Krzysztof Kamil Baczyński1942, 1943, 1944Dzieło dla rąk

Kiedy się w ludziach miłość śmiercią stała

i runął na nas grzmiąc ognisty strop,

błogosławieni ci, co im za mała

była ta trwoga dla serc i dla rąk.

Historia, BłogosławieństwoKiedy przeklęto wszelki płód człowieczy,

aby nie cierpiał, aby nie mógł trwać,

błogosławieni byli ci, co rzeczy

nazwali nędzą poczętą we łzach.

Kiedy się krwawym szwem zszywały dzieje,

choć ziemia była jak jaśminów pęk,

błogosławiącą rękę taką samą,

łączący z niebem ton — źródlany dźwięk.

Błogosławieństwo, ObowiązekA oto mamy niebios złoty namiot,

przestrzeń jak morze żywą — a nie szklaną,

z której powstaje się i schodzi w nią,

błogosławiącą rękę taką samą,

pód którą głowy jak łzy w oczach drżą.

A tylko trzeba pojąć głos i hasło,

bo jeden krok jest jak żołnierza krok,

kiedy się wstąpi weń, to się znalazło

Boga dla wiary i dzieło dla rąk.