Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 445 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116305 przypisów.
kwoli (starop.) — dla, z powodu. [przypis edytorski]
kwoli (starop.) — z powodu. [przypis edytorski]
k'woli temu — dlatego; k'woli: dla, z powodu czegoś. [przypis edytorski]
kwota (daw.) — tu: liczba, liczebność. [przypis edytorski]
kwota — tu: ilość. [przypis edytorski]
kwotnik — pisarz, prowadzący rejestry sprzedaży soli. [przypis edytorski]
Kwowadisy — spolszczona lm. od Quo vadis, tytułu powieści Henryka Sienkiewicza. [przypis edytorski]
KW PZPR — Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. [przypis edytorski]
K. X. R. — Karol Książę Radziwiłł (X od daw. przyjętej pisowni). [przypis edytorski]
Kybele — frygijska bogini płodności i urodzaju, czczona jako Bogini Matka, także przez Greków i Rzymian (jako Wielka Macierz i Matka Bogów). [przypis edytorski]
Kybele (mit.) — bogini frygijska, czczona także przez Greków i Rzymian, patronka wiosny i płodności oraz miast obronnych. [przypis edytorski]
Kybele (mit.) — bogini frygijska, Wielka Matka, patronka płodności i urodzaju, czczona także przez Greków i Rzymian; jej młodym kochankiem był pasterz Attis, bóg wegetacji i wiosny. [przypis edytorski]
Kybele (mit.) — bogini frygijska, Wielka Matka, patronka płodności i urodzaju, czczona także przez Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Kybele — u Rzymian: Cybele. [przypis edytorski]
Kydony — Kydończycy, tj. przedgrecka ludność Krety. [przypis edytorski]
Kydryński, Lucjan (1929–2006) — dziennikarz i konferansjer. [przypis edytorski]
kykeon — starogrecka polewka z wina, tartego sera i jęczmienia, często także miodu i ziół. [przypis edytorski]
Kyklop a. Cyklop — przedstawiciel mitycznego szczepu jednookich olbrzymów-ludożerców. [przypis edytorski]
Kyklopowie — mityczny szczep jednookich olbrzymów-ludożerców. [przypis edytorski]
Kyknos (mit. gr.) — syn Posejdona i Kalyke, król Kolonaj; sprzymierzeniec Trojan podczas wojny trojańskiej, zabity przez Achillesa. [przypis edytorski]
Kyllene — szczyt górski w Arkadii, poświęcony Hermesowi, który miał się narodzić w grocie na zboczu tej góry; obecnie Ziria, wys. 2376 m. [przypis edytorski]
Kyme, gród Eolów — staroż. duże greckie miasto portowe w Eolii, krainie na płn.-zach. wybrzeżu Azji Mniejszej, zasiedlonej przez Greków mówiących dialektem eolskim. [przypis edytorski]
Kypris a. Kipryda (mit. gr.) — przydomek Afrodyty, bogini miłości, od Cypru, przy brzegu którego wyłoniła się z piany morskiej; na wyspie znajdował się też jeden z najważniejszych ośrodków kultu bogini, patronującej również żeglarstwu. [przypis edytorski]
Kypryda (mit. gr.) — przydomek Afrodyty. [przypis edytorski]
Kyrene (gr.) — Cyrena, staroż. miasto w płn. Libii, ok. 15 km od brzegu M. Śródziemnego; zał. jako kolonia grecka ok. 630 p.n.e., stanowiła najstarsze i gł. miasto regionu. [przypis edytorski]
Kyrene (gr.), Cyrena — staroż. miasto w płn. Libii, ok. 15 km od brzegu M. Śródziemnego; zał. jako kolonia grecka ok. 630 p.n.e., stanowiła najstarsze i gł. miasto regionu. [przypis edytorski]
Kyrie eleison (gr.) — Panie, zmiłuj się. [przypis edytorski]
Kyrie eleison (rel., gr. Κύριε ελέησον) — „Panie, zmiłuj się”, formuła modlitewna w liturgii chrześcijańskiej. [przypis edytorski]
Kyrie elejson! (gr.) — Panie, zmiłuj się nad nami! [przypis edytorski]
Kyrie Elejson (gr.) — Panie, zmiłuj się. [przypis edytorski]
Kyrie elejson (gr.) — Panie, zmiłuj się. [przypis edytorski]
kyrie elejson (z gr. Κύριε, ἐλέησον) — Panie, zmiłuj się. [przypis edytorski]
Kyrieleison — Panie, zmiłuj się nad nami; dzisiejszy zapis: Kyrie eleison. [przypis edytorski]
kyrie (z gr.) — akt pokuty. [przypis edytorski]
Kytera — przydomek Afrodyty od jednego z centrów jej kultu, wyspy Kythery leżącej na południe od Peloponezu. [przypis edytorski]
Kyterea — przydomek Afrodyty od jednego z centrów jej kultu, wyspy Kythery leżącej na południe od Peloponezu. [przypis edytorski]
Kyterejska Pani (mit. gr.) — Afrodyta, bogini miłości, matka Erosa; wg Hezjoda wyłoniła się z morskiej piany u brzegów wyspy Kytera, na płd. od Peloponezu. [przypis edytorski]
kytras (lenk.) — gudrus. [przypis edytorski]
kyziken — złota moneta bita w staroż. mieście Kyzikos, ważnej kolonii greckiej na azjatyckim wybrzeżu Propontydy (morza Marmara); miała wartość ok. półtora perskiego darejka. [przypis edytorski]
Kyzlar Aga — naczelnik haremu. [przypis edytorski]
k'zbawieniu (daw.) — ku zbawieniu; do zbawienia. [przypis edytorski]
Łącka, Helena (zm. 1964) — aktorka. [przypis edytorski]
Łącko — gmina wiejska w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim. [przypis edytorski]
łączący Indie (po mostach między wyspami), Anaradżapura, Kandy i Colombo — połączenie mostami Płw. Indyjskiego i wyspy Cejlon, poprzez archipelag leżących między nimi wysepek, raf i mielizn zwanych Mostem Adama, planowano już pod koniec XIX w., ale do dziś takich zamierzeń zrealizowano. Od roku 1914 podczas podróży koleją korzystano z liczącego 30 km połączenia promowego pomiędzy stacją Dhanushkodi na wyspie Pamban, połączoną mostem z głównym lądem Indii, a stacją Talaimannar na wysepce Mannar, połączonej groblą komunikacyjną z Cejlonem. [przypis edytorski]
łącznik kopulatywny — spójnik wskazujący na treść dodatkową do tego, co już było powiedziane (np. co więcej, jak również). [przypis edytorski]
łącznik lwowski — lwowskim łącznikiem krakowskiej grupy ŻOB, do której należała Gusta Dawidsohn-Dränger i jej mąż, był Johannes Bernard. [przypis edytorski]
łąki — dziś popr. forma N. lm: łąkami. [przypis edytorski]
łąki lernejskie (mit. gr.) — dolina lernejska w Argolidzie; znana także z mitu o hydrze lernejskiej zgładzonej przez Heraklesa. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka; kukiełka. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka, kukiełka. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka, marionetka. [przypis edytorski]
łątka (daw.) — lalka. [przypis edytorski]
łątka — jętka, krótko żyjący owad spotykany nad brzegami jezior. [przypis edytorski]
łątka — lalka. [przypis edytorski]
łątka — niewielka ważka z rodziny łątkowatych, najczęściej niebieska lub zielona (w Europie występuje wiele gatunków łątek). [przypis edytorski]
łątka — niewielki owad nadwodny. [przypis edytorski]
łątka — owad z rzędu ważkowatych, symbol nietrwałości i przemijania; w dawnej polszczyźnie także: lalka, kukiełka. [przypis edytorski]
łątka — rodzaj ważki o wysmukłym ciele, zielono lub niebiesko zabarwionym, mający dwie pary błoniastych, wydłużonych skrzydeł. [przypis edytorski]
łątka — rodzaj ważki. [przypis edytorski]
łątka — tu daw.: lalka, marionetka. [przypis edytorski]
łątka — zielonkawy lub niebieskawy owad żyjący przy brzegu wód. [przypis edytorski]
łątko (daw.) — kukiełka. [przypis edytorski]
łabaj — oddział szpitalny dla wenerycznie chorych. [przypis edytorski]
Łabanakt, pone! — Dobranoc panu! [przypis edytorski]
łabas (gwar.) — cap, chaps. [przypis edytorski]
łabęć (starop. forma) — dziś: łabędź. [przypis edytorski]
łabęć (starop. forma ort.) — łabędź. [przypis edytorski]
łabęcim — dziś popr.: łabędzim. [przypis edytorski]
Łabędź — charakterystyczny, jasny gwiazdozbiór na północnym niebie. [przypis edytorski]
„Łabędź i Leda” Leonarda — Leda z łabędziem, obraz Leonarda da Vinci ilustrujący mitologiczną opowieść o żonie króla Sparty uwiedzionej przez Zeusa, który przybrał postać łabędzia; dzieło zaginione w XVII w., znane ze szkiców i kopii. [przypis edytorski]
łabuź (reg.) — tatarak. [przypis edytorski]
Łacha ił Ałła — Allah jest jedynym bogiem. [przypis edytorski]
łachmytki — nędzarze. [przypis edytorski]
Łaciarz — utwór został opublikowany w zbiorze Z jednego strumienia: szesnaście nowel przez dziesięciu autorów z przedmową Elizy Orzeszkowej. Przedmowa autorstwa Elizy Orzeszkowej dostępna jest w bibliotece Wolne Lektury — Red.WL. [przypis edytorski]
łaciasty — łaciaty. [przypis edytorski]
łacińskiemi — dziś popr. łacińskimi. [przypis edytorski]
łaciński — tu: katolicki. [przypis edytorski]
łacnie (daw.) — łatwo; pomyślnie, skutecznie. [przypis edytorski]
łacnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacniej (daw., gw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniej — dziś: łatwiej. [przypis edytorski]
łacniej — łatwiej. [przypis edytorski]
łacniejszy (daw.) — łatwiejszy. [przypis edytorski]
łacniuczki (starop.) — łatwiutki. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — bez trudu, łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw., gw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — łatwo, bez trudu. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
François-René de Chateaubriand, Przygody ostatniego z Abenserażów
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacno (daw.) — szybko, łatwo. [przypis edytorski]
łacno (gw.) — łatwo. [przypis edytorski]
łacno — łatwo. [przypis edytorski]
łacnom (…) usłuchał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: łacno usłuchałem. [przypis edytorski]
Łacno naleść mądrość tym, którzy ją miłują: ona uprzedza tych, którzy jej pragną, i ona się im pierwej ukazuje; i kto rano wstawa, najduje ją u drzwi swoich — Mdr 6, 13–15 wg Wulgaty (w BT: Mdr 6, 12–14). [przypis edytorski]
łacny (daw.) — łatwy. [przypis edytorski]
łacny (starop. forma) — łatwy. [przypis edytorski]
Łada, Kazimierz (1824–1871) — skrzypek i kompozytor polski, pochodzący z rodziny muzyków spod Kalisza; autor ok. 40 utworów: fantazji, mazurków, kujawiaków i tańców ludowych, które publikował w Warszawie; na łamach „Gazety Muzycznej i Teatralnej” opublikował 1866 r. cykl artykułów pt. Materiały do historii muzyki w Polsce; używał także nazwisk: Ładowski, Ładewski. [przypis edytorski]
ładan a. ladanum (labdanum) — żywica o balsamicznym zapachu otrzymywana z niektórych gatunków roślin należących do rodzaju czystek (Cistus), znana od starożytności, używana jako kadzidło. [przypis edytorski]
