Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5278 przypisów.
lubią bowiem prostaczą surowość i dlatego noszą białe szaty — τὸ γὰρ αὐχμεῖν ἐν καλῷ τίθενται λευχειμονεῖν τε διαπαντός, nam squalere honori ducunt et veste candida semper indui, denn eine rauhe Haut zu haben gilt ihnen für ebenso ehrenvoll, als beständig in weissen Gewändern einherzugehen (Clementz) [pominięto tłum. na rosyjski]. Różnice między tłumaczami pochodzą, jak sądzę, z niedostatecznego wgłębienia się w tekst. Λειχμειν wobec czystości nadzwyczajnej esseńczyków (Pape: „verwild ert aussehen”) dlatego tłumaczę przez „prostaczą surowość”, ponieważ esseńczycy gardzili oliwą jako kosmetykiem, że się tak wyrażę, symbolem elegancji; τὁ–τἑ, Pape: „und so, demnach” (II, 1078 b.) tłumaczę „i dlatego”; „białe szaty” (λευχειμονεῖν διαπαντός) w przeciwstawieństwie do „barwnych szat” były znowu symbolem prostoty. Clementza „ebenso–als” (τὁ–τἑ) [pominięto tłum. na rosyjski] uważam za błędne. Te subtelności są konieczne, gdyż chodzi o dokładne wniknięcie w charakter owych ludzi i ich obyczaje. [przypis tłumacza]
lubiać — dziś popr. forma: lubić. [przypis edytorski]
lubiał — dziś popr. forma 3.os.lp. cz. przesz.: lubił. [przypis edytorski]
lubiał — dziś popr.: lubił. [przypis edytorski]
lubian (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; lubiany. [przypis edytorski]
Lubi deszcz ziemia, lubi wysoki eter — z fragmentów Eurypidesa. [przypis tłumacza]
Lubię ja kwiaty (…) więcej im dobra udziela — Przez to porównanie poeta mówi: „Wszystkie stworzenia boże lubię ja tym bardziej, im one są lepszymi”. [przypis redakcyjny]
lubiemy — dziś popr.: lubimy. [przypis edytorski]
lubież — dziś: lubieżność. [przypis edytorski]
lubież — lubieżność. [przypis edytorski]
lubieżność kobiet jest tak wielka (…) Wedle p. Smitha nie lepiej dzieje się w małych królestwach Gwinei — „Kiedy kobiety (powiada) spotkają mężczyznę, chwytają go i grożą, że go oskarżą przed swoim mężem, jeżeli nimi wzgardzi. Wślizgują się w łóżko mężczyzny, budzą go i, kiedy je odpycha, grożą mu, że dadzą się złapać na gorącym uczynku”. [przypis autorski]
lubieżność — rozpusta. [przypis edytorski]
lubieżny bogacz kupował jego [Pyreikosa] dzieła na wagę złota, aby podnieść ich nicość przez cenę urojoną — Arystofanes, Bogactwo w. 602, Acharnejczycy w. 854; tudzież Pliniusza lib. XXX sec. 37 ed. Harduina. [przypis redakcyjny]
Lubiłem lipę, co nad sławnym Janem — lipa Jana Kochanowskiego w Czarnolesie, uwieczniona przez niego w poezji. [przypis redakcyjny]
Lubił tu letnią porą przemieszkiwać Olgierd, ojciec Władysława Jagiełły (…) świadczy Narbutt — [zob.] Dzieje starożytne narodu litewskiego, t. V, s. 237. [przypis autorski]
Lubił zresztą korzystać z tego zwyczaju przed scenami o najwyższym tragicznym napięciu — por. Hamlet V, 1, Makbet II, 3. [przypis tłumacza]
Lubimir — Kochanowski nazywa tchórza ironicznie Lubimirem, tj. miłośnikiem miru (pokoju). [przypis redakcyjny]
lubiony — dziś: ulubiony. [przypis edytorski]
Lubisz Kamelie, Ofelio? (…) co czarem odurzeń tchną, Ninon? — Istnieją dwie wersje polskie tego wiersza, różniące się właśnie w treści tej strofy, głównie w doborze kobiecych imion. Francuski oryginał wygląda następująco: Aimez-vous les camélias,/ Ophélia?/ Julia?/ Aimez-vous les acacias/ Languissant au vent sonore,/ Porcia?/ Léonore?/ La tubéreuse au long abandon,/ Ninon?/ Sur la pourpre royale, le lys,/ Alice? Drugi, obecnie bardziej popularny przekład tego utworu, także autorstwa Stanisława Korab-Brzozowskiego: Lubicie kamelie,/ Ofelie?/ Akacjowe puchy/ Czekające na wiatrów podmuchy,/ Izydoro,/ Lenoro?/ Na szkarłatach królewskich lilie,/ Emilie?/ Tuberozy, co czarem odurzeń tchną,/ Ninon? [przypis edytorski]
lubisz pana d'Angiviller, ale powinien byś mu powiedzieć, aby zamknął buzię pani de Marchais — Pani de Marchais, ładna i sprytna istota, którą łączył stosunek trwałej i wiernej miłości z hrabią d'Angiviller, była cokolwiek zalotna i umiała obudzić u pana de Guibert pewne zainteresowanie. Panna de Lespinasse, w swojej wiecznie czujnej zazdrości, spostrzegła niebezpieczeństwo i starała się je odwrócić, wprowadzając w grę miłość własną autorską Guiberta. Manewr ten kobiecy powiódł się; od tej chwili pan de Guibert ochłódł dla pani de Marchais zupełnie. [przypis tłumacza]
lubit (ros.) — kochać, lubić. [przypis edytorski]
lubka (daw., gw.) — ukochana, kochanka. [przypis edytorski]
Lublin 1961. [przypis autorski]
Lublin — miasto powiatowe, stolica województwa i powiatu lubelskiego. [przypis edytorski]
lublu atca (ros.) — kocham ojca. [przypis edytorski]
lub, (…) lubo (starop.) — albo, albo. [przypis edytorski]
lub, lubo (starop.) — tu: czy, czy też. [przypis edytorski]
lub (…), lub (starop. konstrukcja) — czy, czy; lub się wracasz, lub odchodzisz: czy wracasz, czy odchodzisz. [przypis edytorski]
lublu prianik (ros.) — lubię piernik. [przypis edytorski]
luboby (daw.) — choćby; lubo: choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubobym (daw.) — choćbym. [przypis edytorski]
luboć — choć, chociaż. [przypis edytorski]
luboć — choć. [przypis edytorski]
luboć — chociaż. [przypis edytorski]
luboć (daw.) — choć. [przypis edytorski]
lubo — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo — choć. [przypis edytorski]
lubo — chociaż, lecz. [przypis edytorski]
lubo — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — albo. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż; Lubom przeszedł pięćdziesiątkę: konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: chociaż przeszedłem pięćdziesiątkę (skończyłem 50 lat). [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż; lubom tu zrodzon: choć jestem tu urodzony. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
Michał Dymitr Krajewski, Woyciech Zdarzyński, życie i przypadki swoje opisuiący
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Michał Dymitr Krajewski, Woyciech Zdarzyński, życie i przypadki swoje opisuiący
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
lubo (daw.) — choć. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż, choć. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż, mimo że. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]
Johann Wolfgang von Goethe, Lata wędrówki Wilhelma Meistra, czyli wyrzekający się
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Bolesław Prus, ,,Ogniem i mieczem", powieść z dawnych lat Henryka Sienkiewicza
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Syrokomla, Wycieczki po Litwie w promieniach od Wilna, Wycieczki po Litwie w promieniach od Wilna, tom I
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
lubo (daw.) — czy. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — jednak, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — miło. [przypis edytorski]
lubo (daw., przestarz.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — przyjemnie, miło. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — tu: jednak, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — tu: pomimo że, chociaż. [przypis edytorski]
lubo — dziś: choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (gw.) — miło. [przypis edytorski]
lubo, (…) lub — albo, albo. [przypis edytorski]
Lubo (…) lubo — Czy (…) czy. [przypis redakcyjny]
lubo — miło. [przypis edytorski]
Lubomirski, Hieronim August — kawaler maltański, marszałek nadworny. [przypis redakcyjny]
Lubomirski, Jerzy Sebastian herbu Szreniawa bez Krzyża (1616–1667) — marszałek wielki koronny, później hetman polny koronny i starosta spiski; w latach 60. przywódca rokoszu, który ograniczył absolutystyczne dążenia Jana Kazimierza; zmarł na wygnaniu. [przypis edytorski]
Lubomirski — Kazimierz Lubomirski z Równego. [przypis redakcyjny]
Lubomirski — Lubomirski, Jerzy Sebastian herbu Szreniawa bez Krzyża (1616–1667), marszałek wielki koronny, później hetman polny koronny i starosta spiski; w latach 60. przywódca rokoszu, który ograniczył absolutystyczne dążenia Jana Kazimierza; zmarł na wygnaniu. [przypis edytorski]
Lubomirski, Stanisław (1583–1649) — późniejszy wojewoda krakowski, potem ruski, w czasach opisywanych w niniejszym dziele regimentarz pod Chocimiem. [przypis edytorski]
Lubomirski, Stanisław Herakliusz (1639–1702) — marszałek wielki koronny, wybitny pisarz i poeta późnego baroku, zwany Salomonem sarmackim. [przypis edytorski]
Lubomirszczyk — zwolennik magnackiego rodu Lubomirskich. [przypis edytorski]
lubom nic nie rozumiał (daw.) — chociaż nic nie rozumiałem. [przypis edytorski]
lubom nie godzien — choć nie jestem godzien; lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubom (…) obiecał (daw.) — choć obiecałem. [przypis edytorski]
lubom się bronił — choć się broniłem. [przypis edytorski]
lubom starzec — chociaż jestem starcem. [przypis edytorski]
lubom tego nie pamiętał — choć tego nie pamiętałem. [przypis edytorski]
lubo (przestarz.) — choć. [przypis edytorski]
Lubo (przestarz.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (przestarz.) — chociaż. [przypis redakcyjny]
lubopytstwo (ros. любопытство) — ciekawość. [przypis edytorski]
lubość (daw.) — rozkosz, upodobanie. [przypis edytorski]
lubość (daw.) — upodobanie, zadowolenie. [przypis edytorski]
lubość (daw.) — zadowolenie, rozkosz. [przypis edytorski]
luboście (daw., gw.) — lubości (M. i B. lm); lubość: rozkosz. [przypis edytorski]
luboś (daw.) — chociażeś. [przypis edytorski]
luboś jest (daw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: lubo jesteś, tzn.: chociaż jesteś. [przypis edytorski]
lubośmy — choć żeśmy. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — choć jesteś. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — czyś. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: lub też. [przypis edytorski]
lubo — tu: albo (właśc. daw.: chociaż). [przypis edytorski]
lubo — tu: czy. [przypis edytorski]
lubować (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]
lubowałem się w podkreślaniu (…) po pierwsze tajemnic intelektualnych, po drugie techniki zdarzeń (…) do zastanawiania się nad sprawą techniki faktów życiowych skłonili mnie głównie Kleist, Hebbel i Schopenhauer — [Komentarz autora z Uwag.] Por. strony: 132 w. 24 [tj. fragment rozdz. VII „Rzeczywiste życie posiada pewien kwas niwelijący (…)”], 133 w. 17 [tj. fragment rozdz. VII „Ale na szczęście ze stanami takimi (…)”], 157 w. 1 [tj. fragment rozdz. VII „W ogóle wchodziły tu w grę współcześnie dwa czynniki (…)”], 159 w. 25 [tj. fragment rozdz. VII „Ze wszystkimi najpiękniejszymi uczuciami i zamiarami łączą się (…)”], 166 [tj. fragment rozdz. VIII „Ideałem byłoby właściwie opisywać bezpośrednią rzeczywistość (…)”], 262/263 [tj. fragment rozdz. XIV „Technika wypadków jest taka, że właściwych decyzji zwykle nie ma (…)”], 234 w. 30 [tj. fragment rozdz. XII „(…) owszem twierdzę, że takie wypadki (…)”], 301 (zakątek komiczny) [tj. fragment rozdz. XVI „Kiedy zaś tamci wstąpili na najwyższy punkt (…) już wszystko skończone”], 332 w. 18 i n. [tj. fragment rozdz. XVII „Trzeba jednak obok ogólnego tła psychicznego uwzględnić warstewkę (…)”; red. WL] itd. Wpływy: głównie Kleista Michał Kohlhaas, Schopenhauera: nauka o charakterze, Hebbla: Herod i Mariamna w porównaniu z jego rozbiorem tragedii Massingera Lodovico. Od zwrotów Hebbla: Die Gebrochenheit der Idee (w jego uwagach o dramacie) i Verwirrung der Motive wywodzi się mój pierwiastek pałubiczny. [przypis autorski]
