Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159856 przypisów.
rajca — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca — dawny radca miejski. Stanowisko to piastowane było w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — radny. [przypis edytorski]
rajca — radca, doradca. [przypis edytorski]
rajca — radny, członek rady miasta. [przypis edytorski]
rajca — tu: doradca. [przypis edytorski]
rajce — dziś popr. forma D.lp: rajcy. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — plotkować. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — radzić. [przypis edytorski]
rajcy — tu: doradcy. [przypis edytorski]
rajczyni (daw.) — tu: doradczyni. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro, używane daw. do ozdoby damskich fryzur a. kapeluszy. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro używane dawniej do ozdoby kapeluszy lub fryzur damskich. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane jako ozdoba kapelusza a. fryzury. [przypis edytorski]
rajfle (z fonet. ang. rifle) — strzelby, karabiny; kentuckie rajfle: z ang. Kentucky rifle (zwany też long rifle), używany w Ameryce sztucer o bardzo długiej lufie, co było rzadkością w karabinach europejskich w tym samym okresie, bardzo popularny wśród kolonistów, jeden z pierwszych karabinów powszechnie stosowanych do polowania i walki. [przypis edytorski]
rajfura — rajfurka, tj. stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; osoba znajdująca prostytutkom klientów. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; pośredniczka kontaktów seksualnych. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurować a. rajfurzyć (daw.) — być stręczycielem. [przypis edytorski]
rajfurską funkcję — funkcję stręczyciela, ułatwiającego innym nierząd. [przypis edytorski]
rajfur — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurstwo (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzenie (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzyć (daw.) — stręczyć. [przypis edytorski]
rajko (gw.) — swat, człowiek pośredniczący w zawarciu małżeństwa; por. raić: polecać, swatać. [przypis edytorski]
Rajmund de Sabunda — lekarz i teolog, ur. w Barcelonie; nauczał teologii w uniwersytecie w Tuluzie, gdzie też umarł ok.r. 1432. Napisał: Theologia naturalis sive liber creaturarum, De natura hominis. [przypis autorski]
Rajmund Lulle — również głośny mistrz sztuk tajemnych w XIV w. [przypis tłumacza]
Rajmund Sebond — hiszpański lekarz, teolog i filozof zażywający wzięcia w pierwszej połowie XV wieku (około r. 1430). Traktat jego O teologii naturalnej ukazał się w druku w Strasburgu w r. 1496. [przypis tłumacza]
Rajons — postać z legend arturiańskich, wróg króla Artura; jego imię zapisywano jako Ryons, Rience lub Ryence; u Malory'ego jest on królem Północnej Walii, Irlandii i „wielu wysp”. [przypis edytorski]
Raj otwarty dla Filagii za pomocą stu dewocyj do Matki Boskiej, łatwych do wykonania — Paradisus apertus Philagia per centena pietatis erga Dei matrem exercitia, Straub 1636; książka ta cieszyła się dużą popularnością: do roku 1678 miała kilkanaście wydań, m.in. łacińskie, włoskie i niemieckie. [przypis edytorski]
Raj — Poeta w pierwszej części swojej Boskiej Komedii nadał piekłu kształt ogromnego lejka, na dnie którego pogrążony jest Lucyfer, pierwszy archanioł, który pychą zgrzeszył przeciwko Bogu. Czyściec wyobraził sobie w kształcie góry konicznej [koniczny — stożkowy; red. WL], na wierzchołku której raj ziemski umieścił, skąd dusza oczyszczona i uzupełniona pokutą wznosi się do nieba. Raj niebieski zamykać będzie dziewięć sfer, na które pociągany i prowadzony przez Beatrycze jako symbol teologii, czyli nauki bożej, szczeblować [szczeblować — iść po stopniach, wspinać się; red. WL] będzie koleją, to jest: Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz, sfera gwiazd stałych, Primum Mobile i Empireum. [przypis redakcyjny]
rajtaria (hist. wojsk.) — ciężkozbrojna kawaleria. [przypis edytorski]
rajtaria — jazda regularna, złożona z drobniejszej szlachty i ludzi wolnych. [przypis redakcyjny]
rajtaria — lekka jazda. [przypis edytorski]
rajtaria — średniozbrojne wojsko konne, posługujące się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtarka (daw.) — trzęsienie febryczne. [przypis edytorski]
rajtar — średniozbrojny żołnierz konny, posługujący się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtar — średniozbrojny żołnierz konny, posługujący się w walce głównie bronią palną. [przypis redakcyjny]
rajtarskie — konne, ubrane na sposób niemiecki. [przypis redakcyjny]
rajtaryą — dziś popr. pisownia: rajtarią; rajtaria: jazda, kawaleria. [przypis edytorski]
rajtar (z niem. Ritter — jeździec), żołnierz konny. [przypis edytorski]
rajtar (z niem. ritter) — żołnierz walczący konno. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rajtar (z niem.) — żołnierz jazdy. [przypis edytorski]
rajtpejcza (z niem.) — pejcz używany do konnej jazdy. [przypis edytorski]
rajtpejcz (z niem.) — pejcz używany do konnej jazdy. [przypis edytorski]
rajtrok — dawny surdut z rozciętymi połami używany do jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtrok — marynarka do jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtrok — marynarka używana przeważnie w jeździectwie, posiadająca większe rozcięcie z tyłu, by zapewnić swobodę ruchów podczas jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtrok (z niem.) — dawny surdut z rozciętymi połami używany do jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtszula (daw.) — szkoła jazdy konnej. [przypis edytorski]
rajtszula (daw.) — szkoła jazdy konnej; ujeżdżalnia. [przypis edytorski]
rajtszula — ujeżdżalnia. [przypis redakcyjny]
Raj utracony — poemat epicki Johna Miltona z 1667 r. [przypis edytorski]
Raj utracony — poemat epicki w 12 księgach autorstwa angielskiego poety Johna Miltona (1608–1674), opowiadający o buncie aniołów pod wodzą Szatana oraz o upadku i wygnaniu pierwszych ludzi z raju. [przypis edytorski]
rajza (pot.) — włóczenie się. [przypis edytorski]
rajzbret (daw.) — rysownica, deska kreślarska. [przypis edytorski]
rajzbret — deska kreślarska. [przypis edytorski]
rajzbret (z niem.) — deska kreślarska, do której przymocowywano papier; rysownica. [przypis edytorski]
rajz — książkowa nazwa tego ptaka jest remiz. Należy do wróblowatych, podobny do sikory, tylko mniejszy. [przypis autorski]
rajzownicy — podróżujący. [przypis edytorski]
raka — bibl.: nędznik. [przypis edytorski]
rakalis — menk.: marintojas. [przypis edytorski]
rakalis — netikėlis. [przypis edytorski]
Raka! — obelżywe słowo biblijne (zob. Mt 5,22). [przypis edytorski]
rakarz — człowiek zajmujący się wyłapywaniem bezpańskich psów, hycel; tu pogard.: łajdak, łotr. [przypis edytorski]
rakarz — człowiek zajmujący się wyłapywaniem bezpańskich psów, hycel; tu pogard.: oprawca. [przypis edytorski]
rakarz (daw.) — hycel. [przypis edytorski]
rakarz (przen.) — łajdak, łotr. [przypis edytorski]
rak, co to chodził po drożdże — w ludowej opowiastce rak został posłany po drożdże do ciasta na nadchodzące święta Bożego Narodzenia. Zanim dotarł do sklepiku i wrócił, była już Wielka Sobota, dzień przed Wielkanocą. Kiedy gospodyni zaczęła mu wytykać powolność, rak potknął się na progu i stłukł niesione naczynie z drożdżami. [przypis edytorski]
rakiem (daw.) — tyłem. [przypis edytorski]
Rakiet — Profesor na fakultecie prawnym w Poitiers. [przypis tłumacza]
raki — wódka ryżowa. [przypis autorski]
rak — narzędzie do rozcinania kas pancernych. [przypis edytorski]
Rakocy — Jerzy II Rakoczy, książę siedmiogrodzki (1648–1660). [przypis redakcyjny]
Rakoczy — Jerzy II Rakoczy, właśc. II. Rákóczi György (1621–1660), książę Siedmiogrodu, lennik Turcji w Mołdawii i Wołoszczyźnie. Protestant, sojusznik Szwedów w okresie potopu. [przypis edytorski]
Rakoczy — Rakoczy, książę Siedmiogrodu, wzniecił na Węgrzech powstanie przeciw Austrii; pobity w końcu, schronił się do Turcji, gdzie umarł w r. 1735. [przypis tłumacza]
rakosz — rokosz, polityczny zjazd rycerstwa (szlachty). [przypis redakcyjny]
Rakotis — wioska egipska w miejscu, gdzie Aleksander Wielki założył Aleksandrię; stała się egipską dzielnicą miasta. [przypis edytorski]
Rakowi, który już wszystko ogniem swoim pali — podczas gorących letnich dni, gdy Słońce jest w zodiakalnym znaku Raka (20 czerwca – 22 lipca). [przypis edytorski]
Rakownik (niem.: Rakonitz) — miasto w Czechach. [przypis edytorski]
Rakowski, Christian, właśc. Stanczew (1873–1941) — bułgarski działacz komunistyczny, później polityk radziecki. W 1938 skazany w pokazowym procesie moskiewskim na 20 lat więzienia, rozstrzelany. [przypis edytorski]
Rakowski, Konrad (1875-1916) — krakowski krytyk teatralny, sportretowany w 1899 r. przez Stanisława Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
Rak przyjął (…) Słońce — Słońce weszło w znak Raka (tj. nastało lato). [przypis edytorski]
rak świstnie — powiedzenie: jak rak świśnie, a ryba piśnie, czyli nigdy. [przypis edytorski]
Rakszasa (mit. ind.) — demon-ludojad, tytan, rodzaj złośliwego, złego ducha, złośliwy potwór-olbrzym grasujący po zapadnięciu zmierzchu i żywiący się surowym mięsem, także ludzkim. [przypis edytorski]
Rakszas — Demon zły. [przypis autorski]
Rakszas (mit. ind.) — złośliwy potwór-olbrzym grasujący po zapadnięciu zmierzchu i żywiący się surowym mięsem, także ludzkim. [przypis edytorski]
Rakus — Austriak.DO WERYFIKACJI [przypis edytorski]
rakuski (daw.) — austriacki. [przypis edytorski]
Rakusy (daw.) — Austria. [przypis edytorski]
Rakuszanin (daw.) — Austriak [przypis edytorski]
