Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 111465 przypisów.
sklep (tu daw.) — sklepienie, firmament. [przypis edytorski]
sklep (tu daw.) — sklepienie; tu: korona drzewa. [przypis edytorski]
sklep — tu: sklepienie. [przypis edytorski]
sklepy niebios — sklepienie niebios. [przypis edytorski]
sklnić się — lśnić się. [przypis edytorski]
skluczyć — otworzyć narzędziami. [przypis edytorski]
sklut (lit. skliutas) — siekierka, ciosak. [przypis edytorski]
sknera — skąpiec, chciwiec. [przypis edytorski]
SK — (niem.) Strafkompanie, blok kompanii karnej. [przypis edytorski]
sknować — uknuć. [przypis edytorski]
skórą obity krąg — bęben; wg mit. gr. wynalazek bogini Rhei. [przypis edytorski]
skórami i pałki zbrojną — w skórzanych zbrojach i z pałkami. [przypis edytorski]
skórnie a. skórznie (daw.) — skórzane buty. [przypis edytorski]
skórzeń (rzad.) — skórzany pas. [przypis edytorski]
skórznie — daw. obuwie skórzane. [przypis edytorski]
skórznie (daw.) — wysokie, skórzane buty. [przypis edytorski]
skórznie — rodzaj obuwia. [przypis edytorski]
skórznie — skórzane buty z wysokimi cholewami. [przypis edytorski]
skórznie — wysokie buty skórzane. [przypis edytorski]
skoczno — dziś popr.: skocznie. [przypis edytorski]
skoczywby — dziś popr.: skoczyłby. [przypis edytorski]
skojarza — dziś: kojarzy. [przypis edytorski]
skojarzyć — tu: połączyć. [przypis edytorski]
skojec — drobna moneta, warta 2 grosze. [przypis edytorski]
skojec — średniowieczna moneta, 1/24 grzywny. [przypis edytorski]
skoki — buty. [przypis edytorski]
skoki — tu: nogi zająca. [przypis edytorski]
skolał — skołowaciał; był niby zamieniony w kołek. [przypis edytorski]
skolały — dziś: skołowaciały. [przypis edytorski]
Skole — w okolicy nie ma miejscowości o tej nazwie. Być może chodzi o położoną niedaleko Nyborga wioskę Silsand. Skole po norwesku oznacza też po prostu szkołę. [przypis edytorski]
skoligacony — spokrewniony. [przypis edytorski]
skoligacony — spokrewniony, spowinowacony przez związki małżeńskie członków rodziny. [przypis edytorski]
skolopendra — drapieżny, jadowity stawonóg o długim ciele, złożonym z ok. 20 segmentów, z których każdy jest zaopatrzony w parę odnóży zakończonych pazurkami; skolopendry żyją w strefie śródziemnomorskiej oraz w tropikach. [przypis edytorski]
skoma a. oskoma (daw.) — apetyt. [przypis edytorski]
skomasowana — całościowa. [przypis edytorski]
skomorocha (daw.) — wędrowny śpiewak a. aktor, zwłaszcza słowiański. [przypis edytorski]
skomorocha — wędrowny śpiewak a. aktor, zwł. słowiański. [przypis edytorski]
skomoroch (daw.) — wędrowny śpiewak, zwł. słowiański. [przypis edytorski]
skończemy — dziś popr. forma 3.os.lm. cz. przysz.: skończymy. [przypis edytorski]
skończenia naszego — naszej (tj. ludzkiej) śmierci. [przypis edytorski]
skończona — tu: doskonała. [przypis edytorski]
skończonem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: skończonym. [przypis edytorski]
skończony — tu: dokończony, wychowany, ukształtowany. [przypis edytorski]
skończony — tu: doskonały. [przypis edytorski]
skończyć — dziś popr.: skończyć się. [przypis edytorski]
skończyć — tu: umrzeć. [przypis edytorski]
skończyła się oświadczeniem pani Daszyńskiej — w „Życiu” nr 46 z 1898 r. [przypis edytorski]
skończył się był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: skończył się wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
Skona mój łabędź, twe imię śpiewając — sens: twoje imię będzie ostatnią rzeczą, jaka wymówię przed śmiercią. [przypis edytorski]
skon (daw.) — zgon, śmierć. [przypis edytorski]
skon — dziś: zgon. [przypis edytorski]
skonfundować się — zmieszać się; zawstydzić się. [przypis edytorski]
skonfundować — zbić z tropu, zawstydzić, zmieszać, zszokować. [przypis edytorski]
skonfundować (z łac.) — zbić z tropu, zawstydzić. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw.) — zakłopotany, zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zbity z tropu, zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zmieszany, zakłopotany; zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany — tu: zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany — zakłopotany, zmieszany. [przypis edytorski]
skongestionowany (neol., z fr.) — przekrwiony. [przypis edytorski]
skon — skonanie. [przypis edytorski]
skonstatować — stwierdzić, dojść do wniosku. [przypis edytorski]
skonstatować — stwierdzić. [przypis edytorski]
skonstatować (z łac.) — stwierdzić. [przypis edytorski]
skonsternowany — zakłopotany. [przypis edytorski]
skonsterowany — zakłopotany. [przypis edytorski]
skonsygnowany (rzad.) — postawiony w stan pogotowia. [przypis edytorski]
skonto — procentowe zmniejszenie sumy należności udzielane nabywcy towaru, jeżeli płaci należność gotówką, zamiast korzystać z oferowanego przez sprzedawcę odroczenia płatności. [przypis edytorski]
Skopas (370–330 p.n.e.) — rzeźbiarz i architekt grecki. [przypis edytorski]
Skopas (IV w.p.n.e.) — gr. architekt i rzeźbiarz, autor m.in. rzeźb Afrodyty. [przypis edytorski]
Skopas z Paros (IV w. p.n.e.) — rzeźbiarz i architekt grecki, rywal Praksytelesa, inicjator stylu charakteryzującego się patosem, dynamiką układu ciała i silną ekspresją twarzy. [przypis edytorski]
skop (daw.) — kastrowany baran. [przypis edytorski]
skopek — drewniane naczynie na mleko. [przypis edytorski]
skopek — drewniane wiaderko na mleko lub śmietanę. [przypis edytorski]
skopek — drewniane wiaderko używane daw. na wsi na mleko i śmietanę. [przypis edytorski]
skopek — drewniane wiaderko używane daw. na wsi na mleko i śmietanę. [przypis edytorski]
skopiak — część ubrania z futra skopów, tj. wykastrowanych baranów. [przypis edytorski]
skopiec — wykastrowany baran. [przypis edytorski]
skopka — drewniane wiaderko używane daw. na wsi na mleko i śmietanę. [przypis edytorski]
skop — kastrowany baran a. kozioł. [przypis edytorski]
skop — kozioł kastrat. [przypis edytorski]
skopuła (z wł.) — rafa. [przypis edytorski]
skopuł (daw.) — skała podwodna; por. szkopuł. [przypis edytorski]
skop — wykastrowany baran. [przypis edytorski]
skopycić — włoży na kopyto, drewniany przyrząd, na którym szewc robi buty. [przypis edytorski]
skorą — dziś popr. forma N.lp: skórą. [przypis edytorski]
skora — tu: sprzyjająca i nieodległa (sposobność). [przypis edytorski]
skoroć — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć; znaczenie: kiedy, gdy. [przypis edytorski]
skorochód — szybkobiegacz. [przypis edytorski]
skoro (daw.) — gdy tylko, kiedy. [przypis edytorski]
skoro (daw.) — szybko, prędko. [przypis edytorski]
skoro (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
skoro dzień błogi dziewiąta Zorza wniesie — wskazanie na czas trwania (9 dni) wspominkowych obrzędów żałobnych zakończonych igrzyskami. [przypis edytorski]
skoro — kiedy tylko. [przypis edytorski]
skorom ja cały — inaczej: skoro ja jestem cały; skoro mnie nic się nie stało. [przypis edytorski]
skorom usiadł — inaczej: skoro usiadłem; przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika. [przypis edytorski]
skorom westchnął do (…) ręki — kiedy wspomniałem, że chcę się starać o rękę. [przypis edytorski]
Skoro pierwsza mnie miłość przez zgon tak zawiodła — pierwszy mąż Dydony, Sychej, został zabity; jego zgon zawiódł w ten sposób miłość młodej żony, że utraciła obiekt swej miłości. [przypis edytorski]
skoropis (daw.) — pisarz, sekretarz zapisujący pismem skróconym żywą mowę. [przypis edytorski]
skoro się Abisynia tak Włochom podoba, że na skręcenie karku do niej lecą — w 1882 port morski w Asab w Erytrei przeszedł pod kontrolę rządu włoskiego, co zapoczątkowało włoską kolonię w tym regionie. W 1885 Włosi zajęli port w Massawie i posuwali się w głąb terenów, do których rościła sobie prawa Abisynia. Wywołało to niewypowiedzianą wojnę w latach 1887–1889, w której wojska abisyńskie odniosły szereg zwycięstw. Kiedy abisyński cesarz Jan IV zginął w bitwie przeciw mahdystom, Włosi wykorzystali sytuację i zajęli wyżyny wzdłuż wybrzeża Erytrei. Nowy cesarz, Menelik II, podpisał 2 maja 1889 kompromisowy traktat w Uccialli, odstępujący Włochom nowe nabytki i ustalający przebieg granicy; jeden z punktów w obu wersjach dokumentu sformułowano odmiennie: w wersji włoskiej oznaczał on, że Abisynia w sprawach międzypaństwowych jest reprezentowana przez Włochy, co druga strona odkryła dopiero, kiedy 2 października 1889 roku został oficjalnie ogłoszony przez Włochy ich protektorat nad Abisynią. W styczniu 1890 rząd włoski proklamował powstanie włoskiej kolonii Erytrea i zaczął kolonizację wybrzeża somalijskiego. Menelik przez dłuższy czas bezskutecznie usiłował negocjować z Włochami rozwiązanie kryzysu i ostatecznie w 1893 wypowiedział traktat. Doprowadziło to do inwazji włoskiej i pierwszej wojny włosko-abisyńskiej (1894–1896). [przypis edytorski]
