Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156765 przypisów.
Ponieważ tedy mogła zachodzić niepewność co do tego, co zostało osądzone przez ludzi lub co toczyło się przed ludźmi, można było przypomnieć to za każdym razem, kiedy się odbywało sądy, sposobem nazwanym w procedurze przypomnienie — Dowodzono przez świadków tego, co się już odbyło, rzekło lub sąd nakazał. [przypis redakcyjny]
Ponieważ ten domysł dalszy nie jest dla mnie równie pewny, podaję go tylko w przypisie. Skąd stróże nawołujący się nocną godziną? Wyspiański nigdzie nie zmyślał danych realnych Krakowa, tyle że je przedłużał w inną rzeczywistość. Warty wojskowe austriackie? Nowoczesna warta wojskowa nie posiada w swoim regulaminie okrzyku jako środka porozumienia między poszczególnymi placówkami. Ale w Krakowie z końca XIX wieku chodzili jeszcze nocami po ulicach grodu stróże pełniący rolę służby przeciwpożarowej (świadczą o tym pamiętnikarze), wzywali do gaszenia zbędnych świateł i ognia. Mam podejrzenie, że tych starych poczciwców i wydawane przez nich odgłosy poeta przesiedlił na Wawel, przybrał w pancerze, lecz pozostawił zachowanie: „stróże wąsale hasłem zawodnym się żalą”. [przypis autorski]
Ponieważ ten, który zechce tańczyć na linie, będzie sam (…) — Epictet III, 12. [przypis tłumacza]
ponieważ tragedia jest naśladowaniem akcji — Logicznym następnikiem tego zdania jest myśl wyrażona poniżej, w osobnym zdaniu umieszczona: „Każda zatem tragedia”… itd. [przypis tłumacza]
ponieważ wyobrażenia, rozdzielone pomiędzy różne jestestwa (…), nigdy nie wytworzą całej myśli (…); więc myśl nie może być przypadłością czegoś złożonego jako takiego. Możliwą więc jest tylko w takiej substancji, która nie jest zbiorowiskiem wielu, a więc jest wręcz-pojedynczą — bardzo to łatwo nadać temu dowodzeniu zwykłą szkolną wyrazistość formy. Ale dla mojego celu wystarcza zupełnie przedłożenie przed oczy samego dowodu, bądź co bądź w sposób przystępny. [przypis autorski]
Ponieważ ziarno (…) domłócić — Ponieważ twoje pierwsze wątpliwości już są objaśnione, jeszcze drugie wątpliwości muszę objaśnić: „jak to być może, że nikt nie zjawił się drugi podobny do Salomona?” [przypis redakcyjny]
poniewierać — źle traktować. [przypis edytorski]
Poniewież (lit. Panevėžys) — miasto w środkowej części Litwy nad rzeką Niewiażą, ok. 100 km na płn. od Kowna. [przypis edytorski]
Poniewież (lit. Panevėžys) — miasto w środkowej części Litwy nad rzeką Niewiażą, ok. 90 km na płn. wsch. od Rosień. [przypis edytorski]
po niewolej (starop.) — wbrew woli. [przypis edytorski]
po niewoli (daw.) — wbrew woli. [przypis edytorski]
po niewoli — mimo woli, nie chcąc tego. [przypis edytorski]
po niewoli — tu: mimo woli. [przypis edytorski]
po niewoli — wbrew swojej woli. [przypis redakcyjny]
po niewoli — wbrew woli. [przypis edytorski]
poniewolne słowa (starop.) — wypowiedziane pod przymusem. [przypis redakcyjny]
poniewolnie (daw.) — mimo woli; niechcący. [przypis edytorski]
poniewolnie (daw.) — wbrew woli. [przypis edytorski]
poniewolnie — wbrew woli, pod przymusem. [przypis redakcyjny]
ponik — ciek wodny, strumyczek, czasem: znikający pod ziemią. [przypis edytorski]
ponik (daw.) — mały potok, strumyk. [przypis edytorski]
ponik (daw., poet.) — strumyk. [przypis edytorski]
ponik (daw.) — strumyczek. [przypis edytorski]
ponik (daw.) — strumyk. [przypis edytorski]
ponik — Excellente source [fr.: doskonałe źródło; red. WL]. [przypis autorski]
ponik (gw.) — strumyk. [przypis edytorski]
ponikły — dziś: znikły a. poznikały. [przypis edytorski]
poniknąć — poznikać. [przypis edytorski]
ponik — strumyk; mała rzeczułka. [przypis edytorski]
ponik — strumyk. [przypis edytorski]
ponik — strumyk wypływający spod ziemi lub znikający pod nią. [przypis edytorski]
ponimajcie (z ros.) — zrozumcie. [przypis edytorski]
ponimajesz (…) w zuby (ros.) — rozumiesz, chłopski parobasie (…) rozumiesz, chamskie nasienie (…) Masz w zęby. [przypis edytorski]
Po nim — oby nawet po stu dwudziestu latach — według Biblii (Rdz 6, 3) Bóg ustalił limit ludzkiego życia na 120 lat. [przypis edytorski]
Po nim rządził Syrią Krassus — rok 54 p.n.e. [przypis tłumacza]
po nim — zdanie skrócone: Po nim jedź! Ścigaj! [przypis redakcyjny]
Ponińscy — wielkopolski książęcy ród magnacki herbu Łodzia. [przypis edytorski]
Poniński, Adam (1732–1798) — marszałek sejmu rozbiorowego w l. 1773–1775 oraz podskarbi wielki koronny od 1775 r.; pochodził z rodu szlacheckiego herbu Łodzia, książę od 1774 r., przeor polskiego przeoratu Zakonu Kawalerów Maltańskich, członek loży Parfait Silence, starosta ryczywolski i babimojski, miłośnik gry w karty i hazardzista; jako jeden z przywódców konfederacji radomskiej w Wielkopolsce czerpał wielkie zyski z ogłaszanych w jej imieniu nieuczciwych wyroków sądowych; konsyliarz Rady Nieustającej od 1776 r., zajmował się grabieżą majątku rozwiązanego zakonu jezuitów przeznaczonego na działanie Komisji Edukacji Narodowej (wszedł na sejmie rozbiorowym w skład ustanowionej dla likwidacji majątku pojezuickiego Komisji Rozdawniczej Koronnej); był płatnym agentem ambasady rosyjskiej, ściśle współpracującym z rosyjskimi dyplomatami, Nikołajem Repninem i Otto Magnusem von Stackelbergiem; z tego powodu 1 września 1790 r. został skazany przez Sejm Czteroletni na wygnanie i pozbawienie wszystkich tytułów; wyrok uchyliła 13 maja 1793 r. konfederacja targowicka. Synem marszałka i Józefy Lubomirskiej był książę Adam Poniński (1758/59–1816), poseł na sejm grodzieński, kawaler orderu Virtuti Militari, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792 i insurekcji kościuszkowskiej, uczestnik bitwy pod Racławicami i pod Szczekocinem, generał wojsk polskich, fundator pułku podczas powstania. [przypis edytorski]
Poniósł Gonta dzieci swoje, by nikt nie zobaczył, gdzie pochowa syny swoje, i jak Gonta płacze. — informacji o dzieciach Gonty, zabitych w Humaniu, nie potwierdzają źródła historyczne. [przypis edytorski]
poniosłaś — tu skrót od: poniosła się. [przypis edytorski]
poniter (z fr. pointer: punktować; sprawdzać) — uczestnik gry hazardowej grający przeciw bankowi. [przypis edytorski]
ponizać — nawlec na nitkę. [przypis edytorski]
ponizany — dziś: nanizany; nawleczony. [przypis edytorski]
Pon mi razy dwa nie powi (gw.) — Pan mi dwa razy nie powie (nie musi mówić); Stanisław Wyspiański, Wesele, akt II, scena XXV (słowa chłopa Czepca, pisarza gminnego, do Poety z miasta). [przypis edytorski]
ponno a. pono (starop.) — podobno. [przypis redakcyjny]
ponno a. pono (starop.) — ponoć; podobno. [przypis edytorski]
ponno a. pono (starop.) — prawdopodobnie; zapewne. [przypis edytorski]
ponno a. pono (starop.) — prawdopodobnie; zapewne. [przypis edytorski]
ponnoby się był kusił (starop. forma) — konstrukcja daw. czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą od pozostałych czynności i stanów zapisanych w czasie przeszłym prostym; znaczenie: pono kusiłby się wcześniej (uprzednio, kiedyś itp.); prawdopodobnie kusiłby się wcześniej. [przypis edytorski]
ponno (starop. forma) — pono, ponoć, podobno, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
ponno (starop.) — ponoć, podobno; tu: prawdopodobnie. [przypis edytorski]
ponno (starop.) — pono, ponoć; podobno. [przypis edytorski]
ponno — tu: pono, podobno, ponoć. [przypis edytorski]
ponno — tu: pono, ponoć, podobno, prwdopodobnie. [przypis edytorski]
pono a. ponno (starop.) — pono, ponoć; podobno, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
ponocny — mający miejsce nocą; nocny. [przypis edytorski]
po nocy — tu: w nocy; podczas nocy. [przypis edytorski]
pono (daw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
pono (daw., gw.) — chyba, prawdopodobnie, podobno. [przypis edytorski]
pono (daw., gw.) — podobno. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pono (daw., gw.) — podobno; zapewne. [przypis edytorski]
pono (daw., gw.) — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
pono (daw., gw.) — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
pono (daw.) — podobno, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
pono (daw.) — podobno; przecież. [przypis edytorski]
pono (daw.) — podobno. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pono (daw.) — podobno; tu: prawdopodobnie. [przypis edytorski]
pono (daw.) — podobno, tu: zapewne. [przypis edytorski]
pono (daw.) — podobno; zapewne. [przypis edytorski]
pono (daw.) — ponoć, podobno, chyba. [przypis edytorski]
pono (daw.) — ponoć, podobno, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
pono (daw.) — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
pono (daw.) — ponoć, podobno; tu: prawdopodobnie. [przypis edytorski]
pono (daw.) — ponoć, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
pono — daw. ponoć. [przypis edytorski]
pono (daw.) — zdaje się. [przypis edytorski]
pono — dziś: ponoć; podobno. [przypis edytorski]
pono (gw. a. lit.) — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
pono (gw., daw.) — prawdopodobnie, zapewne. [przypis edytorski]
pono (gw.) — podobno, najwyraźniej. [przypis edytorski]
pono (gw.) — podobno. [przypis edytorski]
pono (gw.) — podobno, tu raczej w znaczeniu „nawet”. [przypis edytorski]
pono — podobno, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
pono — podobno, prawdopodobnie; tu: zapewne. [przypis edytorski]
pono — podobno. [przypis edytorski]
pono — ponoć; podobno. [przypis edytorski]
pono — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
ponoś a. ponoć — podobno, zapewne. [przypis edytorski]
ponoś a. pono (daw.) — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
ponoś (daw., gw.) — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
ponoś (daw.) — podobno. [przypis redakcyjny]
ponoś — ponoć, podobno. [przypis edytorski]
ponoś — tu: ponoć, podobno. [przypis edytorski]
ponosić — tu: znosić. [przypis edytorski]
ponosi ciężary na rzecz państwa — w oryg. corvées: w średniowieczu oznaczający pańszczyznę, która w wieku XVIII już nie istniała we Francji, zastąpiona czynszami dzierżawnymi; tu termin ten odnosi się do obowiązku wykonywania przez poddanych świadczeń osobistych na rzecz króla, tj. na rzecz państwa jako jego własności, obowiązkowych prac publicznych. [przypis edytorski]
pono (starop.) — prawdopodobnie; zapewne. [przypis edytorski]
ponowa (daw.) — ponowienie. [przypis redakcyjny]
ponowa (łow.) — świeżo spadły śnieg, na którym ślady zwierzyny są dobrze widoczne. [przypis edytorski]
„Ponowa” — pismo literackie wydawane w Warszawie w latach 1920–1921, związane z ekspresjonizmem. [przypis edytorski]
ponowa (starop.) — nowina. [przypis redakcyjny]
