Legenda o garści ziemi polskiej → ← W podziemiach Wawelu

Spis treści

Łzy: 1
Odrodzenie przez grób: 1
Ojczyzna: 1
Patriota: 1
Polska: 1
Wzrok: 1
Żołnierz: 1

Władysław BełzaKatechizm polskiego dzieckaMarsz Skautów

Ojczyzna, Polska, Odrodzenie przez grób, Żołnierz, Patriota„Święta miłości kochanej ojczyzny”[1],

Oto w twą służbę wchodzi hufiec [2] nasz!

Od lat najmłodszych do późnej siwizny

Pragnie przy tobie czujną trzymać straż!

Równajmy krok,

WzrokWytężmy wzrok,

Czy gdzie się podstęp nie kryje?

Uderzmy w ton

Silny jak dzwon:

Polska niech żyje! Niech żyje!

ŁzyMy łez nie ronim nad twoją mogiłą,

Bo nie wierzymy, żeś złożona w grób!

W nas życie młode tętni całą siłą,

Żyć dla cię chcemy, — nie konać u stóp!

Równajmy krok…

Pragniemy spajać nadziei ogniwa,

Że nam zwycięstwo da nabyty hart;

Że i ty z nami żyć będziesz szczęśliwa,

I każdy syn twój będzie ciebie wart!

Równajmy krok…

Będziem iść karnie pomimo przeszkody [3],

Będziem z zapałem walczyć o twój byt;

Aby w nagrodę kiedyś z piersi młodej

Okrzyknąć twego odrodzenia świt!

Równajmy krok,

Wytężmy wzrok,

Czy gdzie się podstęp nie kryje?

Uderzmy w ton

Silny jak dzwon:

Polska niech żyje! Niech żyje!

Przypisy

[1]

Święta miłości kochanej ojczyzny — początkowy wers „Hymnu do miłości Ojczyzny” Ignacego Krasickiego; utwór powstał w 1774 r. jako hymn Szkoły Rycerskiej, jednak w okresie rozbiorów Polski należał do najpopularniejszych wierszy patriotycznych i nieformalnie pełnił rolę hymnu narodowego. [przypis edytorski]

[2]

hufiec — oddział wojsk lub jednostek paramilitarnych. [przypis edytorski]

[3]

pomimo przeszkody — dziś: pomimo przeszkód. [przypis edytorski]