocznie; w sposób zauważalny. [przypis edytorski]
widomie (daw.) — widocznie; w widoczny sposób. [przypis edytorski]
widomie (daw.) — w sposób widoczny. [przypis edytorski]
widomie — w sposób oczywisty; widocznie, widzialnie. [przypis edytorski]
widomszy — lepiej widoczny; por. daw. widomy: widoczny, oczywisty. [przypis edytorski]
widomy (daw.) — widoczny; dostrzegalny. [przypis edytorski]
widomy (daw.) — widoczny. [przypis edytorski]
widomy — dziś: widoczny. [przypis edytorski]
widomy — widoczny. [przypis edytorski]
Widor, Charles-Marie (1844–1937) — francuski organista, kompozytor i nauczyciel akademicki. [przypis edytorski]
Widowisko nienawiści i okrucieństwa które świat w ciągu całej historii nam daje… — por. Renouvier, La nouvelle monadologie, 1899, s. 507. Przytaczam w skróceniu. [przypis autorski]
widownia — tu: widok. [przypis edytorski]
wid — światło. [przypis autorski]
widuj — spowiedź przedśmiertna. [przypis tłumacza]
w Idumei — Ἰδουμαίαν (N), Ἰδουδαίαν (D). [przypis tłumacza]
widun (reg.) — człowiek przewidujący przyszłość. [przypis edytorski]
widun — szaman, jasnowidz, opowiadacz baśni. [przypis edytorski]
widywamy — popr.: widzimy, widujemy. [przypis edytorski]
widząc (…) inszego leżąc (starop. forma) — dziś popr.: widząc innego leżącego. [przypis edytorski]
widząc, jak nauki te stały na zawadzie porozumieniu jego z Kościołem, odsuwał je coraz bardziej w głąb, w cień — por. rozmowę Adama Towiańskiego z ojcem. [przypis autorski]
Widząc Jazona, jak w pług wprzęgał byki. — Jazon, za pomocą Medei, męczył ziejące ogniem byki poświęcone Wulkanowi do momentu, aż zaprzągł je do pługa, którym krajał pierwsze bruzdy i siał w nie smocze zęby. [przypis redakcyjny]
widząc się sam — widząc, że jest sam. [przypis edytorski]
Widząc się szpetnym (daw. składnia) — widząc, że jest szpetny. [przypis edytorski]
widząc się wzgardzoną (starop. konstrukcja) — widząc (postrzegając), że jest wzgardzona (że nią wzgardzono). [przypis edytorski]
widząc, że umysł nie jest wieczny, czyli nieśmiertelny, wolałby być bezmyślnym i żyć bez rozsądku; jest to tak niedorzeczne, że nie warto się tym więcej zajmować — Por. List 43 (dawniej 49) § 3, w którym de Spinoza broni się przeciwko zarzutowi niereligijności. [przypis redakcyjny]
Widząc zaślepienie nędzy człowieka, patrząc na cały wszechświat niemy — Fragm. 206. [przypis tłumacza]
widzą go bydź krwią srodze popluskanem (starop. forma) — dziś: widzą, że jest spryskany krwią. [przypis edytorski]
widzęć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
widzęcy (daw.) — widząc. [przypis edytorski]
widzęcy (starop. forma) — dziś imiesłów przysłówkowy: widząc. [przypis edytorski]
Widzę Frakastorona, Gabryela — jedno z dwojga: albo tłumacz wziął Trifon Gabriele (15, 8 oryginału) za dwie osoby i umieścił Tryfona w 5, a Gabriela w 7 (i to podobniejsze do wiary), albo pomyliwszy imię Frakastorona, Hieronim, napisał Gabryel. [przypis redakcyjny]
Widzę, iż go k'domu teszno (daw.) — widzę, że mu tęskno do domu. [przypis edytorski]
Widzę już ludzi z cytrynami w rękach — w niemieckiej kulturze cytryna może symbolizować krytykę. [przypis edytorski]
Widzę lepsze i chwalę, a gorsze obieram — Owidiusz, Metam VII, 19. Zob. też str. 122 i 171. [przypis redakcyjny]
widzę męża, jako głaz ołtarza (…) haniebnie znieważa — głaz ołtarza tj. omfalos, największa świętość wyroczni delfickiej, uważany był za pępek ziemi. [przypis redakcyjny]
widzęś nie przy szabli — widzę, że nie masz przy sobie szabli. [przypis edytorski]
Widzę świetny krzyż święty — konstelację Krzyża Południowego. [przypis redakcyjny]
Widzę synowca twego, bohatera, który (…) staje się myśliwcem — Gwido del Duka, cień tu mówiący, rodem z Bretinaro, rozmawia z Rinierem de Kalboli, rodem z Forli, którego synowiec Fulcieri w roku 1300 był podestą florenckim. Przeciągnięty do stronnictwa Gwelfów czarnych wielu ze stronnictwa Gwelfów białych uwięził i na śmierć skazał. [przypis redakcyjny]
Widzę u was daleko więcej zadatków na życzliwość bogów niźli u niego — moralny punkt patrzenia na rzeczy jest specjalnością ateńską; w Atenach rozwinęła się tragedia i filozofia moralna; misteria opierały się na wierze w sprawiedliwość za grobem. [przypis tłumacza]
Widzę (…) Więźnia Chrystusa w jego namiestniku — Bonifacy VIII, papież, uwięziony w Anagni przez Nogareta i Stefana Kolonów, naczelnych wodzów wojsk Filipa Pięknego, którego poeta nazywa nowym Piłatem. [przypis redakcyjny]
widzę zwierzę, jak Donata ogonem wlecze w otchłań zatracenia — Korso Donati, naczelnik stronnictwa gwelfów czarnych, krewny Forezego, który był gwelfem białym, przez podburzony lud florencki ściągnięty z konia i zamordowany w roku 1308. Poeta, mając go za bezbożnika, w imaginacji swojej uwiązawszy Korsa Donatiego do ogona końskiego, wlecze go prosto do piekła. [przypis redakcyjny]
widze — dziś M. lm. brzmi: widzowie. [przypis edytorski]
widze — dziś popr. forma M. lm: widzowie. [przypis edytorski]
widzenie — zdanie, sąd, opinia, sposób widzenia różnych spraw. [przypis redakcyjny]
widziadła — w innym tłum.: sukuby. [przypis edytorski]
widziadło — tu: widowisko. [przypis edytorski]
widziadło — tu: widowisko. [przypis redakcyjny]
Widziadło — uosobienie „pomoru”, tyfusu głodowego i cholery, który pochłonął ogromne ilości ofiar w Galicji w latach następujących po rabacji galicyjskiej, 1847–1849. Dopatrywano się w tym „kary bożej”, zesłanej na lud. Na tle tych wydarzeń osnuł swą powieść Pomór Władysław Orkan. [przypis redakcyjny]
