Wolne Lektury potrzebują pomocy...

Dzieciaki korzystające z Wolnych Lektur potrzebują Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas jedynie 460 osób.

Aby działać, potrzebujemy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wybierz kwotę wsparcia
Tym razem nie pomogę
Dołącz

Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach — dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia [kliknij, by dowiedzieć się więcej]

 x
Tren III. (Wzgardziłaś mną, dziedziczko moja ucieszona...) → ← Tren I. (Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe)

Spis treści

      Jan KochanowskiTrenyTren II. (Jeślim kiedy nad dziećmi piórko miał zabawić…)[1]

      1
      Jeslim kiedy nad dziećmi piórko[2] miał zabawić[3],
      A kwoli temu wieku[4] lekkie[5] rymy[6] stawić[7],
      Bodajżebych[8] był raczej kolebkę kołysał
      I z drugiemi nieważne mamkom pieśni[9] pisał,
      5
      Któremi by dziecinki noworodne[10] spiły[11]
      I swoich wychowańców[12] lamenty toliły[13].
      Takie fraszki[14] mnie zbierać[15] pożyteczniej było,
      Niżli, w co mię nieszczeście moje dziś wprawiło[16],
      Płakać nad głuchym grobem[17] mej wdzięcznej dziewczyny
      10
      I skarżyć sie na srogość[18] ciężkiej[19] Prozerpiny[20].
      Alem użyć w obojgu jednakiej wolności[21]
      Nie mógł — owom ominął[22], jako w dordzałości[23]
      Dowcipu[24] coś ranego[25], na to mię przygoda[26]
      Gwałtem wbiła[27] i moja nienagrodna szkoda[28].
      15
      Ani mi teraz łacno[29] dowiadać sie o tym[30],
      Jaka mię z płaczu[31] mego czeka cześć na potym[32].
      Nie chciałem żywym śpiewać, dziś umarłym muszę,
      A cudzej[33] śmierci płacząc, sam swe kości suszę[34].
      Prózno to[35]; jakie szczeście[36] ludzi naszladuje[37],
      20
      Tak w nas albo dobrą myśl[38], albo złą sprawuje.
      O prawo krzywdy pełne! O znikomych cieni[39]
      Sroga, nieubłagana, nieużyta[40] ksieni[41]!
      Tak li moja Orszula, jeszcze żyć na świecie
      Nie umiawszy, musiała w ranym umrzeć lecie[42]?
      25
      I nie napatrzawszy sie jasności słonecznej,
      Poszła nieboga widzieć krajów nocy wiecznej[43].
      A bodaj ani była świata oglądała,
      Co bowiem więcej, jedno ród[44] a śmierć poznała.
      A miasto[45] pociech, które winna z czasem[46] była
      30
      Rodzicom swym, w ciężkim je[47] smutku zostawiła.

      Przypisy

      [1]

      W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Trenach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

      [2]

      piórko — pióro (potoczny wariant tego wyrazu, a nie zdrobnienie). [przypis redakcyjny]

      [3]

      zabawić (daw.) — zatrudnić (się), strawić na czymś czas. [przypis redakcyjny]

      [4]

      kwoli temu (starop.) — z powodu tego, dla tego; temu wieku: chodzi tu o dzieci. [przypis redakcyjny]

      [5]

      lekki* (starop.) — mało ważny, posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]

      [6]

      rymy* (starop.) — wiersze. [przypis redakcyjny]

      [7]

      stawić — składać, układać. [przypis redakcyjny]

      [8]

      bodajżebych (starop.) — pochodzi od: Bóg daj, żebym, czyli: daj Boże, żebym. [przypis redakcyjny]

      [9]

      nieważne pieśni* — kołysanki; mamka: niańka, która karmi niemowlę. [przypis redakcyjny]

      [10]

      dziecinka — zdrobnienie od dziecina (dziecko); noworodne: nowonarodzone (por. współcz. wyraz: noworodek). [przypis redakcyjny]

      [11]

      spiły* (starop.) — usypiały. [przypis redakcyjny]

      [12]

      wychowańców — wychowanków. [przypis redakcyjny]

      [13]

      toliły (starop.) — tuliły, koiły, uspokajały; lamenty: płacze. [przypis redakcyjny]

      [14]

      fraszka (starop.) — błahostka, drobnostka, drobiazg (zob. w w. 2 „lekkie rymy”, w w. 4 „nieważne pieśni”) [przypis redakcyjny]

      [15]

      zbierać — gromadzić (tu chodzi o gromadzenie tekstów, fraszek). [przypis redakcyjny]

      [16]

      wprawić w coś — doprowadzić do czegoś, nauczyć czegoś. [przypis redakcyjny]

      [17]

      głuchy grób — który nie słyszy i nie słucha płaczu. [przypis redakcyjny]

      [18]

      srogi (starop.) — przykry, ciężki, okrutny (stąd srogość: okrucieństwo). [przypis redakcyjny]

      [19]

      ciężki* (starop.) — tu w znaczeniu: srogi. [przypis redakcyjny]

      [20]

      Prozerpina — władczyni śmierci w mit. rzym. (odpowiadająca Persefonie w mit. gr.), żona Plutona (Hadesa), boga podziemia, była często w poezji antycznej i renesansowej uosobieniem śmierci. [przypis redakcyjny]

      [21]

      użyć w obojgu jednakiej wolności — mieć w obu rzeczach jednakowo wolny wybór; w obojgu: tj. i w pisaniu kołysanek (zob. w. 4) i w pisaniu płaczów (zob. w. 9). [przypis redakcyjny]

      [22]

      owom ominął — owo (jedno) ominąłem. [przypis redakcyjny]

      [23]

      dordzałość (starop.) — dojrzałość. [przypis redakcyjny]

      [24]

      dowcip* (starop.) — rozum, inteligencja, talent, błyskotliwość. [przypis redakcyjny]

      [25]

      rany* (starop.) — wczesny, przedwczesny, niedojrzały (por. rano, wcześnie rano); coś ranego w dordzałości: coś przedwczesnego („niewczesnego”) w czasie dojrzałości. [przypis redakcyjny]

      [26]

      przygoda* (starop.) — złe zdarzenie, nieszczęście, nieszczęśliwy wypadek. [przypis redakcyjny]

      [27]

      gwałtem wbiła — powaliła, ugodziła, gwałtownie doprowadziła do czegoś. [przypis redakcyjny]

      [28]

      nienagrodny (starop.) — taki, który nie może być nagrodzony, wynagrodzony, naprawiony. [przypis redakcyjny]

      [29]

      łacno (starop.) — łatwo. [przypis redakcyjny]

      [30]

      dowiadać sie o tym (starop.) — dowiadywać się o to, zastanawiać się nad tym. [przypis redakcyjny]

      [31]

      płacz — tu: w znaczeniu planctus (łac. żal, opłakiwanie), chodzi tu bowiem o same Treny jako utwór literacki. [przypis redakcyjny]

      [32]

      cześć na potym (starop.) — późniejsze uznanie, sława u potomnych. [przypis redakcyjny]

      [33]

      cudzy* (starop.) — nie swój (odcień znaczeniowy nieco inny od współczesnego). [przypis redakcyjny]

      [34]

      suszyć kości (starop.) — zwrot przysłowiowy posiadający genezę biblijną, oznacza tęsknotę („usychanie” z tęsknoty). [przypis redakcyjny]

      [35]

      prózno (starop.) — na próżno (tzn. daremne są przestrogi, które zalecają zachowanie równowagi ducha w żałobie). [przypis redakcyjny]

      [36]

      szczeście* (starop.) — los, fortuna. [przypis redakcyjny]

      [37]

      naszladować* (starop.) — iść za kimś, iść śladem, tropić. [przypis redakcyjny]

      [38]

      dobra myśl* (starop.) — pogoda ducha, pogoda umysłu, dobre usposobienie, dobry nastrój. [przypis redakcyjny]

      [39]

      znikome cienie — cienie znikające, nieuchwytne; dusze zmarłych snujące się w podziemiach opisywanych w opowieściach mitologicznych. [przypis redakcyjny]

      [40]

      nieużyty (starop.) — nie dający się uprosić, nieubłagany. [przypis redakcyjny]

      [41]

      ksieni (starop.) — księżna, przełożona (Prozerpina). [przypis redakcyjny]

      [42]

      w ranym lecie (starop.) — we wczesnym wieku; rany: zob. w. 13; lato*: rok. [przypis redakcyjny]

      [43]

      poszła widzieć krajów — poszła, aby widzieć (aby zobaczyć, popatrzeć na) kraje; kraje nocy wiecznej: kraina śmierci, która jest krainą ciemności (jak noc). [przypis redakcyjny]

      [44]

      jedno ród* — tylko narodziny. [przypis redakcyjny]

      [45]

      miasto* (starop.) — zamiast. [przypis redakcyjny]

      [46]

      z czasem — po pewnym czasie, w późniejszym wieku. [przypis redakcyjny]

      [47]

      je — ich (rodziców). [przypis redakcyjny]

      Zamknij
      Proszę czekać...
      x