Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 7482 przypisów.

dystynkcja — tu: różnica, cecha odróżniająca. [przypis edytorski]

dystynkcja — tu: rozróżnienie; odróżnianie. [przypis edytorski]

dysydent — w daw. Polsce: chrześcijanin innego wyznania niż katolickie, szczególnie protestant. [przypis edytorski]

dysymilacja (z łac.) — rozpodobnienie, odpodobnienie. [przypis edytorski]

dysymiluje (z łac.) — ukrywa, przemilcza. [przypis redakcyjny]

dysze — dziś popr. forma 3 os.lp: dyszy. [przypis edytorski]

dysze — dziś popr. forma: dyszy. [przypis edytorski]

dysze — dziś popr. forma: dyszy, tj. oddycha. [przypis edytorski]

dyszek — tu: udo. [przypis edytorski]

dyszel — drąg umocowany do przedniej części wozu, umożliwiający kierowanie końmi. [przypis edytorski]

dyszkant a. dyskant (z łac., muz.) — najwyższy głos w utworach muzycznych do XVI wieku. [przypis edytorski]

dyszkant — głos chłopięcy; odmiana wysokiego głosu ludzkiego, jaki najczęściej posiadają chłopcy przed mutacją. [przypis edytorski]

dyszkant — głos chłopięcy odpowiadający skalą sopranowi. [przypis edytorski]

dyszkant — wysoki i piskliwy głos. [przypis edytorski]

dyszkurować, częściej: dyskursować (daw.) — prowadzić dyskurs, rozprawiać. [przypis edytorski]

dyszyć — dziś popr.: dyszeć. [przypis edytorski]

dytyrambach (lit.) — rozwinięta w kulturze greckiej pieśń pochwalna, utrzymana w patetycznym tonie. [przypis edytorski]

dytyramb (lit.) — w staroż. Grecji pieśń pochwalna ku czci boga wina Dionizosa, śpiewana przez chór przy akompaniamencie fletu, w połączeniu z tańcami; współcześnie: podniosły, patetyczny utwór pochwalny. [przypis edytorski]

dytyramb na cześć kartezjanizmu — Bardzo interesujące oświetlenie stosunku Encyklopedystów do Descartes'a stanowią uwagi zamieszczone w „urzędowym” ich organie (Correspondence litteraire, T. 6) z okazji konkursu Akademii na Pochwałę Descartes'a, ogłoszonego w r. 1765. Z łatwo zrozumiałym brakiem perspektywy uwydatnia się w tych uwagach połowiczne tylko poczucie pochodności i synostwa filozofów XVIII w. w stosunku do Descartes'a, na pierwszy plan natomiast występują dzielące ich różnice; jest dla nich w Kartezjuszu o wiele za dużo metafizyki, nie mogą mu darować jego „spirytualizmu”, jego dowodu o istnieniu Boga, etc. etc. [przypis tłumacza]

dytyramb — patetyczny utwór poetycki. [przypis edytorski]

dytyramb — rozwinięta w kulturze greckiej pieśń pochwalna, utrzymana w patetycznym tonie, pierwotnie ku czci boga wina Dionizosa, śpiewana przez chór przy akompaniamencie aulosu (podwójnego fletu), w połączeniu z tańcami; współcześnie: podniosły, patetyczny utwór pochwalny. [przypis edytorski]

dytyramb — rozwinięta w kulturze greckiej pieśń pochwalna, utrzymana w patetycznym tonie, pierwotnie ku czci boga wina Dionizosa, śpiewana przez chór przy akompaniamencie aulosu (podwójnego fletu), w połączeniu z tańcami; współcześnie: podniosły, patetyczny utwór pochwalny. [przypis edytorski]

dywagacje — rozważania (szczególnie wolne dygresyjne czy abstrakcyjne), odchodzenie od tematu. [przypis edytorski]

dywana — dziś popr. forma D. lp: dywanu. [przypis redakcyjny]

Dywan — przyboczna rada sułtana. [przypis edytorski]

dywan — rada sułtańska. [przypis redakcyjny]

dywan — tu nie, jak poprzednio, rada, lecz sofa. [przypis redakcyjny]

dywan (tur.) — rada państwa. [przypis redakcyjny]

dywan (tur.) — zgromadzenie doradców władcy muzułmańskiego. [przypis edytorski]

dywan — wyraz perski: zgromadzenie, rada państwa. [przypis redakcyjny]

dywan (z arab. diwan: rada, administracja, kancelaria) — tu: rada dostojników w krajach muzułmańskich. [przypis edytorski]

dywan (z tur.) — senat, rada państwa. [przypis redakcyjny]

dywdyk a. tyftyk — bogata tkanina turecka. [przypis edytorski]

dywdyk a. tyftyk — bogate przykrycie na konia. [przypis redakcyjny]

dywdyk — bogate przykrycie na konie. [przypis redakcyjny]

dywersja (fr.) — działania wojenne za linią frontu, zmierzające do osłabienia sił przeciwnika. [przypis edytorski]

dywersja — niszczące działanie na tyłach wroga. [przypis edytorski]

dywidenda — część rocznego zysku spółki akcyjnej dzielona między osoby posiadające akcje, proporcjonalna do ilości posiadanych przez nich akcji. [przypis edytorski]

dywidenda — część rocznego zysku spółki akcyjnej dzielona między osoby posiadające akcje względem posiadanych przez nich akcji. [przypis edytorski]

dywinatorski (z łac.) — zdolny do przewidywania przyszłości. [przypis edytorski]

dywinować — przeznaczać. [przypis redakcyjny]

dywizja — wielki oddział wojska różnej broni. [przypis redakcyjny]

dywizję Lavala — René Vallery-Radot, biograf Pasteura, wspomina o dywizji Levala. Nazwisko Jeana-Françoisa Levala (1762–1834) znajduje się wśród wyrytych na Łuku Tryumfalnym. W 1793 r. Leval awansował na generała brygady, dowodził dywizją pod Bar-sur-Aube i Arcis-sur-Aube. [przypis edytorski]

dywizyja hetmańska — dywizja Sapiehy. [przypis redakcyjny]

dywtyk, dyftyk a. tyftyk (z tur.) — cienka, bardzo miękka tkanina z koziej wełny na jedwabnej osnowie, pochodząca z Turcji. [przypis edytorski]

dywulgować (z łac.) — ujawniać. [przypis edytorski]

Dyżonu — właśc. Dijon. [przypis edytorski]

dyzgust (przestarz.) — niechęć, niezadowolenie. [przypis edytorski]

dyzgusty (lm) — psoty, obelgi. [przypis redakcyjny]

dyzgust (z łac.) — niechęć, wstręt. [przypis edytorski]

dyzgust (z wł.) — nieprzyjemność, przykre uchybienie. [przypis redakcyjny]

dźbłem — zamiast: źdźbłem. Wyd. Libery i Sawrymowicza tłumaczy tę formę wymową poety. [przypis redakcyjny]

dźbło — dziś: źdźbło. [przypis edytorski]

dźwięczyć — dziś popr.: dźwięczeć. [przypis edytorski]

dźwiękanie — dziś: B.lp.: dźwięczenie. [przypis edytorski]

dźwiękło — dziś: dźwięknęło a. zadźwięczało. [przypis edytorski]

dźwiękły — dziś popr. forma: dźwięknęły. [przypis edytorski]

dźwiergać (gw.) — wierzgać. [przypis edytorski]

dźwierze (daw.) — drzwi, brama. [przypis edytorski]

dźwierze (daw.) — odrzwia; bramy, drzwi. [przypis edytorski]

dźwierze (daw.) — wrota. [przypis edytorski]

dźwigać więzy — być w niewoli. [przypis edytorski]