Przypisy

suteryna a. suterena (z fr.) — kondygnacja mieszkalna znajdująca się poniżej parteru, częściowo pod ziemią. [przypis edytorski]

suteryna a. suterena (z fr.) — kondygnacja mieszkalna znajdująca się poniżej parteru, częściowo pod ziemią. [przypis edytorski]

suteryna a. suterena (z fr.) — pomieszczenie w budynku, które tylko częściowo znajduje się ponad powierzchnią ziemi (najczęściej okno tego pomieszczenia znajduje się na poziomie ulicy lub chodnika0. [przypis edytorski]

suteryna — część budynku znajdująca się pod parterem, częściowo poniżej poziomu ziemi, wykorzystywana np. na warsztaty lub tanie mieszkania. [przypis edytorski]

suteryna — dziś: suterena, tj. kondygnacja mieszkalna poniżej parteru. [przypis edytorski]

suteryna — kondygnacja między parterem a piwnica, przeznaczona na tanie mieszkania. [przypis edytorski]

suteryna — kondygnacja poniżej parteru, częściowo znajdująca się pod ziemią. [przypis edytorski]

suteryna — mieszkanie znajdujące się poniżej parteru. [przypis edytorski]

suteryna, suterena — część budynku znajdująca się pod parterem. [przypis edytorski]

suteryna (z fr.) — mieszkanie w kondygnacji poniżej parteru. [przypis edytorski]

suto (daw.) — obficie. [przypis edytorski]

suto — obficie. [przypis edytorski]

sutość — obfitość, bogactwo. [przypis edytorski]

Suttner, Bertha von (1843–1914) — pisarka austriacka, pacyfistka; jako pierwsza kobieta wyróżniona pokojową nagrodą Nobla w 1905 r. [przypis edytorski]

su tuomi paskui — paskui tave. [przypis edytorski]

suturėjusi — sulaikiusi. [przypis edytorski]

suturėti — sulaikyti, suvaldyti. [przypis edytorski]

suty (daw.) — obfity. [przypis edytorski]

suty (daw.) — obfity, wielki. [przypis edytorski]

suty (daw.) — wystawny, obfity. [przypis edytorski]

suty — obfity. [przypis edytorski]

suty — obfity, wielki. [przypis edytorski]

suum cuique (łac.) — każdemu co mu się należy. [przypis edytorski]

Suunu a. Sunet, gr. Syene — dziś Asuan, miasto w pobliżu I katarakty, w 1. nomie Górnego Egiptu, ok. 660 km na południe od Memfis, 180 km na południe od Teb. [przypis edytorski]

suvesti rokundą — suskaičiuoti. [przypis edytorski]

suvisai — visai. [przypis edytorski]

suvis — išvis, visai. [przypis edytorski]

suvis — su visu, visai. [przypis edytorski]

suvisu — visam laikui. [przypis edytorski]

Suvytai — nuvytai. [przypis edytorski]

Suwałki — miasto powiatowe w województwie podlaskim. [przypis edytorski]

Suwarów — Aleksandr Wasiljewicz Suworow (1729–1800), rosyjski dowódca wojskowy. [przypis edytorski]

Suwarow, Aleksandr Wasiljewicz (1729–1800) — głównodowodzący (generalissimus) armii carskiej, marszałek polny Austrii, wybitny wódz i teoretyk wojskowości; walczył przeciw konfederacji barskiej w l. 1769–1772 (bitwy pod Orzechowem, Lanckoroną i Stołowiczami; oblężenie Wawelu), wykazał się umiejętnościami taktycznymi podczas wojen rosyjsko-tureckich (1773–1774 i 1787–1791; m.in. zdobycie twierdzy Izmaił), walnie przyczynił się do zwycięstwa Rosji nad wojskami insurekcji kościuszkowskiej (odpowiedzialny za rzeź ludności Pragi podczas szturmu na Warszawę 4 XI 1774) i do 31 I 1796 pozostał w Polsce jako dowódca wojsk okupacyjnych; brał również udział w walkach drugiej koalicji antyfrancuskiej z rewolucyjną Francją dowodząc armią rosyjską i austriacką we Włoszech (m.in. bitwy nad Trebbią i pod Novi). [przypis edytorski]

Suwarow, popr.: Suworow, Aleksandr Wasiljewicz (1729–1800) — głównodowodzący (generalissimus) armii carskiej, wybitny wódz i teoretyk wojskowości; walczył przeciw konfederacji barskiej, wykazał się umiejętnościami taktycznymi podczas wojen rosyjsko-tureckich, walnie przyczynił się do zwycięstwa Rosji nad wojskami insurekcji kościuszkowskiej (odpowiedzialny za rzeź ludności Pragi podczas szturmu na Warszawę 4 XI 1774), pozostał w Polsce jako dowódca wojsk okupacyjnych; brał również udział w walkach drugiej koalicji antyfrancuskiej z rewolucyjną Francją. [przypis edytorski]

suwenir (fr. souvenir: wspomnienie, pamiątka) — upominek z podróży. [przypis edytorski]

suweren — angielska złota moneta o wartości 1 funta (20 szylingów). [przypis edytorski]

suweren — niezależny władca, w epoce feudalnej zwierzchnik wasali. [przypis edytorski]

suwerenny — niepodległy. [przypis edytorski]

suweren — tu: angielska złota moneta o wartości 1 funta (20 szylingów). [przypis edytorski]

suweren — tu: angielska złota moneta o wartości 1 funta (20 szylingów); w oryginale ang.: besant, tj. bizant, złota moneta cesarstwa bizantyjskiego. [przypis edytorski]

suweren — władca sprawujący niezależną władzę zwierzchnią. [przypis edytorski]

su — właśc. sou, daw. drobna moneta francuska. [przypis edytorski]

su, właśc. sou — dawna drobna moneta francuska, warta 1/20 liwra (franka). [przypis edytorski]

su — (właśc. sous) dawna drobna moneta francuska. [przypis edytorski]

su, właśc. sous (fr.) — daw. drobna moneta francuska, o wartości 1/20 liwra (funta). [przypis edytorski]

su, właśc. sous (fr.) — dawna drobna moneta francuska o wartości 1/20 liwra (funta), bita do 1795; później pot. nazwa monety o wartości 5 centymów, tj. 1/20 franka. [przypis edytorski]

su, właśc. sous (fr.) — w XIX w. pot. nazwa monety o wartości 5 centymów, tj. 1/20 franka. [przypis edytorski]

suwniry (z fr. souvenir: wspomnienie, pamiątka) — wspomnienia. [przypis edytorski]

Suworow, Aleksandr Wasiljewicz (1729–1800) — głównodowodzący (generalissimus) armii carskiej, wybitny wódz i teoretyk wojskowości; walczył przeciw konfederacji barskiej, wykazał się umiejętnościami taktycznymi podczas wojen rosyjsko-tureckich, walnie przyczynił się do zwycięstwa Rosji nad wojskami insurekcji kościuszkowskiej (odpowiedzialny za rzeź ludności Pragi podczas szturmu na Warszawę 4 XI 1774), pozostał w Polsce jako dowódca wojsk okupacyjnych; brał również udział w walkach drugiej koalicji antyfrancuskiej z rewolucyjną Francją. [przypis edytorski]

sužieduotiniais — sužadėtiniais. [przypis edytorski]

sużdzieno było słomat' etoj wielikoj duszie jeja archangielskija krylja (ros.) — przeznaczone było złamać tej wielkiej duszy jej archanielskie skrzydła. [przypis edytorski]

Suza — staroż. miasto w ob. Iranie, od VI w. p.n.e. stolica administracyjna państwa perskiego; znana m.in. z ruin kompleksu pałacowego króla Dariusza I Wielkiego (ok. 550–485 p.n.e.). Autor błędnie powtarza, że na fryzach w Suzie przedstawieni są Asyryjczycy (których wizerunki są znane z przedstawień w miastach asyryjskich (Niniwie, Nimrud, Kalchu itd.), odkrytych w XIX w., położonych w płn. Mezopotamii, setki kilometrów dalej. [przypis edytorski]

Suza — starożytne miasto w ob. płd.-zach. Iranie; stolica imperium perskiego. [przypis edytorski]

suzeren — w ustroju feudalnym: zwierzchnik wasala, ofiarowujący mu ochronę i ziemię (lenno) w zamian za przysięgę wierności. [przypis edytorski]

suzeren — zwierzchnik wasala, ofiarowujący mu ochronę i ziemię (lenno) w zamian za przysięgę wierności. Jak widać z tego fragmentu, w roli suzerena mógł występować również dostojnik kościelny, w tym wypadku opat tyniecki. [przypis edytorski]

Svante Arrhenius (1859–1927) — fizykochemik i astrofizyk szwedzki, laureat Nagrody Nobla (1903) w dziedzinie chemii za opracowanie teorii dysocjacji elektrolitycznej. Twórca teorii panspermii, według której życie w formie bakterii jest przenoszone między planetami dzięki ciśnieniu światła. [przypis edytorski]

svarai — svarstyklės. [przypis edytorski]

Svetozár Vajanský (1847–1916) — pisarz słowacki, jeden z entuzjastów i propagatorów idei panslawizmu. [przypis edytorski]

svetys — svečias. [przypis edytorski]

sviedikas (lenk.) — liudininkas. [przypis edytorski]

svietą — pasaulį. [przypis edytorski]

svietas (brus.) — pasaulis. [przypis edytorski]

svietas (sl.) — pasaulis. [przypis edytorski]

svietas (sl.) — pasaulis; šviesa. [przypis edytorski]

svietelis — malon. apie pasaulį, pasaulėlis. [przypis edytorski]

svietui — pasauliui. [przypis edytorski]

svirpelis — menko kūno sudėjimo žmogus. [przypis edytorski]

svirplys — toks vabalas. [przypis edytorski]

svodba (brus.) — vestuvės. [przypis edytorski]

svodba — vestuvės, vedybos. [przypis edytorski]

swąd — zapach spalenizny. [przypis edytorski]

swą każdy porze (przysł.) — każdy robi swoje; każdy robi, co chce; każdy się stara o swoje. [przypis edytorski]

swąm rozumiał bydź prawdziwą wiarę (starop. konstrukcja) — uważałem, że moja wiara jest prawdziwa. [przypis edytorski]

swacha — swatka. [przypis edytorski]

swachna — swatka; osoba kojarząca pary małżeńskie. [przypis edytorski]

swachna — swatka; osoba zajmująca się pośredniczeniem w dobieraniu par małżeńskich. [przypis edytorski]

swada (daw.) — energia, zapał. [przypis edytorski]

swada — łatwość i płynność mówienia. [przypis edytorski]

swada — łatwość i płynność w mówieniu. [przypis edytorski]

swada — łatwość wypowiadania się. [przypis edytorski]

swada — płynność i łatwość w wypowiadaniu się. [przypis edytorski]

swada — płynność w mówieniu. [przypis edytorski]

swada — potoczystość i łatwość wypowiadania się. [przypis edytorski]

swadhisthana — w tradycji hinduistycznej druga czakra, zlokalizowana 3 cm poniżej pępka, odpowiadająca za energię, twórczość i seksualność. [przypis edytorski]

swadźba — swatanie, łączenie dwojga ludzi w parę małżeńską. [przypis edytorski]

swadźba — swatanie, tu raczej: zaloty. [przypis edytorski]

swadźba — swatanie; wybieranie przyszłego małżonka a. przyszłej małżonki. [przypis edytorski]

swadźba — tu: orszak swatów udających się złożyć uroczystą wizytę w imieniu pana młodego w domu rodzinnym panny na wydaniu w celu ustalenia terminu i warunków zawarcia małżeństwa. [przypis edytorski]

swadźba — wyswatanie małżeństwa. [przypis edytorski]

swadźbić (daw.) — swatać. [przypis edytorski]

Swajstyx, dziś Sveistiks, litew. Svaikstikas (mit. litew.) — bóg gwiazd. [przypis edytorski]

swalgon — kapłan obrzędów weselnych. [przypis edytorski]

swalgon (trad. litew.) — kapłan weselnych obrzędów. [przypis edytorski]

Swammerdam, Jan (1637–1680) — holenderski przyrodnik, badacz budowy anatomicznej i cyklu rozwojowego owadów. [przypis edytorski]

Swammerdam, Jan (1637–1680) — holenderski przyrodnik i lekarz, prekursor badań mikroskopowych. [przypis edytorski]

swar a. swary — kłótnia. [przypis edytorski]

swar (daw.) — kłórnia. [przypis edytorski]

swar (daw.) — rozmowa, dyskusja, kłótnia. [przypis edytorski]

swar — kłótnia. [przypis edytorski]

swarliwość — kłótliwość. [przypis edytorski]