Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 470 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159187 przypisów.
Smutek (…) pochodzący stąd, że człowiek ma o czymś innym gorsze zdanie, niż słuszność wymaga — W oryginale „illa” wskazuje na „radość”. Meijer (przekł. holend.) uważa tekst za skażony i proponuje „smutek”, wskazując na Okr. 22 w końcu Cz. III. Zgadza się z tym Leopold (Ad Sp., Op. Posth. 1902). Sprzeciwia się Baensch (przekł. niem.), twierdząc, że w Okr. 22 jest mowa tylko o powstawaniu niedoceniania z nienawiści, która jest smutkiem, jednak może według Tw. 20 wzbudzać radość. Tegoż zdania jest Appuhn (przekł. fr.), który wskazuje nadto na Okr. 11. Gebhardt podziela ten pogląd. Atoli niepodobna się na to zgodzić, aczkolwiek Nag. Schr. mają wyraźnie „radość”. Czyżby niedocenianie miało być tak samo radością, jak przecenianie? Niedocenianie jest wyraźnie określone jako nienawiść w Okr. 22. Nie jest ono radością analogicznie do szyderstwa, pozostającego w stosunku do lekceważenia, gdyż byłaby nią w stosunku do niedoceniania złośliwość. [przypis redakcyjny]
smutek zabił kota — przysłowie ang. z czasów elżbietańskich, od którego pochodzi współczesne: ciekawość zabiła kota. [przypis edytorski]
smutek — Zob. Przyp. do Tw. 11. [przypis redakcyjny]
smutną po sobie zostawiam pamiątkę — Ten świerk dotąd cieni tę starożytną budowlę. [przypis autorski]
smutna (brus., lenk.) — liūdna. [przypis edytorski]
Smutna wdowa śpi samotnie (…) Zmilkłyby skargi niebogi — Auto-parafraza fragmentu Il Marescalco, autorstwa Pietro Aretino: „La vedovella quando dorme sola, lamentarsi di me non ha ragione (…)” (Wdowa, gdy śpi sama, narzekać na mnie nie ma powodu). W Żywotach kurtyzan w oryginale: „La vedovella quando donne sola: lamentasi di sè lamentarsi di me non ha ragione” (Wdowa, gdy śpi sama, ma żal do siebie, narzekać na mnie nie ma powodu). [przypis edytorski]
smutnem — daw. (XIX w.) forma N. i Msc. przymiotników r.ż. i r.n.; dziś ujednolicone: smutnym. [przypis edytorski]
Smutne proroctwo ktoś im wypsalmował (…) — aluzja do Psalmu Miłości. [przypis redakcyjny]
smutniéj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]
smutnie — dziś: smutno. [przypis edytorski]
smutnim byli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: byliśmy smutni. [przypis edytorski]
smutnoje wriemia (ros. смутное время) — dosł. czasy smuty; przen. czas zamętu, burzliwy czas; pierwotnie: okres głębokiego kryzysu Cesarstwa Rosyjskiego w l. 1598–1613, tj. od śmierci ostatniego cara z dynastii Rurykowiczów do objęcia tronu przez dynastię Romanowów. [przypis edytorski]
„Smutno mi Boże” — Juliusz Słowacki, Hymn o zachodzie słońca na morzu. [przypis edytorski]
Smutno mi Boże — to krótkie zdanie podkreśla zaraz na wstępie, jakie uczucia będą dominowały w utworze. Uczucie głębokiego smutku wygnańca, które przewija się w Pieśniach Podróży na Wschód, tu się potęguje jeszcze pod wpływem widoku tarczy słonecznej, nurzającej się w bezbrzeżną przestrzeń wód. Na genezę Hymnu i na jego nastrój religijny wywarł niewątpliwie wpływ zwyczaj panujący na statkach śródziemnomorskich zbiorowego odmawiania modlitw wieczornych po zachodzie słońca. [przypis redakcyjny]
smutnych pod względem następstw wypadków grudniowych w 1825 r. — mowa o nieudanym powstaniu wszczętym w grudniu 1825 przez tzw. dekabrystów, rewolucjonistów szlacheckich dążących do obalenia jedynowładztwa i zmiany ustroju. [przypis edytorski]
Smuts, Jan Christiaan (1870–1950) — południowoafrykański polityk i wojskowy; interesował się przyrodoznawstwem, napisał poczytną książkę Holism and Evolution (Holizm i ewolucja, 1927). [przypis edytorski]
Smuts, Jan Christian (1870–1950) — południowoafrykański polityk, filozof i wojskowy; premier Związku Południowej Afryki w latach 1919–1924 oraz 1939–1948. [przypis edytorski]
Smuts, Jan Christian (1870–1950) — południowoafrykański polityk i wojskowy; interesował się przyrodoznawstwem, napisał poczytną książkę Holism and Evolution (Holizm i ewolucja, 1927). [przypis edytorski]
smużyć się (neol.) — zostawiać za sobą smugę. [przypis edytorski]
smyczę — dziś popr. forma B.lp: smycz. [przypis edytorski]
smyczem — dziś popr. forma N. lp: smyczą (r.ż.). [przypis edytorski]
smycz psów — para chartów. [przypis redakcyjny]
smyję (starop.) — zmyję; tu przen.: usunę, zabiję. [przypis edytorski]
smyk — malec. [przypis edytorski]
smyknąć — zemknąć, tu: spaść. [przypis edytorski]
Smyrna — duże miasto portowe u wsch. wybrzeży Morza Egejskiego; dziś: Izmir w zach. Turcji nad Zatoką Izmirską. [przypis edytorski]
Smyrna — dziś: Izmir, miasto w płd.-zach. Turcji. [przypis redakcyjny]
Smyrna — dziś: Izmir, wielkie miasto portowe w zachodniej Turcji. [przypis edytorski]
Smyrna — miasto portowe (dziś Izmir w zach. Turcji) położone w Zatoce Smyrneńskiej (Izmirskiej) nad Morzem Egejskim; powstało na terenach zamieszkałych już 3 tys. lat p.n.e., w czasach staroż. Grecji włączone do Jonii, od IV w. p.n.e. stało się gł. miastem handlowym w Azji Mniejszej, po trzęsieniu ziemi w 178 r. n.e. zostało odbudowane staraniem cesarza Marka Aureliusza; w pierwszych wiekach n.e. stanowiło ważny ośrodek chrześcijaństwa. [przypis edytorski]
Smyrna — port turecki nad Morzem Egejskim [dziś: Izmir]. [przypis redakcyjny]
Smyrna, Rhodos, Colophon, Salamis, Chios, Argos, Athenae — Aulus Gellius, III, 2. [przypis tłumacza]
smyrneński dywan — pochodzący ze Smyrny (ob. Izmir), tureckiego miasta portowego na wybrzeżu Azji Mniejszej, od końca XVI w. międzynarodowego ośrodka handlu, szczególnie bawełną. [przypis edytorski]
smyśny (gw.) — tu: zręczny, zmyślny, sprytny. [przypis edytorski]
smysł (starop.) — zmysł. [przypis edytorski]
smysły — zmysły. [przypis edytorski]
Smytnia — prawdopodobnie chodzi o Halę Smytnią. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., gw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widać, widocznie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, najwyraźniej [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — wszak, przecież. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — wszakże, przecież. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — zapewne, widocznie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (starop.) — widocznie, zapewne; wszakże, przecież. [przypis edytorski]
snać a. snadź — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a. snadź — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać a snadź — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać a. snadź — widocznie. [przypis edytorski]
snać a. sna (starop.) — także: snadź; widocznie, prawdopodobnie, widocznie, chyba. [przypis edytorski]
snać (daw., gw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — może, podobno, przecież, widocznie, najwyraźniej, zapewne; także: sna a. snadź. [przypis edytorski]
snać (daw.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne; także: sna a. snadź. [przypis edytorski]
snać (daw.) — prawdopodobnie, widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież, prawdopodobnie; tu: jakby, niemal. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież, widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — tu: przecież, wszakże. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, najprawdopodobniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie; najprawdopodobniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie; przecież. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, zapewne, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać — może, podobno, przecież, zapewne. [przypis edytorski]
snać — pewnie, prawdopodobnie, przecież. [przypis edytorski]
snać (przestarz.) — snadź. [przypis edytorski]
snać, snadź (daw.) — widać, widocznie. [przypis edytorski]
snać (starop.) — prawdopodobnie, pewnie, widocznie. [przypis edytorski]
snać (starop.) — przecież, może, podobno. [przypis redakcyjny]
snać — starop. przecież, podobno. [przypis edytorski]
snać (starop.) — przecież, zapewne, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać (starop.) — tu: zapewne, może. [przypis edytorski]
snać (starop.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać (starop.) — widocznie. [przypis edytorski]
snać — widocznie. [przypis edytorski]
Snać — zapewne. [przypis edytorski]
s naczała usmirienie, a potom rieformy (ros. с начала усмирение, а потом реформы) — najpierw pacyfikacja, a potem reformy. [przypis edytorski]
snadka zielenica — przestrzeń wód zielona i płytka opodal strądu. [przypis autorski]
snadną — łatwą. [przypis edytorski]
snadne — łatwe. [przypis edytorski]
snadniéj (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu, bez wysiłku. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu, bez wysiłku. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu, bez wysiłku. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, często. [przypis redakcyjny]
snadnie (daw.) — łatwo; oczywiście. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
snadnie (daw.)— łatwo. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
