Przypisy

ekspensować (daw.) — wydawać. [przypis edytorski]

ekspensować (daw., z łac.) — wydawać. [przypis edytorski]

ekspensować (daw., z łac.) — zużywać; wydawać pieniądze. [przypis edytorski]

ekspensować się (daw., z łac.) — robić znaczne wydatki. [przypis edytorski]

ekspensy (daw., z łac.) — wydatki. [przypis edytorski]

eksperiencja (daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (daw., z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksperiencja (z łac., daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — tłumaczyć. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — wyjaśniać. [przypis edytorski]

eksplikować (daw.) — wytłumaczyć. [przypis edytorski]

eksplikować (daw., z łac.) — tłumaczyć, wyjaśniać. [przypis edytorski]

ekspres (daw.) — posłaniec, goniec. [przypis edytorski]

ekspresja (daw., z łac.) — wyrażenie. [przypis edytorski]

eksprobracja (daw., z łac.) — zarzut. [przypis edytorski]

ekstemporalia (daw.) — ćwiczenie z tłumaczenia w szkole (np. na lekcjach łaciny, greki). [przypis edytorski]

ekstrameta (daw.) — gra w piłkę studentów i żaków, podobna do dzisiejszego baseballu. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (daw., z łac.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstraordynaryjny (z łac., daw.) — nadzwyczajny. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.) — bryczka pocztowa specjalnie wynajęta za droższą opłatę, jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstrapoczta (daw.) — specjalna bryczka pocztowa jadąca szybciej niż zwykła. [przypis edytorski]

ekstra, własc. ekstrameta (daw.) — gra w piłkę studentów i żaków, podobna do dzisiejszego baseballu. [przypis edytorski]

eksulować a. egzulować (daw., z łac.exulere) — iść na wygnanie, wyjechać z kraju; tu: wygnać. [przypis edytorski]

ekwator (daw.) — równik. [przypis edytorski]

ekwator (daw., z łac.) — równik. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki, ekskluzywny pojazd konny; tu ogólnie: powóz. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki, luksusowy pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki, luksusowy pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — lekki pojazd konny. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — powóz. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — rodzaj lekkiego, eleganckiego powozu konnego. [przypis edytorski]

ekwipaż (daw.) — załoga statku. [przypis edytorski]

elekcyja (daw.) — wybory. [przypis edytorski]

elektryka (daw.) — tu: urządzenie do wytwarzania prądu elektrycznego. [przypis edytorski]

element (daw.) — żywioł, jeden z pierwiastków wszechświata. [przypis edytorski]

element (daw.) — żywioł. [przypis edytorski]

elementy (daw.) — żywioły. [przypis edytorski]

elewka (daw.) — uczennica. [przypis edytorski]

emablować (daw.) — adorować, nadskakiwać, otaczać względami. [przypis edytorski]

empirejski (daw.) — podobny najwyższej ze sfer niebieskich. [przypis edytorski]

emulacja (daw.) — współzawodnictwo, rywalizacja. [przypis edytorski]

emulacja (daw., z łac.) — rywalizacja. [przypis edytorski]

emul (daw., z łac.) — współzawodnik, konkurent. [przypis edytorski]

emul (daw., z łac.) — współzawodnik, przeciwnik. [przypis edytorski]

emulować (daw., z łac.) — rywalizować, współzawodniczyć. [przypis edytorski]

enerwacja (daw.) — rozdrażnienie nerwowe; neuroza. [przypis edytorski]

enigmat (daw.) — coś zagadkowego. [przypis edytorski]

epistoła (daw.) — list; dziś: długi, nudny list. [przypis edytorski]

epistoła (daw.) — list. [przypis edytorski]

epistoła (daw., z łac. epistola) — list; dziś: długi, nudny list. [przypis edytorski]

epoleta (daw.) — epolet, naramiennik: pasek materiału ozdobiony złotym lub srebrnym sznurem, często z frędzlami, naszyty na ramieniu kurtki mundurowej, zwykle z umieszczoną na nim naszywką oznaczającą stopień wojskowy. [przypis edytorski]

epruwetka (daw., z fr.) — probówka. [przypis edytorski]

epuzer (daw., z fr. épouser: poślubić) — kandydat na małżonka. [przypis edytorski]

erygować (daw.) — wznosić, fundować. [przypis edytorski]

eskamotować (daw.) — ukraść a. ukryć coś zręcznie. [przypis edytorski]

eskonto (daw.) — dziś: dyskonto weksli, tj. wykupywanie weksla przed terminem jego płatności po potrąceniu pewnej części sumy, na jaką go wystawiono. [przypis edytorski]

eskontować (daw.) — dyskontować weksel, tj. wykupywać weksel przed terminem jego płatności po potrąceniu pewnej części sumy, na jaką go wystawiono. [przypis edytorski]

eskulap (daw.) — przestarz., lit.: lekarz. [przypis edytorski]

estyma (daw.) — poważanie, szacunek. [przypis edytorski]

estymować (daw., z łac.) — darzyć estymą, szacunkiem; cenić, poważać. [przypis edytorski]

etalaż (daw., z fr.) — wystawa towarów przed sklepem, ekspozycja. [przypis edytorski]

etap (daw.) — miejsce postoju w czasie podróży. [przypis edytorski]

etap (daw.) — miejsce postoju w czasie podróży; w carskiej Rosji: miejsce z barakami noclegowymi, gdzie przetrzymywano eskortowanych na Syberię skazańców po dniu podróży; czasem także przen.: zsyłka. [przypis edytorski]

etap (daw.) — miejsce postoju w czasie podróży; w carskiej Rosji: miejsce z barakami noclegowymi, gdzie przetrzymywano eskortowanych na Syberię skazańców po dniu podróży. [przypis edytorski]

ewaporowanie (daw.) — wyparowanie, ulotnienie się. [przypis edytorski]

ewokacja (daw.) — odwołanie się do innej instancji. [przypis edytorski]

facecista (daw.) — żartowniś; por. facecja. [przypis edytorski]

facecja (daw.) — dowcip, żart, coś wymyślnego. [przypis edytorski]

facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota. [przypis edytorski]

facecja (daw.) — żart, dowcip, anegdota; tu: zabawa. [przypis edytorski]

facecja (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]

facecja (daw.) — żart, wymysł, kaprys. [przypis edytorski]

facecjonista (daw.) — dowcipniś. [przypis edytorski]

facjata (daw., pot.) — twarz, oblicze. [przypis edytorski]

facjata (daw., pot.) — twarz. [przypis edytorski]

facjenda (daw.) — spekulacja, interes. [przypis edytorski]

facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]

facka (daw.) — policzek, uderzenie otwartą dłonią w twarz. [przypis edytorski]

facolet a. facelet (daw., z wł.) — chustka, szczególnie chustka do nosa. [przypis edytorski]

fagas (daw., pogard.) — służący, lokaj, sługus. [przypis edytorski]

fagas (daw.) — służący, lokaj (dziś pogard.: służalec a. kochanek). [przypis edytorski]

fagas (daw.) — służący, lokaj. [przypis edytorski]

faif a. fajf (daw., z ang. five o'clock: godzina piąta) — spotkanie towarzyskie o piątej po południu, połączone z piciem herbaty, a często także z tańcami. [przypis edytorski]

fajerant a. fajrant (daw., z niem.) — czas wolny. [przypis edytorski]

fajerant (daw.) — przerwa lub koniec dnia w pracy. [przypis edytorski]

fajerka (z niem. Feuer: ogień) (daw.) — piecyk przenośny. [przypis edytorski]

fajf (daw., z ang. five o'clock: godzina piąta) — popołudniowe spotkanie towarzyskie, połączone z piciem herbaty. [przypis edytorski]

fajf (daw., z ang. five o'clock) — spotkanie towarzyskie, herbatka o piątej po południu. [przypis edytorski]

fajgle (daw.) — ruble. [przypis edytorski]

fakcja (daw.) — partia, stronnictwo. [przypis edytorski]

fakcja (daw.) — partia, stronnictwo, spisek. [przypis edytorski]

fakcja (daw.) — stronnictwo, koteria; zmowa, wichrzenie. [przypis edytorski]

fakcja (daw., z łac. factio) — knowanie, wichrzenie, zmowa; stronnictwo, partia. [przypis edytorski]

fakcyja (daw.) — tu: rozruch, bunt. [przypis edytorski]

fakta (daw.) — dziś popr. forma B. lm: fakty. [przypis edytorski]

fakta (daw.) — dziś popr. forma: fakty. [przypis edytorski]

fakta (daw.) — dziś popr. forma M.lm: fakty. [przypis edytorski]

faktor (daw.) — pośrednik, handlarz. [przypis edytorski]

faktor (daw.) — pośrednik handlowy, handlarz. [przypis edytorski]

faktor (daw.) — pośrednik. [przypis edytorski]