Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 343 przypisów.

forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]

fornal (daw.) — daw. najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]

fornal (daw.) — najemny robotnik. [przypis edytorski]

forpoczta (daw.) — oddział wojska wysłany w celach wywiadowczych przed nadciągającymi głównymi siłami. [przypis edytorski]

Forra! Forra! (daw.) — precz! [przypis edytorski]

forsa (daw.) — siła, przewaga; przemoc. [przypis edytorski]

forsa (daw.) — tu: siła, przewaga. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]

fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]

fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]

fortelny (daw.) — przebiegły, podstępny. [przypis edytorski]

fortunat (daw., z łac.) — szczęśliwiec. [przypis redakcyjny]

fortunnie (daw.) — pomyślnie, szczęśliwie. [przypis edytorski]

fortunny (daw.) — pomyślny, szczęśliwy; por. fortuna: pomyślny los, szczęście. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik furmana, zwykle jadący na jednym z przednich koni w dużym zaprzęgu. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik stangreta. [przypis edytorski]

foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis redakcyjny]

fox, foks (daw.) — tu: fokstrot. [przypis edytorski]

foza (daw.) — moda, tryb. [przypis redakcyjny]

frajter (daw., z niem.) — starszy szeregowiec. [przypis edytorski]

frambuga (daw.) — sklepienie półkoliste, arkada. [przypis redakcyjny]

frandzla (daw.) — frędzla, obszycie z frędzlami. [przypis edytorski]

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przebiegły, chytry. [przypis edytorski]

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przesadnie sprytny, podstępny (także: komediant, błazen). [przypis edytorski]

frant (daw.) — przebiegły człowiek. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, cwaniak. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]

frant (daw.) — żartowniś. [przypis edytorski]

frasobliwie (daw., gw.) — martwiąc się. [przypis edytorski]

frasobliwy (daw.) — zafrasowany, zatroskany. [przypis edytorski]

frasobliwy (daw.) — zmartwiony, skłonny do zmartwień. [przypis edytorski]

frasować się (daw.) — smucić się. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — kłopot, zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie, smutek. [przypis edytorski]

fraszka (daw.) — błahostka, drobnostka, drobiazg. [przypis edytorski]

frater (daw.) — brat zakonny, zakonnik bez święceń kapłańskich. [przypis edytorski]

fraucymer (daw.) — damy dworu. [przypis edytorski]

fraucymer (daw.) — ogół kobiet należących do dworu (np. królowej, księżnej); tu: żart. [przypis edytorski]

freblanka (daw.) — przedszkolanka. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]

freblówka (daw., z niem.) — przedszkole. [przypis edytorski]

freblowski (daw.) — przedszkolny. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]

freblowski ogródek (daw.) — przedszkole. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]

freibitter (daw., z niem. Freibeuter) — kaper, kapitan prywatnego okrętu, który działając na podstawie pisemnego upoważnienia władcy (lub miasta portowego) ściga, łupi i zatapia statki nieprzyjacielskie. Kaper działał na własny koszt i ryzyko, miał jednak prawo do posługiwania się barierą mocodawcy oraz do zachowania większości zysków. [przypis edytorski]

freibitter (daw., z niem.) — kaper, kapitan prywatnego okrętu, który na podstawie pisemnego upoważnienia władcy lub miasta zwalcza statki nieprzyjacielskie. [przypis edytorski]

frejlina (daw., z niem.) — dama dworu. [przypis edytorski]

frenetyczny (daw.) — entuzjastyczny, gwałtowny, burzliwy. [przypis edytorski]

fruczka (daw.) — daw. zabawka dziecięca: fryga, bąk na sznurku. [przypis edytorski]

frukta (daw., z łac.) — owoce. [przypis edytorski]

fruktyfikować (daw., z łac. fructificare: owocować) — tu: czerpać korzyści. [przypis edytorski]

frybra a. febra (daw.) — gorączka połączona z drgawkami. [przypis edytorski]

frybra (daw.) — febra, gorączka. [przypis edytorski]

frybra (daw.) — febra, gorączka; tu jako wyzwisko. [przypis edytorski]

frybra (daw.) — febra, gorączka; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]

fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący, debiutant, gapa; por. frycowe (płacić). [przypis edytorski]

fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]

frycówka (daw.) — chłosta. [przypis edytorski]

frycować (daw.) — tu: bić, atakować. [przypis edytorski]

fryga (daw.) — bąk (zabawka dziecięca kręcąca się wokół własnej osi). [przypis edytorski]

fryga (daw.) — bąk, zabawka dziecięca. [przypis edytorski]

fryga (daw.) — wirująca zabawka dziecięca, bączek; w przenośni: ktoś zwinny, ruchliwy. [przypis edytorski]

fryga (daw.) — zabawka dziecięca: bączek; w przenośni: ktoś zwinny, ruchliwy. [przypis edytorski]

fryjor (daw.) — spław wiosenny; przewożenie towarów rzeką na tratwach. [przypis edytorski]

frymarczyć (daw.) — handlować, kupczyć. [przypis edytorski]