Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Jan Kasprowicz, W ciemności schodzi moja dusza, V (Z głębin przestworu, z ciemnych chmur...)
VI (Ach! nieraz mi się zdaje...) → ← IV (O niezgłębiona duszy toni...)

Spis treści

    1. Ciemność: 1 2
    2. Cierpienie: 1
    3. Duch: 1
    4. Las: 1
    5. Los: 1
    6. Melancholia: 1
    7. Muzyka: 1
    8. Natura: 1
    9. Otchłań: 1
    10. Światło: 1
    11. Wiosna: 1

    Jan KasprowiczW ciemności schodzi moja duszaV

    1
    Duch, NaturaZ głębin przestworu, z ciemnych chmur,
    nad wilgotnymi łany,
    Ciemność, Światło, Las, WiosnaJak srebrny opar wstaje duch
    z promieniem wokół głowy
    5
    Rośnie w mych oczach, niebios tór
    rozjaśnia mgłą owiany,
    Strząsa ostatni śniegu puch
    z swej sukni lazurowej.
    MuzykaUderza w róg swój: szumi bór
    10
    i szumią rzek bałwany,
    Ziemia wytęża wszystek słuch
    i rychło na dąbrowy,
    Na senne niwy wiedzie chór
    swych dzieci rozśpiewany,
    15
    Błogosławiących twórczy ruch,
    okrytych w liść majowy.
    LosI moja dusza chłonie wraz
    ten hymn, budzący zioła,
    Rwie się do wonnych światła fal,
    20
    lecz widzi po niewoli[1],
    Że się w liść świeży, jak ten las,
    naodziać[2] już nie zdoła.
    Ciemność, Cierpienie, Melancholia, OtchłańMrok ją ogarnia, mrok i żal:
    skarży się swojej doli:
    25
    I duch, co życia przywiódł czas,
    gasi swój blask u czoła
    I razem z nią w bezmierną dal
    szumi pieśń melancholii.

    Przypisy

    [1]

    po niewoli — mimo woli, nie chcąc tego. [przypis edytorski]

    [2]

    naodziać (neologizm) — przyodziać, ubrać. [przypis edytorski]

    x