Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5883 przypisów.
za wenecjanami — chodzi zapewne o rolety zwane weneckimi, układane w fałdy. [przypis edytorski]
zawiązać (starop.) — tu: streścić; zwięźle ująć w słowa. [przypis edytorski]
zawiązka — tu: opatrunek, bandaż. [przypis edytorski]
zawiadowanie — tu: dowodzenie. [przypis edytorski]
zawiasa (daw.) — zawias. [przypis edytorski]
zawiasa — dziś popr. w r.m.: zawias. [przypis edytorski]
zawiasa — dziś popr.: zawias (r. m.). [przypis edytorski]
zawiasa — dziś: zawias; na zepsutej zawiasie — dziś: na zepsutym zawiasie. [przypis edytorski]
zawiędłą — dziś popr. zwiędłą. [przypis edytorski]
zawiędły — dziś popr.: zwiędły. [przypis edytorski]
zawiędły — dziś: zwiędły. [przypis edytorski]
zawiędnąć — zwiędnąć. [przypis edytorski]
zawiedło (gw.) — zawiodło; od: zawodzić. [przypis edytorski]
zawiedujszcza (z ros.) — menadżerka. [przypis edytorski]
zawierać (daw., gw.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (daw.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — tu: zamykać; 3.os. lp cz. teraźn. zawiera: zamyka. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać; tu: siedzieć w zamknięciu. [przypis edytorski]
zawierać — tu: zamykać. [przypis edytorski]
zawierać — zamykać. [przypis edytorski]
zawieraią (starop.) — zamykają. [przypis edytorski]
zawiernie (starop.) — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
zawierzyć na kredę (daw.) — dać na kredyt. [przypis edytorski]
zawieść (daw., gw.) — tu: zacząć. [przypis edytorski]
zawieść (daw.) — zacząć coś. [przypis edytorski]
zawieść hulankę uśpieli (z ukr.) — zdążyli zorganizować rozruchy i rzezie. [przypis edytorski]
zawieść pieśń (daw.) — zanucić, zaintonować pieśń. [przypis edytorski]
zawieść taniec — tu: poprowadzić taniec. [przypis edytorski]
zawieść — tu: zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]
zawieść — zaprowadzić. [przypis edytorski]
zawieść — zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]
zawieszon — daw. skrócona forma przym.; inaczej: zawieszony. [przypis edytorski]
zawieszono (starop. forma) — daw. forma r.n.; dziś: zawieszone. [przypis edytorski]
zawiew — dziś popr.: powiew. [przypis edytorski]
zawinąć się — szybko się wziąć do pracy. [przypis edytorski]
zawiniony (starop.) — tu: zawinięty; obandażowany. [przypis edytorski]
zawiódłszy — forma staropolska (tu uwspółcześniona) tego imiesłowu nie miała ł przed końcówką i brzmiała: zawiódszy. [przypis edytorski]
zawionąć — zawiać. [przypis edytorski]
zawiścić (daw.) — czuć zawiść, zazdrościć; tu: zaprzeczona forma 1.os.lp cz.ter.: zawiszczę. [przypis edytorski]
zawiśni — dziś popr.: zawistni. [przypis edytorski]
zawiśnie — tu: zależy. [przypis edytorski]
zawisak, Sphinx (biol.) — nocny motyl, który pobiera pokarm, zawisając nad kwiatem dzięki szybkim ruchom skrzydeł. [przypis edytorski]
zawisła (daw.) — zależy. [przypis edytorski]
zawisła — dziś: zależy. [przypis edytorski]
zawisła w (daw.) — zależy od. [przypis edytorski]
zawisło (daw.) — tu: zależy. [przypis edytorski]
zawisłość — tu: zależność, podległość. [przypis edytorski]
zawisłość — zależność. [przypis edytorski]
zawisły (daw.) — zależny. [przypis edytorski]
zawisły — tu: zależny. [przypis edytorski]
zawisły — zależny. [przypis edytorski]
zawisnąć (daw.) — zależeć. [przypis edytorski]
zawisnąć od czego (daw.) — zależeć od czego. [przypis edytorski]
zawisnąć od czegoś (daw.) — zależeć od czegoś. [przypis edytorski]
zawisnąć od kogoś — zależeć od kogoś. [przypis edytorski]
zawisnąć (tu daw.) — zależeć, stać się zależnym. [przypis edytorski]
zawisnąć — tu: zależeć. [przypis edytorski]
zawisnął między niebem a ziemią — wg legendy wisi głową w dół, jako gwiazdozbiór Oriona. [przypis edytorski]
zawisnać (daw.) — zależeć. [przypis edytorski]
zawistny — zazdrosny i pełen nienawiści. [przypis edytorski]
Zawistowska, Kazimiera (1870–1902) — poetka i tłumaczka okresu Młodej Polski. [przypis edytorski]
Zawistowska, Kazimiera (1870–1902) — polska poetka okresu Młodej Polski, tłumaczka. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny — nieukończony dramat Juliusza Słowackiego, pisany najprawdopodobniej w latach 1844–1845. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny (ok. 1370–1428) — polski rycerz, starosta spiski, jeden z właścicieli zamku w Czorsztynie. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Garbowa (ok. 1370–1428) — jeden z najsłynniejszych polskich rycerzy, walczył w bitwie pod Grunwaldem, wzór cnót rycerskich, wzięty do tureckiej niewoli, został tam zamordowany. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Garbowa (ok. 1370–1428) — polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Grabowa herbu Sulima (ok. 1370–1428) — sławny polski rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, uosobienie cnót rycerskich. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Grabowa (ok. 1370–1428) — sławny polski rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, uznawany za wzór rycerskiego honoru, m.in. wierności danemu słowu (z nim wiąże się powiedzenie „polegać jak na Zawiszy”). [przypis edytorski]
Zawisza (ok. 1370–1428) — polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, uznawany za wzór rycerskiego honoru. [przypis edytorski]
Zawisza z Kurozwęk (zm. 1382) — regent Królestwa Polskiego, biskup krakowski, kanclerz koronny, podkanclerzy koronny. Niechętny mu kronikarz Janko z Czarnkowa pisze, że po jego śmieci w Kościele Mariackim w Krakowie było słychać diabelskie krzyki „Pojedziemy na ops!”, tj. na rozpustę. [przypis edytorski]
zawładać — dziś: władać. [przypis edytorski]
zawłada — dziś: zawładnie. [przypis edytorski]
zawładany — dziś: zawładnięty. [przypis edytorski]
zawładnie — tu: panuje, włada. [przypis edytorski]
zawłóczyć się (daw.) — zasłaniać się. [przypis edytorski]
za wnijściem — kiedy weszli. [przypis edytorski]
zawód biegać (starop.) — ścigać się, brać udział w gonitwie. [przypis edytorski]
zawód (daw.) — tu: sposób. [przypis edytorski]
zawód (daw.) — tu: zmaganie się, staranie, próba dokonania czegoś. [przypis edytorski]
zawód (daw.) — tu: zmaganie się, walka. [przypis edytorski]
zawód jego ojca, robotnika — według tradycji ojciec Sokratesa, Sofroniskos, był kamieniarzem lub rzeźbiarzem. [przypis edytorski]
zawód (starop.) — tu: most zwodzony. [przypis edytorski]
zawód — tu: zajęcie, zadanie. [przypis edytorski]
zawód — zawody, wyścig. [przypis edytorski]
zawój — turban; nakrycie głowy noszone przez Arabów i Hindusów: kilkumetrowa szarfa (pas materiału) w specjalny sposób zawinięta na głowie. [przypis edytorski]
zawój — turban; nakrycie głowy udrapowane z szala lub chusty. [przypis edytorski]
zawój — tu: turban. [przypis edytorski]
zawodem — w zawody, na wyścigi. [przypis edytorski]
zawodniki (starop.) — tu: konie ciągnące wóz. [przypis edytorski]
zawodny — tu: zawodzący, lamentujący. [przypis edytorski]
zawody — tu: zawodzenia. [przypis edytorski]
za wodzą — dziś popr.: za wodze. [przypis edytorski]
za wodzą gwiazd ujrzeli się wobec Kołobrzega — w innym tłum.: przybyli pod Kołobrzeg, kierując się według gwiazd. [przypis edytorski]
zawodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — krytyk literacki, badacz wersologii, po wojnie wykładowca Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — żołnierz Legionów, krytyk, historyk sztuki. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — żołnierz Legionów, krytyk, historyk sztuki. [przypis edytorski]
zawojek (daw.) — nakrycie, zwł. nakrycie głowy. [przypis edytorski]
zawojowany — posiadający czyjąś sympatię, przychylność. [przypis edytorski]
