ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5450 przypisów.
ramota — rodzaj pracy pisemnej bez większej wartości literackiej. [przypis edytorski]
ramota — utwór literacki bądź teatralny bez większej wartości literackiej, zazwyczaj staroświecki. [przypis edytorski]
ramota — zły, zazwyczaj staroświecki utwór literacki bądź teatralny. [przypis edytorski]
Ramowicz — w innej wersji: Abramowicz. [przypis edytorski]
ramowy ul — ul w formie skrzynki, pokrytej daszkiem. [przypis edytorski]
rampa (daw.) — rząd lamp oświetlających scenę, umieszczonych na jej krawędzi i oddzielających scenę od widowni; początkowo na światła rampy używano świec (w XVIII w.), następnie wykorzystywano system oświetlenia gazowego (dlatego mówi się tu o „skręcaniu” rampy, tj. przykręcaniu kurka gazowego), później światło elektryczne. [przypis edytorski]
rampa — podwyższenie ułatwiające ładowanie towarów na stacji kolejowej. [przypis redakcyjny]
rampa — w gwarze obozowej: miejsce przywożenia i wywożenia transportów więźniów, a także ich selekcji. [przypis edytorski]
Rampolla, Mariano (1843–1913) — włoski kardynał, watykański sekretarz stanu (1887–1903), tj. pełniący funkcję zbliżoną do szefa rządu. [przypis edytorski]
Ramsay i Soddy znaleźli, że gazy wydzielane przez rad zawierają hel i że ten gaz tworzy się stopniowo wobec emanacji radu — [por.] Ramsay i Soddy, „Physikalische Zeitschrift”, 15 września 1903. [przypis edytorski]
Ramzes II (1304–1237 p.n.e.) — trzeci faraon XIX dynastii, najwybitniejszy władca okresu Nowego Państwa, często uważany za największego i najpotężniejszego faraona w całej historii Egiptu. [przypis edytorski]
Ramzes Wielki — Ramzes II (1304–1237 p.n.e.), trzeci faraon XIX dynastii, najwybitniejszy władca okresu Nowego Państwa, często uważany za największego i najpotężniejszego faraona w całej historii Egiptu. Panował 66 lat, umacniając i poszerzając odziedziczone imperium. Poprowadził kilka kampanii wojennych w Syrii, w Libii i Nubii. Z królem Hetytów Hattusilisem III wynegocjował i zawarł traktat o pokoju i współpracy, najstarszy zachowany traktat w historii. Wsławił się budową monumentalnych świątyń i pomników w całym kraju. [przypis edytorski]
Ramzes z dwudziestej trzeciej dynastii — humorystyczne odwołanie do mumii; Ramzes to imię często nadawane władcom starożytnego Egiptu. [przypis edytorski]
Ramzin, Leonid Konstantinowicz (1887–1948) — rosyjski inżynier, konstruktor kotłów parowych; w 1930 oskarżony o sfabrykowane zbrodnie w ramach pokazowego procesu tzw. Partii Przemysłowej, grupy wybitnych radzieckich ekonomistów i inżynierów, którzy rzekomo zajmowali się dywersją i szpiegostwem; skazany na wyrok śmierci, zastąpiony 10-letnią karą pozbawienia wolności; w lutym 1936 zwolniony z więzienia na mocy amnestii. [przypis edytorski]
rańszy (daw.) — wcześniejszy. [przypis edytorski]
rańtuch (daw.) — chusta lub szal. [przypis edytorski]
rańtuch (daw.) — chusta. [przypis edytorski]
rańtuch — daw. kobiece nakrycie głowy; wełniana chusta zakrywająca głowę i ramiona, niekiedy również część twarzy. [przypis edytorski]
rańtuch (daw.) — kobiece nakrycie głowy; wełniana chusta zakrywająca głowę i ramiona, niekiedy również część twarzy. [przypis edytorski]
rańtuch (daw.) — szal lub chusta. [przypis edytorski]
rańtuch — długa chusta. [przypis redakcyjny]
rańtuch — fartuch. [przypis edytorski]
rańtuch — haftowany szal lub chusta. [przypis edytorski]
rańtuch (reg.) — chusta. [przypis edytorski]
raną — poranną. [przypis redakcyjny]
rana (…) w Antenorydzie była mi zadana — Cień tu mówiący jest Jakub z Kassero, obywatel z miasta Fano; markgraf Azzo d'Este przy Oriaco w okolicy Padwy, dawniej zwanej Antenorydą od Antenora, założyciela Padwy, zamordować go rozkazał. [przypis redakcyjny]
rana* — wczesna. [przypis redakcyjny]
rançon du génie (fr.) — cena za genialność. [przypis edytorski]
ranchero (hiszp.) — farmer. [przypis edytorski]
rancune (fr.) — mściwość, złośliwość. [przypis edytorski]
rancune (fr.) — złośliwość, mściwość. [przypis edytorski]
randewu (z fr.) — spotkanie (w rękopisie: randewo). [przypis redakcyjny]
randez-vous (pranc.) — pasimatymas. [przypis edytorski]
Ranek i wieczór — utwór należy do cyklu sonetów powstałych pod bezpośrednim wpływem Petrarki, stanowiących albo poetycką parafrazę utworu poety renesansowego, albo rozwinięcie (jak w tym przypadku) przejętego od włoskiego mistrza motywu. [przypis redakcyjny]
ranga czynownicza — oficjalna ranga oficerów i urzędników państwowych w carskiej Rosji, ujęta w tabeli rang, przewidującej 14 stopni; z ros. чин: ranga, oficjalna pozycja osoby, stąd czynownik: urzędnik państwowy. [przypis edytorski]
ranga — tu: stanowisko w hierarchii urzędniczej. [przypis edytorski]
rania — dziś popr.: rana. [przypis edytorski]
raniec (daw. reg.) — prostokątna torba na książki, tornister. [przypis edytorski]
raniec (ros. raniec, z niem.) — tornister. [przypis redakcyjny]
raniec — tornister. [przypis autorski]
raniej (daw., reg.) — wcześniej. [przypis edytorski]
raniej (daw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
raniej — dziś: wcześniej. [przypis edytorski]
raniej (gw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
raniejszy (daw.) — wcześniejszy. [przypis edytorski]
ranion — dziś popr.: raniony. [przypis edytorski]
rani (sanskr.) — żona radży, księżna. [przypis edytorski]
Rani — żona radży. [przypis edytorski]
ranken — Die ukrainische Landschaft ist von dem Dichter durchgehends mit großer Naturwahrheit und mit meisterhaftem Pinsel gezeichnet. Um dem Schein von Widersprüchen zu begegnen (vgl. Anm. zu V. 861), bemerke ich hier ein für allemal, daß der Charakter des weiten Steppenlandes, das sich vom Fuße der Karpaten bis in das Innere von Asien erstreckt, ein sehr wechselnder ist. Die Strecke vom Don bis zu den Donaumündungen wird die gute Steppe genannt. Hier bedeckt die schwarze Ackerkrume den größten Teil des Bodens; aber Sträucher und Gebüsche kommen auch hier nur an den Ufern der Flüsse vor, weil dicht unter der Humusdecke eine Schicht Muschelkalk lagert, die jeden Baum, sobald seine Wurzeln dorthin gelangen, absterben macht. [przypis tłumacza]
rankor (daw.) — gniew, żal, złość. [przypis edytorski]
rankor (daw.) — gniew, zwada. [przypis edytorski]
rankor (daw.) — silne uczucie gniewu, złości, żalu; silne pragnienie czegoś. [przypis edytorski]
rankor (daw.) — uraza, żal, zawziętość. [przypis edytorski]
rankor (daw.) – uraza, złość, gniew. [przypis edytorski]
rankor (daw.) — wściekłość, uraza, gniew. [przypis edytorski]
rankor (daw.) — żal, złość. [przypis edytorski]
rankor (daw., z łac.) — uraza, złość, gniew. [przypis edytorski]
rankor (starop.) — gniew, złość. [przypis edytorski]
rankor — uraza, zawziętość. [przypis redakcyjny]
rankor — wściekłość, uraza, gniew; także neutralnie: zapał. [przypis edytorski]
rankor — żal, uraza. [przypis redakcyjny]
rankor (z łac.) — gniew, uraza. [przypis edytorski]
rankosen — į rankas. [przypis edytorski]
ranku — dziś popr. forma D. lp: ranka. [przypis edytorski]
ranna (z ros.) — wczesna. [przypis autorski]
rannemi — dziś popr.: rannymi. [przypis edytorski]
ranne (starop. forma) — dziś popr. B.lm: rannych. [przypis edytorski]
ranność (neol.) — tu: potencjalna podatność na zranienie. [przypis edytorski]
ranny — tu: wczesny. [przypis edytorski]
rano (daw.) — wcześnie. [przypis edytorski]
Ranowie — plemię zachodniosłowiańskie, zamieszkujące wyspę Rugię. [przypis redakcyjny]
ransza — szałas, chata. [przypis edytorski]
rantia — prawdop. okup. [przypis edytorski]
ranunkuł — rodzaj kwiatu o barwie żółtej lub pomarańczowej. [przypis edytorski]
rany (daw.) — wczesny. [przypis edytorski]
rany — dziś popr. forma N. lm: ranami. [przypis edytorski]
rany* (starop.) — wczesny, przedwczesny, niedojrzały (por. rano, wcześnie rano); coś ranego w dordzałości: coś przedwczesnego („niewczesnego”) w czasie dojrzałości. [przypis redakcyjny]
rany (starop.) — wczesny. [przypis edytorski]
rany* (starop.) — wczesny. [przypis redakcyjny]
rany (starop.) — wczesny; tu: poranny. [przypis edytorski]
Rapacki, Wincenty (1840–1924) — polski aktor, dyrektor teatru, literat reżyser teatralny, jeden z prekursorów tworzenia realistycznych postaci scenicznych. [przypis edytorski]
rapa (daw.) — próg rzeczny. [przypis edytorski]
rapa — próg rzeczny. [przypis edytorski]
rapax, rapacis (łac.) — zachłanny, drapieżny, chciwy; tu forma lm rapaces: chciwi, drapieżni. [przypis edytorski]
rapcia — pasek z taśmy lub rzemienia do noszenia szabli. [przypis edytorski]
rapcie — część umundurowania, paski do powieszania broni. [przypis redakcyjny]
rapcie — element umundurowania, paski do troczenia szabli. [przypis redakcyjny]
rapcie — paski do podwieszania szabli u pasa. [przypis edytorski]
rapcie — paski podtrzymujące szablę. [przypis edytorski]
rapcie — taśmy do szabli. [przypis redakcyjny]
rapeć — rzemień lub taśma podtrzymująca szablę. [przypis edytorski]
rapier — biała broń o prostej klindze, zdatna do cięć, choć wykonywano nią głównie pchnięcia. [przypis edytorski]
rapier — broń biała, dłuższa od szabli, noszona na co dzień przez mieszczan, popularna w Europie Zachodniej od XVI do XVII wieku. [przypis redakcyjny]
rapier — broń biała, dłuższa od szabli, o prostej, obusiecznej klindze, z osłoną dłoni (koszem); w Polsce stosowana głównie przez wojska cudzoziemskiego pochodzenia, np. rajtarów, dragonów. [przypis edytorski]
rapier — broń biała o długiej obosiecznej klindze. [przypis edytorski]
rapier — broń biała z prostą, obusieczną klingą, zazwyczaj stosowana jednak do zadawania pchnięć. [przypis edytorski]
rapier — broń o długiej, prostej, obosiecznej klindze, dłuższa niż szabla, używana w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
rapier — broń o długiej, prostej, obosiecznej klindze, zazwyczaj stosowana jednak głównie do zadawania pchnięć; popularna w XVI–XVII w. [przypis edytorski]
rapier — broń o długiej rękojeści, używana w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
rapier — długa broń obosieczna z gardą (rękojeścią ochraniającą dłoń) w kształcie kosza drucianego. [przypis redakcyjny]
