Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7225 przypisów.
Atena (mit. gr.) — córka Zeusa, bogini mądrości i sprawiedliwej wojny. [przypis edytorski]
Atena Panna — Partenos (Dziewica) to przydomek bogini Ateny jako dziewiczej wojowniczki. [przypis edytorski]
Atena Promachos — Alena Walcząca, monumentalny, liczący sobie 12 metrów posąg Ateny na Akropolu. [przypis edytorski]
a ten — chodzi o Orestesa. [przypis redakcyjny]
atencja (daw.) — dbałość, baczenie, uwaga; szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw.) — uszanowanie. [przypis edytorski]
atencja (daw., z łac. attentio: uwaga) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw. z łac.) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw., z łac.) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (przestarz., z łac.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]
atencja (przestarz., z łac.) — względy, szczególna uwaga; szacunek, poważanie; czynić, składać atencję: okazywać komuś szacunek w widoczny sposób, składać komuś uszanowanie, przychodzić z wizytą. [przypis edytorski]
atencja — szacunek. [przypis edytorski]
atencja — szacunek, respekt, poważanie. [przypis edytorski]
atencja — szacunek, względy okazywane komuś. [przypis edytorski]
atencja — szczególne względy a. szacunek. [przypis edytorski]
atencja (z łac. attentio: uwaga; przestarz.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]
atencji — [dla] okazania względów. [przypis redakcyjny]
atencji — uwagi, grzeczności. [przypis redakcyjny]
atencyje (z łac.) — tu: konkury, pretendowanie do ręki panny. [przypis edytorski]
Atene (łac. forma W. lp.) — Ateno. [przypis edytorski]
Ateneum, ang. Athenaeum Club — klub w Londynie dla mężczyzn i kobiet o zainteresowaniach intelektualnych, szczególnie dla mających osiągnięcia w nauce, literaturze lub sztuce, zał. w 1824. [przypis edytorski]
„Ateneum” — warszawskie czasopismo naukowo-literackie, ukazujące się w latach 1876–1901. [przypis edytorski]
Atenodotos — nauczyciel Frontona. [przypis tłumacza]
A ten (…) szczęśliwszym — Augustyn z Hippony, Państwo Boże, I, 10). [przypis tłumacza]
atentować — kusić się. [przypis redakcyjny]
atentować — pilnować, doglądać. [przypis redakcyjny]
atentować (z łac.) — traktować uważnie, tu: zajmować się kimś. [przypis edytorski]
atentowanie (z łac. attentare: napastować, zaczepiać, występować przeciw) — występowanie (w sprawie); tu: reprezentowanie. [przypis edytorski]
Ateny za panowania Tureckiego były własnością Kizlar-Agi, niewolnika serajowego i dozorcy kobiet haremu. Eunuch rządził rządcą Aten. [przypis autorski]
Ate — parlament. [przypis tłumacza]
A teper to i na korowu po francusku kłyczu (ukr.) — A teraz to i na krowę po francusku wołam. [przypis edytorski]
A teraz będę się starał oświetlić zalety skryte w duszy jego — dyspozycja [plan] zatem, której Ksenofont się trzyma, przedstawia się tak: a) sławienie pochodzenia i rodu Agesilaosa; b) sławienie czynów Agesilaosa; c) wewnętrzne zalety Agesilaosa. Rozdziały III, IV, V i n. omawiają te zalety; początek rozdziału wymienia, o jakiej zalecie mowa. [przypis tłumacza]
A teraz (…) strzeżesz — Szekspir, Cymbelin, akt III, sc. 6. Zdanie to wypowiada nie Imogena, lecz Belarius. [przypis redakcyjny]
a teraz taka nędzota, niedołęga i szkarada — Homer, Odyseja IX 515. [przypis tłumacza]
a tergo (łac.) — od tyłu. [przypis edytorski]
a tergo (łac.) — w plecy, z tyłu. [przypis edytorski]
Atesis — Adyga, rzeka w płn. Włoszech. [przypis redakcyjny]
atestacja — poświadczenie, świadectwo, zaświadczenie. [przypis edytorski]
atestacja — poświadczenie; tu w daw. pisowni z podwojoną spółgłoską: attestacyja. [przypis redakcyjny]
atestata — poświadczenia. [przypis redakcyjny]
atestat (z łac.) — świadectwo. [przypis edytorski]
atest — tu: zaświadczenie. [przypis edytorski]
ateusz — ateista, człowiek wierzący w nieistnienie Boga. [przypis edytorski]
ateusz — ateista. [przypis edytorski]
Ateza — dziś Adyga, rzeka w płn. Włoszech. [przypis edytorski]
Athenis (…) valentes — Cicero, De fato IV. [przypis tłumacza]
Athenodorus pochodził według wyraźnego świadectwa Pauzaniasza z Klitoru — Phoc, cap. 9 p. 819 edit. Kuhn. [przypis redakcyjny]
atheromatoza (z łac. atheromatosis) — miażdżyca tętnic. [przypis edytorski]
Athor — Wenus egipska. [przypis autorski]
Athos — góra w płd. części półwyspu Athos, w Grecji, zamieszkiwana wyłącznie przez mnichów prawosławnych. [przypis edytorski]
Athos — szczyt górski w płn.-wsch. Grecji, na Płw. Chalcydyckim. [przypis edytorski]
Athribis (gr.) — stolica 10. nomu Dolnego Egiptu, ok. 70 km na północ od Memfis. [przypis edytorski]
atiestat (z ros.) — atest, świadectwo, matura. [przypis edytorski]
atitiuda (z fr. attitude) — postawa. [przypis edytorski]
atłan — okrzyk tatarski, „do koni!”(od at, koń). [przypis redakcyjny]
atłas — błyszcząca tkanina. [przypis edytorski]
atłas — miękka tkanina, która ma jedną stronę błyszczącą, a drugą matową. [przypis edytorski]
atłas — miękka tkanina, której jedna strona jest błyszcząca, a druga matowa. [przypis edytorski]
atłasowy — tu: gładki; atłas: błyszcząco-matowa, wykwintna tkanina. [przypis edytorski]
atłas — tkanina z jednej strony gładka, z drugiej szorstka. [przypis edytorski]
Atlańska granica — północna Afryka, gdzie leżą góry Atlas. [przypis redakcyjny]
At (…) lana (łac.) — „Nic z tego: już do czysta wytarłem się wełną” (Martialis, Epigrammata, II, 58, 11; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Atlant — czarownik, wychowawca Rugiera i Marfizy. [przypis redakcyjny]
Atlant wielki — Ocean Atlantycki. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna kraina, która miała być miejscem istnienia rozwiniętej cywilizacji zniszczonej przez serię trzęsień ziemi i zatopionej przez wody morskie. [przypis redakcyjny]
Atlantyda — mityczna wyspa, będąca alegorią państwa o idealnym ustroju; opisana przez Platona w dialogu ”Kritias”. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa, po raz pierwszy opisana przez Platona w dialogach Timajos i Kritias, zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację, zniszczona przez trzęsienie ziemi i pochłonięta przez morze. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację; wedle legendy została zniszczona przez trzęsienie ziemi i zatonęła. [przypis edytorski]
Atlantyda — mityczna wyspa zamieszkała przez rozwiniętą cywilizację, zniszczona przez trzęsienie ziemi i pochłonięta przez morze. [przypis edytorski]
Atlantyda — wspomniane przez Platona w Timajosie mityczne królestwo o wysoce rozwiniętej cywilizacji, unicestwione przez klęski żywiołowe, trzęsienia ziemi i potopy, które spowodowały zatonięcie Atlantydy. [przypis edytorski]
Atlantyk a. Ocean Atlantycki — drugi co do wielkości ocean na Ziemi. [przypis edytorski]
Atlantyk a. Ocean Atlantycki — drugi pod względem wielkości ocean na Ziemi. [przypis edytorski]
Atlas — gigant, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas — łańcuch górski w płn.-zach. Afryce, na płn. od Sahary. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał sklepienie niebieskie; tu przen.: podpora. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa za karę dźwigał sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — gigant, który z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebieskie wznoszące się ponad Ziemią. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — jeden z tytanów, skazany na dźwiganie na barkach sklepienia niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — jeden z tytanów, skazany na dźwiganie na barkach sklepienia niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan (bóg z pokolenia olbrzymów), który z wyroku Zeusa dźwigał na barkach sklepienie niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan, który za karę za udział w walce przeciw bogom olimpijskim z wyroku Zeusa dźwigał na swych barkach sklepienie niebieskie. [przypis redakcyjny]
Atlas (mit. gr.) — tytan podtrzymujący na swoich barkach kulę ziemską. [przypis redakcyjny]
Atlas (mit. gr.) — tytan podtrzymujący na swoich barkach sklepienie niebios. [przypis edytorski]
Atlas (mit.gr.) — tytan podtrzymujący sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]
Atlas (mit. gr.) — tytan skazany przez Zeusa na dźwiganie sklepienia nieba w płn–zach. Afryce. [przypis edytorski]
Atlas — mityczny olbrzym, który trzymać miał na barkach sklepienie niebieskie. [przypis tłumacza]
Atlas — pasmo górskie w płn.-zach. Afryce, na zachodnich krańcach świata znanego starożytnym Grekom. [przypis edytorski]
Atlas — pasmo górskie w płn.-zach. Afryce, rozciągające się od wybrzeży Oceanu Atlantyckiego do zatoki Mała Syrta u wybrzeży Tunezji. [przypis edytorski]
Atlas — tu: pasmo górskie w Afryce płn., ciągnące się wzdłuż zach. wybrzeży Morza Śródziemnego; niegdyś sławny z lasów cedrowych i cyprysowych. [przypis edytorski]
Atlas — w mitologii greckiej olbrzym skazany przez Zeusa na podtrzymywanie stropu niebieskiego. [przypis redakcyjny]
Atlas — w mitologii greckiej tytan dźwigający z rozkazu Zeusa na barkach sklepienie niebios. [przypis redakcyjny]
atleta — silny człowiek. [przypis edytorski]
atletyczny lub Milon z Krotony — ob. Cabanis, wpływ ustroju fizycznego etc. [Pierre Cabanis (1757–1808), lekarz nadworny Ludwika XVI; filozof empirysta i materialista; autor dzieła Rapports du physique et du moral de l'homme (1802) o relacjach między fizycznymi i moralnymi aspektami funkcjonowania człowieka; Red. WL]. [przypis autorski]
atma, atman (z sanskr.) — jaźń; indywidualny boski pierwiastek duchowy tkwiący w każdej żywej istocie. [przypis edytorski]
atman — w indyjskiej filozofii i religiach: jaźń, istota indywidualnej świadomości. [przypis edytorski]
Atma (sanskr.) — tu: dusza wszechświata. [przypis edytorski]
atmosfera katakumbowa — nastrój smutku i przygnębienia; katakumby: cmentarze rzymskie, w czasach prześladowań pierwszych chrześcijan służyły im jako schronienie. [przypis redakcyjny]
Atmosfera miast — rozdział ten został opublikowany jako artykuł pt. Atmosfera miast (fragment z „Niemytych dusz”) w dwumiesięczniku literackim „Skawa” nr 1 z grudnia 1938 r. (s. 6–9). [przypis edytorski]
atmosfera — tu: nastrój, usposobienie. [przypis redakcyjny]
