Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159624 przypisów.
purytanie (z łac. puritas: czystość) — wyznawcy purytanizmu, ruchu religijno-społecznego w XVI i XVII-wiecznej Anglii, dążącego do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagującego wstrzemięźliwy tryb życia. W 1640 zdominowali Izbę Gmin w parlamencie, uchwalili szereg ustaw ograniczających władzę królewską, co doprowadziło do wojny domowej zwanej rewolucją angielską, zakończonej zwycięstwem parlamentarzystów pod przywództwem Olivera Cromwella, publiczną egzekucją króla Karola I Stuarta i ogłoszeniem Anglii republiką (1649). [przypis edytorski]
purytanin (z łac. puritas: czystość) — wyznawca purytanizmu, ruchu religijnego dążącego do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagującego wstrzemięźliwy tryb życia; także: człowiek skrajnie przywiązany do zasad, w szczególności moralnych. [przypis edytorski]
purytanin (z łac. puritas: czystość) — wyznawca purytanizmu, ruchu religijno-społecznego w XVI i XVII-wiecznej Anglii dążącego do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagującego wstrzemięźliwy tryb życia; także: człowiek skrajnie przywiązany do zasad, w szczególności moralnych. [przypis edytorski]
purytanizm (z łac. puritas: czystość) — ruch religijno-społeczny dążący w XVI–XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagujący surowe zasady moralne i obyczaje; prześladowani w kraju od 1620 purytanie osiedlali się w koloniach angielskich w Ameryce Północnej, w których stali się dominującą przez stulecie grupą ludności. [przypis edytorski]
purytanizm (z łac. puritas: czystość) — ruch religijno-społeczny dążący w XVI–XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagujący surowe zasady moralne i obyczaje; przen.: rygorystyczność, surowość zasad moralnych. [przypis edytorski]
purytanizm (z łac. puritas: czystość) — ruch religijno-społeczny w XVI i XVII-wiecznej Anglii, dążący do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagujący wstrzemięźliwy tryb życia. W 1640 purytanie zdominowali Izbę Gmin w parlamencie, uchwalili szereg ustaw ograniczających władzę królewską, co doprowadziło do wojny domowej zwanej rewolucją angielską, zakończonej zwycięstwem parlamentarzystów pod przywództwem Olivera Cromwella, publiczną egzekucją króla Karola I Stuarta i ogłoszeniem Anglii republiką (1649). [przypis edytorski]
puśćcie to na mię (starop.) — zostawcie to mnie. [przypis edytorski]
puščia (sl.) — dykuma. [przypis edytorski]
puść sie (…) płota — nie chowaj się za płotem ze wstydu. [przypis redakcyjny]
puścić cug — ustąpić. [przypis redakcyjny]
puścić czerwonego kogutka — wzniecić pożar, podpalić. [przypis edytorski]
puścić na miasto (…) w postaci arcydzikiej kaczki — chodzi tu o tzw. kaczkę dziennikarską, tj. plotkę, pogłoskę rozpowszechnianą przez prasę. [przypis edytorski]
puścić na miecz goły (starop.) — wymordować. [przypis redakcyjny]
puścić na skrzydło (daw.) — zaniedbać. [przypis edytorski]
puścić się dokąd (starop.) — wyprawić się dokąd; wyruszyć w podróż dokąd. [przypis edytorski]
puścić się na coś (daw.) — zdecydować się na coś, odważyć się na coś, zaryzykować. [przypis edytorski]
puścić z torbą — dziś popr.: puścić z torbami. [przypis edytorski]
puścić z torbą — dziś popr.: z torbami. [przypis edytorski]
puściłbych (daw.) — puściłbym. [przypis edytorski]
Puścił miedzy nie Pan Bóg Ducha wartogłowa i byli przyczyną błędów Egiptu, w wszytkich sprawach jako pijani — Iz 19, 14. [przypis edytorski]
Puścił Pan ducha złego miedzy Abimelecha i obywatele Sychimskie — Sdz 9, 23. [przypis edytorski]
puścił się […] w zarośla ku rzece… […] W krwawej kałuży leżał człowiek… — Scena ta w życiu Grzegorza z Sanoka przez Kallimacha. (przyp. aut.) [przypis autorski]
puścili w ucieczkę — raczej: rzucili się do ucieczki. [przypis edytorski]
Puści (…) nity — rozpadnie się, nie przetrwa; nity: gwoździe. [przypis redakcyjny]
puści (starop.) — puść. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spadek, dziedzictwo, spuścizna. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna; dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, spadek. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, to, co otrzymuje się w spadku po kimś. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna. [przypis edytorski]
puścizna — dziedzictwo pozostałe po zmarłym. [przypis edytorski]
puścizna — dziś popr.: spuścizna, tj. dziedzictwo, spadek. [przypis edytorski]
puścizna — dziś: spuścizna. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
puścizna — dziś: spuścizna, spadek. [przypis edytorski]
puścizna — dziś: spuścizna; tj. spadek, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna — spadek, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna — spuścizna, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puślisko — rodzaj rzemienia, którym przytroczone jest strzemię do siodła. [przypis edytorski]
puślisko — rzemień, który mocuje strzemię do siodła. [przypis redakcyjny]
puślisko — skórzany pasek, na którym umocowane są strzemiona; zerwanie puśliska grozi niebezpiecznym upadkiem jeźdźca. [przypis edytorski]
Pusat Tasek — według malajskiego folkloru w oceanie znajduje się wielki wir; znany również jako „pępek mórz”. W centrum tego wiru znajduje się ogromne drzewo zwane Pokok Pauh Janggi. [przypis edytorski]
pusgortis — pusės gorčio indas, saikas. [przypis edytorski]
pusillus grex (łac.) — maleńka trzódka. Wedle nauki Kalwina ogromna większość ludzi jest już z góry skazana na męki piekielne, a tylko „maleńka trzódka” wybranych dostanie się do nieba. [przypis redakcyjny]
Pusi (…) vestem (łac.) — „Często dziecku się przyśni, że stoi nad kadzią./ We śnie koszulki dźwignie i ot, pościel mokra” (Lucretius, De rerum natura, IV, 1024; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
puskać (daw., gw.) — puścić. [przypis edytorski]
Puskaj, bat'ku, z Lachami umiraty (ukr.) — Pozwól, ojcze, z Polakami umierać. [przypis redakcyjny]
Puskaj (ukr.) — puść. [przypis redakcyjny]
pusować (z fr.) — popychać. [przypis edytorski]
pusrytis — dabar: pusryčiai. [przypis edytorski]
pustać (daw.) — pustkowie, obszar nie porośnięty lasem. [przypis edytorski]
pustać — pustka. [przypis edytorski]
pustać — pustka; teren opustoszały. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie; pusta przestrzeń. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie; pustynia. [przypis edytorski]
pustać — pusty, niezalesiony teren. [przypis edytorski]
pustacki (daw.) — wesoły, beztroski. [przypis edytorski]
Pusta Noc — noc śmierci, νὺξ θανάτου, nox feralis, Todesnacht (Cl.), [pominięto tłum. na rosyjski]. Pustą Nocą nazywa lud polski noc pierwszą spędzoną przy umarłym. Wyrażenie to według mnie jest tutaj jedynie właściwe, skoro ów mur rzymski jakby wieko nakrył Jerozolimę, już niby jedną wielką trumnę. [przypis tłumacza]
pustėti — eikvoti, tuštinti. [przypis edytorski]
pustelnice (starop. forma) — tu: pustelnicze; D.lp: pustelnika. [przypis edytorski]
Pustelnik Paryski — felietony Gerarda Witowskiego piszącego pod pseudonimem Pustelnik z Krakowskiego Przedmieścia stanowią naśladowanie fr. cyklu zatytułowanego L'heremite de la Chaussée d'Antin, autorstwa paryskiego publicysty Victora Etienne'a Jouy'a, kryjącego się pod pseudonimem Pustelnik Paryski i korzystającego z kolei ze wzoru angielskiego, z serii artykułów publikowanych w „Spectatorze”. Tego typu obserwacje obyczajowe stanowiły najwyraźniej znak epoki i popularną rozrywkę. [przypis edytorski]
pustem — dziś popr.: pustym (forma zachowana ze względu na rym). [przypis edytorski]
pustiaki (z ros.) — drobnostki. [przypis autorski]
pusto — dab.: pusto;galanda. [przypis edytorski]
pustopas (starop.) — samopas, bez opasania, bez praw. [przypis redakcyjny]
pustopas (starop.) — samopas. [przypis redakcyjny]
pustorożce — antylopy amerykańskie [ob. nazwa pustorożce oznacza rodzinę ssaków przeżuwaczy mających na głowach rogi, które w odróżnieniu od poroża jeleniowatych (pełnorożców) nigdy nie są rozgałęzione ani zrzucane; należą do niej m.in. antylopy, bawoły, bydło domowe, koziorożce; widłoróg amerykański dawniej nazywany był antylopą widłorogą, gdyż budową przypomina antylopy (zamieszkujące wyłącznie stepy i sawanny Afryki oraz Azji) i wyróżnia się rozwidlonymi rogami; red. WL]. [przypis autorski]
pustorożce (Bovidae) — rodzina ssaków przeżuwaczy mających na głowach rogi, które w odróżnieniu od poroża jeleniowatych (pełnorożców) nigdy nie są rozgałęzione ani zrzucane; należą do niej m.in. antylopy, bawoły, bydło domowe, koziorożce. [przypis edytorski]
pustosza — pustynia. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślna wesołość. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do figlów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, skłonność do żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — skłonność do lekkomyślnych żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — żart. [przypis edytorski]
pustota — figlarne, lekkomyślne postępowanie. [przypis edytorski]
pustota — lekkomyślność i skłonność do figlów. [przypis edytorski]
pusto — tu: niefrasobliwie; por. pustota: beztroska, wesołość. [przypis edytorski]
pustować (daw.) — bawić się, beztrosko spędzać czas. [przypis edytorski]
pustować (daw.) — dokazywać. [przypis edytorski]
pustułka — Najmniejszy rodzaj jastrzębia czyli sokoła Falco tinnunculus, było mniemanie, że okazywanie się jego nad kim, i ulatywanie zapowiada, jako ten bezpotomnie zejdzie z świata. W 10 roku życia młodego Zygmunta Augusta odbywał się jego koronacji obrządek, dostrzeżono krążącą jad nim pustułkę, i mówiono ze smutkiem na nim plemię Jagiełłów zgaśnie. Anegdota pomieniona jest w rękopismach Biblioteki Czackiego niegdyś w opisaniu tejże koronacji. [przypis redakcyjny]
pustułka — ptak z rodziny sokołowatych. [przypis redakcyjny]
pustych lesiech (starop. forma Ms. lm) — pustych lasach. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — beztroski i pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — beztroski, jałowy. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — bezwartościowy, pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — lekkomyślny. [przypis edytorski]
pusty jak but św. Benedykta — Butem św. Benedykta nazywano ogromną beczkę. [przypis tłumacza]
pusty — jałowy, bezpodstawny. [przypis edytorski]
pustynia — daw. każde pustkowie, gdzie nie mieszkają ludzie. [przypis edytorski]
pustynia (daw.) — każde pustkowie niezamieszkałe przez ludzi, a więc również niedostępne obszary leśne i górskie, niekoniecznie pozbawione roślinności. [przypis edytorski]
pustynia (daw.) — każde pustkowie niezamieszkałe przez ludzi, niekoniecznie pozbawione roślinności. [przypis edytorski]
pustynia — daw. każde pustkowie, również leśne, gdzie nie mieszkają ludzie. [przypis edytorski]
