Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 461 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | polski


Znaleziono 7155 przypisów.

wstydzić — tu: zawstydzać. [przypis edytorski]

w stylu Pompadour (daw.) — w stylu epoki, w której modne było wszystko, co pochodziło od Madame de Pompadour (1721–1764). [przypis edytorski]

w sukurs ( z łac.) — na ratunek. [przypis edytorski]

w swoich późnych leciech — tu: w jego wieku. [przypis edytorski]

w swoich ręku — dziś popr.: w swoich rękach (w ręku to daw. forma liczby podwójnej). [przypis edytorski]

w swoim pałacu na Krakowskim Przedmieściu — pałac Tarnowskich. [przypis edytorski]

w swoim pięknym studium… pisze Artur Górski — w nr 13–14 „Życia” z 1899 r. pt. „Włodzimierz Tetmajer” [przypis edytorski]

w synie — dziś popr. forma Msc. lp: w synu. [przypis edytorski]

w synie — dziś popr. forma Ms. lp: w synu. [przypis edytorski]

w synie — dziś popr. forma: w synu. [przypis edytorski]

wsypać (tu pot.) — wymierzyć (komuś uderzenia), zbić. [przypis edytorski]

wsypa — worek z materiału, do którego wsypuje się pierze, aby powstała pierzyna. [przypis edytorski]

wsypka (gw.) — worek z gęstej tkaniny, który wypełnia się pierzem, aby zrobić poduszkę lub pierzynę. [przypis edytorski]

wszak ci — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci. [przypis edytorski]

wszakcim go obudził — dziś: przecież go obudziłem. [przypis edytorski]

Wszak cim ja nie ostała — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika połączoną z partykułą wzmacniającą ci, znaczenie: wszak ci ja nie ostałam; przecież nie zostałam. [przypis edytorski]

wszakciż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci- oraz -że skróconą do -ż; dziś: wszakże, wszak ci. [przypis edytorski]

wszak (daw.) — przecież. [przypis edytorski]

wszakeście — konstrukcja ze skróconą do samej końcówki formą odmiany czasownika być dodaną do zaimka przysłownego wszak; znaczenie: wszak jesteście. [przypis edytorski]

Wszak każda nacja jedną ma stolicę, A my szczęśliwcy mamy ich aż trzy! — te dwa wersy oznaczono: „bis”. [przypis edytorski]

Wszak myśmy z tego zrobili nazwiska, błyski i ogień wyzbierali skrzętnie — por. Juliusz Słowacki, Do Polski: Wszak myśmy z twego zrobili nazwiska pacierz, co płacze, i piorun, co błyska. [przypis edytorski]

wszakom (…) nosiła — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika, inaczej: wszak nosiłam; przecież nosiłam. [przypis edytorski]

wszak to siostry twojego rodzica — jako bóg rzeczny Inachos, ojciec Io, był synem Okeanosa i Tetydy, a więc bratem Okeanid. [przypis edytorski]

wszakże (daw.) — jednak, przecież. [przypis edytorski]

wszakże (daw.) — przecież. [przypis edytorski]

wszakże (daw.) — tu: jednak, ale. [przypis edytorski]

wszakżem (…) znała; (…) miłegom ściskała — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: wszakże znałam, miłego ściskałam. [przypis edytorski]

Wszakże nie omyli nas w zapłacie on najłaskawszy niebieski ojciec , który i czaszę wody zimnej w imię swoje daną obiecał nagrodzić — zob. Mt 10, 42. [przypis edytorski]

wszakżeśmy — skrócone od: wszakże jesteśmy. [przypis edytorski]

w szale Pentejowi Eumenid złych twarze (mit. gr.) — król Teb Penteusz opierał się wprowadzeniu kultu Dionizosa (w mit. rzym. Bachusa) w swoim państwie, za co bóg opętał szałem jego matkę i inne kobiety tebańskie, które rozszarpały nieposłusznego Penteusza. [przypis edytorski]

w szale — w oryginale rabies, czyli wścieklizna. [przypis edytorski]

W szapkie zołota (…) drugoho (ros.) — stary rosyjski olbrzym w czapie z litego złota wypatrywał drugiego olbrzyma. [przypis edytorski]

w Szarakowę (daw.) — dziś: w Szarakową. [przypis edytorski]

wszarka (obelż.) — osoba podła, niemoralna. [przypis edytorski]

wszarz (obelż.) — osoba podła, niemoralna. [przypis edytorski]

wsza (starop.) — wszystka, cała; wszej biady: wszelkiej biedy. [przypis edytorski]

wszcząć się (daw.) — zacząć się. [przypis edytorski]

wszcząt (starop.) — doszczętnie. [przypis edytorski]

wszczęt — doszczętnie, całkowicie. [przypis edytorski]

wszczęty — zaczęty. [przypis edytorski]

wszczynać — zaczynać. [przypis edytorski]

wszędyć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć; wszędy: wszędzie. [przypis edytorski]

wszechmocność (daw. forma) — dziś: wszechmoc. [przypis edytorski]

wszechnica — uczelnia, uniwersytet. [przypis edytorski]

wszech — przedrostek świadczący o najwyższym stopniu wzmożenia, a zarazem powszechności. [przypis edytorski]

wszechprzytomny (daw.) — wszechobecny. [przypis edytorski]

wszech rzeczy płodnej rodzicielki — ziemi. [przypis edytorski]

wszechświatu — gram. forma poprawna, dziś raczej: wszechświata. [przypis edytorski]

wszechwidny (daw.) — wszystko widzący. [przypis edytorski]

wszechwiedny — dziś: wszechwiedzący. [przypis edytorski]

wszechwłady — dziś popr.: wszechwładny. [przypis edytorski]

wsze (daw.) — skrócone od: wszystkie. [przypis edytorski]

wszedłszy (…) bym poszedł — dziś: wszedłszy, by pójść. [przypis edytorski]

wszegoby sie napełniły (daw.) — dziś: napełniłyby się wszystkim. [przypis edytorski]

wszego (daw.) — całego. [przypis edytorski]

wszego obfituje (daw.) — obfituje we wszystko; ma wszystko. [przypis edytorski]

wszekom ja twoje dziecię (starop.) — przecież jestem twoim dzieckiem. [przypis edytorski]

wszeko (starop.) — wszak, wszelako; przecież. [przypis edytorski]

wszelaki — wszelki. [przypis edytorski]

wszelka władza od Boga pochodzi — Rz 13, 1. [przypis edytorski]

wszelkiego autoramentu — różnego rodzaju (pierwotnie matafora wojskowa, odnosząca się do rodzaju sił zbrojnych). [przypis edytorski]

wszelkiej nadziei próżen — pozbawiony wszelkiej nadziei. [przypis edytorski]

wszem — dziś: całym. [przypis edytorski]

wszemu (daw.) — wszystkiemu, całemu. [przypis edytorski]

wszem — wszystkim. [przypis edytorski]

w sześćdziesiątym trzecim roku — tzn. w roku 1863, kiedy wybuchło powstanie styczniowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu. [przypis edytorski]

w sześćdziesiątym trzecim — tj. w czasie Powstania Styczniowego. [przypis edytorski]

wszeświat — dziś popr.: wszechświat. [przypis edytorski]

wszeteczeństwo (daw.) — rozwiązłość, nieprzyzwoitość, rozpusta. [przypis edytorski]

wszeteczeństwo (starop.) — rozpusta, nieskromność. [przypis edytorski]

wszetecznik (daw.) — rozpustnik, gorszyciel. [przypis edytorski]

wszeteczność (daw.) — nieprzyzwoity postępek, rozpusta. [przypis edytorski]

wszeteczność (daw.) — rozpusta; nieprzyzwoity postępek. [przypis edytorski]

wszeteczny (daw.) — brzydki a. nierządny. [przypis edytorski]

wszeteczny (daw.) — brzydki a. nierządny. [przypis edytorski]

wszeteczny (daw.) — nierządny; bezwstydny, gorszący. [przypis edytorski]

wszeteczny (daw.) — nierządny. [przypis edytorski]