Spis treści

Krzysztof Kamil Baczyński1942, 1943, 1944Piosenka śnieżna żołnierza

ZimaŚnieg wieje — ciszy gołąb —

w miast wyspy lekkie.

Szumią miękkie powieki,

kręci się białe koło.

to, co kochać było — za wiele:

panny smukłe, wiatru fontanny,

u jeziora uśpiony jeleń.

Przeżegnane krzyżem i ogniem

śpiewne kraje, gotyk na szybach,

zapomniane te, co szły do mnie,

smoki, kwiaty, świecące ryby.

Zapomniane będą i czasy,

które miłość jak śnieg wypełnia.

Na chmur ciemnych spiętrzone lasy

pnie się śniegu szumiąca wełna.

Zima, ŚmierćPożegnane już, zapomniane.

Śnieg jak dłonią zasłoni oczy.

Słychać jeszcze — nim chłód zostanie —

jak za nami pułk biały kroczy.

14 I 1944