Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Jan Kasprowicz, Z chałupy, XV (Miała rolę, sprzedali jej rolę...)
XVII (Słonko, świeci, oj, świeci iskrzyste...) → ← XIII (Pierwsze lata, kiedy się pobrali...)

Spis treści

    1. Bieda: 1
    2. Starość: 1
    3. Śmierć: 1
    4. Wdowa: 1
    5. Ziemia: 1
    6. Żebrak: 1

    Jan KasprowiczZ chałupyXV

    1
    Ziemia, Wdowa, BiedaMiała rolę, sprzedali jej rolę —
    Były czasy gradu i posuchy,
    Kubę dawno zamknął grób już głuchy,
    A skąd płacić, gdy pustki w stodole?
    5
    Pożegnała ze łzami swe pole,
    W służbę poszły nieletnie dziewuchy,
    I na plecach kawał starej pstruchy[1],
    Tak na wiatr się puściła — na dolę.
    Starość, Żebrak, ŚmierćWędrowała od wioski do wioski:
    10
    Tu się najmie do żniwa, tam pierze,
    Pokąd[2] lata, pokąd siły świeże…
    Ale starość spada funt po funcie:
    Trza pójść w żebry, trza żyć z łaski boskiej…
    I dziś zmarłą znaleźli na gruncie.

    Przypisy

    [1]

    pstrucha — fartuch z samodziału chustkę zastępujący. [przypis redakcyjny]

    [2]

    pokąd (daw.) — póki, dopóki. [przypis edytorski]

    x