Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5232 przypisów.
Atlas (mit. gr.) — jeden z tytanów, skazany na dźwiganie na barkach sklepienia niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan (bóg z pokolenia olbrzymów), który z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan podtrzymujący na swoich barkach sklepienie niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit.gr.) — tytan podtrzymujący sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan skazany przez Zeusa na dźwiganie sklepienia nieba w płn–zach. Afryce. [przypis edytorski]
Atlas — pasmo górskie w płn.-zach. Afryce, na zachodnich krańcach świata znanego starożytnym Grekom. [przypis edytorski]
Atlas — pasmo górskie w płn.-zach. Afryce, rozciągające się od wybrzeży Oceanu Atlantyckiego do zatoki Mała Syrta u wybrzeży Tunezji. [przypis edytorski]
Atlas — tu: pasmo górskie w Afryce płn., ciągnące się wzdłuż zach. wybrzeży Morza Śródziemnego; niegdyś sławny z lasów cedrowych i cyprysowych. [przypis edytorski]
atleta — silny człowiek. [przypis edytorski]
atloša — atrama. [przypis edytorski]
atlyda — pertrauka. [przypis edytorski]
atma, atman (z sanskr.) — jaźń; indywidualny boski pierwiastek duchowy tkwiący w każdej żywej istocie. [przypis edytorski]
atmainei — pakeitei. [przypis edytorski]
atman — w indyjskiej filozofii i religiach: jaźń, istota indywidualnej świadomości. [przypis edytorski]
Atma (sanskr.) — tu: dusza wszechświata. [przypis edytorski]
atmonį atpildyti – atkeršyti. [przypis edytorski]
atmonyti — atsikeršyti. [przypis edytorski]
Atmosfera miast — rozdział ten został opublikowany jako artykuł pt. Atmosfera miast (fragment z „Niemytych dusz”) w dwumiesięczniku literackim „Skawa” nr 1 z grudnia 1938 r. (s. 6–9). [przypis edytorski]
a tobie ad Apollinem (…) ta dla Merkurego — tłumaczenie uzupełnione wg późniejszego wydania o te dwa fragmenty. [przypis edytorski]
a tobie zasie — a ty się nie wtrącaj. [przypis edytorski]
a tociem (…) patrzała (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: przecież patrzałam. [przypis edytorski]
atoli — chociaż, a jednak; daw. spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, ale. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, ale; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, jednakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, jednakże; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, lecz. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, lecz; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, natomiast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak; spójnik oznaczający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednak, wszakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże, lecz; spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże, przecież. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — jednakże. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — lecz, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — mimo to, wszakże, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — spójnik wyrażający przeciwieństwo. [przypis edytorski]
atoli (daw.) — wszakże, jednak. [przypis edytorski]
atoli — jednak. [przypis edytorski]
atoli — jednakże. [przypis edytorski]
atoli — lecz, jednak; daw. spójnik wyrażający przeciwstawienie, kontrast. [przypis edytorski]
atoli (starop.) — mianowicie. [przypis edytorski]
atol — wyspa koralowa o kształcie pierścienia. [przypis edytorski]
atomami, które (…) musiały ustąpić (…) teraz znów „elektronom” — w 1897 J.J. Thomson, badając promienie katodowe, odkrył elektrony i doszedł do wniosku, że znajdują się one w każdym atomie. Tym samym obalił tezę, że atomy są najmniejszymi, niepodzielnymi elementami materii. W modelu struktury atomu Thomsona w kulce materii o ładunku dodatnim pogrążone są ujemnie naładowane elektrony. [przypis edytorski]
a to najgorsza — dziś poprawnie: a to najgorsze. [przypis edytorski]
atonalna muzyka — muzyka rezygnująca z centrum tonalnego, w której nie występują zależności pomiędzy poszczególnymi dźwiękami. [przypis edytorski]
ato (starop.) — za to; natomiast. [przypis edytorski]
a tout prix (fr.) — za wszelką cenę. [przypis edytorski]
a to wraża przekonanie — a to przekonuje dobitnie. [przypis edytorski]
atque iterum (łac.) — i na odwrót. [przypis edytorski]
atrakcja — tu: przyciąganie. [przypis edytorski]
atrakcyjny — przyciągający. [przypis edytorski]
atramentas (lenk.) — rašalas. [przypis edytorski]
atrament sympatyczny — substancja używana do ukrywania napisanej wiadomości: bezbarwna po zaschnięciu, widoczna po podgrzaniu lub użyciu odpowiedniego środka chemicznego. [przypis edytorski]
atrapów — dziś popr. forma D.lm: atrap. [przypis edytorski]
Atratinus, właśc. Lucius Sempronius Atratinus (zm. 7 n.e.) — rzymski polityk i mówca; konsul w 34 p.n.e., zwolennik Marka Antoniusza. [przypis edytorski]
A travers la grande prairie du milieu (fr.) — przez wielką łąkę na środku [parku]. [przypis edytorski]
atresia vaginae (med.) — atrezja pochwy, zwężenie lub zrośnięcie pochwy albo całkowity jej brak. [przypis edytorski]
Atreus (mit. gr.) — król Myken, mszcząc się na bracie, który uwiódł mu żonę, podał mu potrawkę z jego syna. [przypis edytorski]
Atreus (mit. gr.) — król Myken, ojciec Agamemnona i Menelaosa. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z czworokątnym otworem w dachu, pod którym znajdował się basen na wodę deszczową. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z otworem w pułapie i basenem na wodę deszczową. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]
atrofia (biol., med.) — zmniejszenie się; zanik. [przypis edytorski]
atrofia — zmniejszenie się; zanik. [przypis edytorski]
Atrophia et anaemia organorum. Mors. (łac.) — Zanik i anemia organów. Śmierć. [przypis edytorski]
atropina — lek powodujący rozszerzanie źrenic. [przypis edytorski]
Atropos (mit. gr.) — jedna z trzech bogiń przeznaczenia i losu każdego człowieka, przedstawianych jako prządki zajmujące się nicią ludzkiego życia; Atropos wyznaczała kres życia każdego z ludzi: gdy nadchodziła chwila śmierci, przecinała nić. [przypis edytorski]
atrybucja (daw.) — uprawnienie komuś przysługujące; kompetencja, zakres władzy. [przypis edytorski]
atrybucje — uprawnienia komuś przysługujące. [przypis edytorski]
Atryda (mit. gr.) — potomek Atreusa, króla Myken; tu: jego wnuk Orestes, syn Agamemnona, który mszcząc śmierć ojca, zabił matkę i jej kochanka, po czym w tułaczce wraz z przyjacielem Pyladesem dotarł do Taurydy. [przypis edytorski]
Atryda — przydomek Agamemnona (syn Atreusa). [przypis edytorski]
Atryda ściął tu setki głów — w oryg. С Атридом спорил там Пилад: „Z Atrydą spierał się tam Pylad” (który ofiarował się poświęcić życie dla uratowania przyjaciela, ale Orestes odrzucił jego propozycję). [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa (tu: Agamemnon). [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa, tu: Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa; tu: Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryda — syn Atreusa (tu: Menelaos). [przypis edytorski]
Atryda — tu: Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryd młodszy — Menelaos. [przypis edytorski]
Atryd — przydomek Agamemnona (syn Atreusa). [przypis edytorski]
Atryd — przydomek Menelaosa (syn Atreusa), król Sparty; jego żona Helena została porwana przez Parysa, co doprowadziło do wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
Atryd — przydomek Menelaosa (syn Atreusa). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (Agamemnon bądź Menelaos). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (Agamemnon lub Menelaos). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa, tj. Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa, tu Agamemnon. [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (tu: Agamemnon). [przypis edytorski]
Atryd — syn Atreusa (tu: Menelaos). [przypis edytorski]
Atrydy — synowie Atreusa, tj. Agamemnon i Menelaos. [przypis edytorski]
Atrydzi — Agamemnon i Menelaos, synowie Atreusa. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — Menelaos i Agamemnon, synowie Atreusza, obciążeni klątwą za zbrodnie ojca, popełnione w czasie walki o tron mykeński. Żonę Menelaosa, piękną Helenę, uwiódł i uwiózł do Troi Parys. Agamemnon został zamordowany przez niewierną żonę po powrocie z wojny trojańskiej, pomściła go córka Elektra i syn Orestes. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — potomkowie Atreusa, króla Myken; ród przeklęty przez bogów z powodu bratobójstwa, którego dopuścili się Atreus i Tyestes na swym przyrodnim bracie Chryzipposie; historię rodu znaczą najokrutniejsze zbrodnie popełniane w łonie rodziny; Atrydami byli m.in. Agamemnon i Menelaos, mąż Heleny Trojańskiej. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — potomkowie Atreusza (a. Atreusa), należeli do nich m.in. Agamemnon i Menelaos, mąż Heleny Trojańskiej; ród przeklęty z powodu bratobójstwa, którego dopuścili się Atreusz i Tyestes (a. Tiestes) na swym przyrodnim bracie Chrysipposie (Chryzypie); ich historię znaczą najokrutniejsze zbrodnie popełniane w łonie rodziny; Atreusz (ojciec Agamemnona i Menelaosa), będąc królem Myken, zemścił się na Tyestesie za uwiedzenie żony, podając mu w czasie uczty potrawę przygotowaną z ciał jego synów; sam zginął za to z ręki brata zamordowanych dzieci, Egista. [przypis edytorski]
Atrydzi (mit. gr.) — synowie Atreusa: Agamemnon i Menelaos. [przypis edytorski]
Atrydzi — potomkowie Atreusa, tu: jego synowie, Agamemnon i Menelaus. [przypis edytorski]
Atrydzi — potomkowie Atreusa, w tym Agamemnon, który poświęcił swoją córkę Ifigenię, by uzyskać przychylność bogów dla greckiej wyprawy przeciw Troi. Czyn ten rozpoczął serię dokonywanych z zemsty zabójstw w obrębie rodziny. [przypis edytorski]