Przypisy

chybam ja (…) obciążony — chyba jestem obciążony. [przypis edytorski]

chyba — pomyłka; por. chybić. [przypis edytorski]

chyba — tu: błąd, chybienie prawdzie. [przypis edytorski]

chyba — tu: uchybienie; niedotrzymanie. [przypis edytorski]

chyba — uchybienie, niedoskonałość. [przypis edytorski]

Chyba wypędzicie — tu w znaczeniu: chyba że wypędzicie. [przypis edytorski]

chyba żeby się trafił taki czas, iżby się spór żadnym sposobem rozjąć nie mógł bez oręża; jako gdy świadkowie przysięgli różną rzecz u sądu twierdzą — świecki ten autor wolnym zdaniem piszący jedną tę okoliczność za godziwą pojedynka kładzie; lecz ani ten czas sprzyjać nie może pojedynkom, gdyż sądzić nie można, ażeby kto od prawa wyszedł nie osądzony, i żeby końca swojego nie wzięła jakiegokolwiek sprawa. [przypis edytorski]

Chyba że przypadkiem który jest komediopisarzem — Arystofanes (ok. 445–ok. 385 p.n.e.), najwybitniejszy z twórców komedii staroattyckiej, w sztuce Chmury (423 p.n.e.) skrytykował „nowomodne” wychowanie młodzieży, reprezentowane przez Sokratesa i jego uczniów, przedstawionych jako sofiści. [przypis edytorski]

Chyba że zmiażdżysz mi głowę obcasem — w oryg. heel, co oznacza zarówno piętę, jak i obcas; Winnie nieświadomie przywołuje biblijny obraz węża-kusiciela, który z wyroku Boga zostanie zmiażdżony piętą (Rdz 3,14–15). [przypis edytorski]

chybciej (gw.) — szybciej. [przypis edytorski]

chybcikiem (gw.) — prędko. [przypis edytorski]

chybiać — tu: zaniedbywać, pomijać, zawodzić. [przypis edytorski]

chybić (daw.) — pomylić się. [przypis edytorski]

chybić — tu przen.: zawieść, nie dopisać; pominąć. [przypis edytorski]

chybić — tu: uchybić, zawieść. [przypis edytorski]

chybka — pomyłka. [przypis edytorski]

chybki (daw.) — szybki i zwinny. [przypis edytorski]

chybki (daw.) — szybki, zwinny; tu: pochopny. [przypis edytorski]

chybko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]

chybko (gw.) — szybko. [przypis edytorski]

chybny — niecelny, chybiający celu. [przypis edytorski]

chybotny — dziś popr.: chybotliwy. [przypis edytorski]

chybszy (gw.) — szybszy. [przypis edytorski]

chybszy — st. wyż. przym. chybki: szybki, zwinny. [przypis edytorski]

chybszy — st. wyż. przym. od chybki: szybki, zwinny. [przypis edytorski]

chyby — błędy; por. chybić. [przypis edytorski]

chyby — uchybienia; zachowania nietrafione. [przypis edytorski]

chycą (gw.) — chwycą. [przypis edytorski]

chycę (gw.) — chwycę. [przypis edytorski]

chychota — dziś popr.: chichocze. [przypis edytorski]

chycić — dziś popr.: chwycić. [przypis edytorski]

chycić (gw.) — chwycić. [przypis edytorski]

chycić (gw.) — chwycić, złapać. [przypis edytorski]

chycić (gw.) — pochwycić, złapać. [przypis edytorski]

chyciła (gw.) — chwyciła. [przypis edytorski]

chycił (gw.) — chwycił. [przypis edytorski]

chyciło (gw.) — chwyciło. [przypis edytorski]

chyciły (gw.) — chwyciły. [przypis edytorski]

chyłkiem — ukradkiem. [przypis edytorski]

chylać (daw.) — chylić. [przypis edytorski]

chylat — w Turcji, Indiach, Persji suknia honorowa ofiarowywana osobie zasłużonej przez władcę. [przypis edytorski]

chyla tyla (gw.) — trochę. [przypis edytorski]

chyl (daw.) — płynna substancja powstająca w żołądku w czasie trawienia pokarmów. [przypis edytorski]

chyloł (gw.) — schylał. [przypis edytorski]

chylośny — wielki. [przypis edytorski]

chymera — chimera; kaprys. [przypis edytorski]

chynąć — zanurzyć się; por. dziś: wychynąć skądś. [przypis edytorski]

chyra (gw.) — kołtun. [przypis edytorski]

Chyrów — miasto na Ukrainie nad rzeką Strwiąż, niedaleko Przemyśla, w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim, lokowane w 1528, niegdyś prywatne miasto szlacheckie w województwie ruskim, własność Herburtów, potem Ossolińskich i Mniszchów; tu: nazwa miasta użyta jako synonim renomowanej szkoły jezuickiej, gimnazjum męskiego, usytuowanego na terenie podchyrowsniej wsi Bąkowice, doskonale wyposażonego zakładu naukowo-wychowawczego (pracownie przedmiotowe, biblioteka, sala teatralna, muzeum przyrodnicze z kolekcją ptaków egzotycznych fundacji hrabiów Dzieduszyckich, ogród botaniczny itp.), funkcjonującego w Galicji od l. 80. XIX w. do 1939 r. [przypis edytorski]

chystać (daw.) — huśtać; kołysać. [przypis edytorski]

chytać (gw.) — chwytać. [przypis edytorski]

chytał (gw.) — chwytał. [przypis edytorski]

chytroście (daw., gw.) — chytrości (M.lm). [przypis edytorski]

chytrszy (daw.) — dziś: bardziej chytry, sprytniejszy. [przypis edytorski]

chytry (starop.) — tu: podstępny. [przypis edytorski]

chyże jego posły — dziś popr. forma: chyży jego posłowie. [przypis edytorski]

chyżo (daw.) — szybko. [przypis edytorski]

chyżość — dziś popr.: prędkość. [przypis edytorski]

chyżość — dziś: prędkość. [przypis edytorski]

chyżość — szybkość. [przypis edytorski]

chyżość — szybkość, szybkie poruszanie się, wykonywanie czegoś. [przypis edytorski]

chyżo — szybko. [przypis edytorski]

chyży (daw.) — szybki. [przypis edytorski]

chyży — szybki, prędki. [przypis edytorski]

chyży — szybki. [przypis edytorski]

chyz a. chyż (daw., starop.) — uboga, niska chałupa. [przypis edytorski]

chyzo (gw.) — chyżo, szybko. [przypis edytorski]

ciągarka — maszyna do produkcji drutów i prętów przez ciągnienie na zimno. [przypis edytorski]

ciąg (daw.) — dziś: przeciąg. [przypis edytorski]

ciąg — dziś popr.: ciągnij. [przypis edytorski]

ciągiem — ciągle. [przypis edytorski]

ciągła — dziś popr.: ciągnęła (tu: forma krótsza, daw. i gw. użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca). [przypis edytorski]

ciągłam — dziś popr.: ciągnęłam. [przypis edytorski]

ciągły — dziś popr.: ciągnęły (tu: forma krótsza, daw. i gw. użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca). [przypis edytorski]

ciągły (gw.) — dziś popr.: ciągnęły. [przypis edytorski]

ciągle myśli o druhu — tj. o Patroklesie. [przypis edytorski]

ciągleśmy (…) mówili — inaczej: ciągle mówiliśmy; przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika. [przypis edytorski]

ciągli (gw.) — dziś popr.: ciągnęli. [przypis edytorski]

ciągń sie a. ciągni sie (daw.) — tryb rozkazujący: wydawaj; od: ciągnąć się, wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

ciągnąć się (daw.) — wysilać się na wydatki; ciągni się (tryb rozkazujący) wydawaj. [przypis edytorski]

ciągnąć się (daw.) — wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

ciągnąć — tu: iść, podążać. [przypis edytorski]

ciągnąca się wzdłuż grzbietu aż do szyi żyła — opis niezgodny ze współczesną wiedzą anatomiczną. [przypis edytorski]

ciągnęły (…) czterdzieści koni — dziś: ciągnęło czterdzieści koni. [przypis edytorski]

Ciągnęliśmy kluczem za nocą w pogoni — wiersz ma ten sam rytm co Grenada Juliusza Swietłowa w przekładzie Juliana Tuwima, i podobnie zaczyna się od opisu podróży konnej. [przypis edytorski]

ciągni — dziś popr. forma 1.os trybu rozkazującego: ciągnij. [przypis edytorski]

ciągnienie (daw.) — pochód wojska, marsz. [przypis edytorski]

ciągnienie (daw.) — przemarsz wojsk. [przypis edytorski]

ciągnie sie (daw.) — tu: przeciąga się. [przypis edytorski]

ciągniono — dziś: ciągnięto. [przypis edytorski]

ciągniony (daw.) — dziś: ciągnięty. [przypis edytorski]

ciągniony — dziś: ciągnięty. [przypis edytorski]

ciągniony (przestarz.) — ciągnięty. [przypis edytorski]

ciągni się (daw.) — tryb rozkazujący: ciągnij się; od ciągnąć się: wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

ciągni sie (daw.) — tryb rozkazujący od ciągnąć się: wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

ciągni sie (daw.) — tryb rozkazujący od: ciągnąć się, wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

ciągoty — pożądanie. [przypis edytorski]

ciągta (reg.) — ciągnijcie. [przypis edytorski]

ciąża (daw.) — kara, fant; wezmą ciążą: wezmą ciążę, wezmą fant a. nałożą karę. [przypis edytorski]

ciąża — tu: ciężar. [przypis edytorski]