Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 451 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15520 przypisów.
konserwować (daw., z łac.) — zachowywać. [przypis edytorski]
konskrypcja (daw.) — pobór do wojska. [przypis edytorski]
konskrypcjonista (daw., z łac.) — poborowy, mężczyzna podlegający poborowi do wojska. [przypis edytorski]
konsola (daw.) — tu: ozdobny stolik pod lustro. [przypis edytorski]
konsulostwo (daw.) — urząd konsula, konsulat. [przypis edytorski]
konsulta (daw., z łac.) — rada. [przypis redakcyjny]
konsyderacja (daw.) — szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
konsyderacja (daw.) — szacunek, poważanie wśród ludzi. [przypis edytorski]
konsyderacja (daw., z łac.) — szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
konsyderować (daw.) — poważać, szanować. [przypis edytorski]
konsyliarz (daw.) — członek rady, doradca (por. konsylium); lekarz, doktor. [przypis edytorski]
konsyliarz (daw.) — lekarz, doktor; ogólnie: radca, doradca. [przypis edytorski]
konsyliarz (daw.) — lekarz, doradca. [przypis edytorski]
konsyliarz (daw.) — tu: lekarz. [przypis edytorski]
konsyliarzowa (daw.) — żona lekarza. [przypis edytorski]
konsylium (daw., z łac.) — rada, doradzanie; narada w jakiejś ważnej sprawie. [przypis edytorski]
konsystorz (daw.) — kuria biskupia, podległy biskupowi kościelny urząd administracyjny i sądowniczy; do kompetencji sądu konsystorskiego należało np. orzekanie w sprawach o unieważnienie małżeństwa. [przypis edytorski]
konsystorz (daw.) — kuria biskupia, podległy biskupowi kościelny urząd administracyjny i sądowniczy; do kompetencji sądu konsystorskiego należało m.in. orzekanie w sprawach o unieważnienie małżeństwa. [przypis edytorski]
konsystorz (daw.) — kuria biskupia, podległy biskupowi kościelny urząd administracyjny i sądowniczy. [przypis edytorski]
konsystować (daw.) — stacjonować. [przypis edytorski]
konsystować (daw.) — tu: stacjonować. [przypis edytorski]
kontempt (daw., z łac.) — wzgarda, obelga. [przypis redakcyjny]
kontenans (daw.) — pewność siebie. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie. [przypis edytorski]
kontenta (daw.) — zadowolona. [przypis edytorski]
kontenta (daw., z łac.) — zadowolona. [przypis edytorski]
kontent (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (daw., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis redakcyjny]
kontentować (daw.) — cieszyć, zadowalać. [przypis edytorski]
kontentować (daw.) — zadowalać. [przypis edytorski]
kontentować się (daw.) — być zadowolonym. [przypis edytorski]
kontentujący (daw.) — zadawalający. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — obrazek, portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret, podobizna. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret, wizerunek. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — wizerunek, portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw., z łac.) — wizerunek, obraz, portret. [przypis edytorski]
kontest (daw.) — oświadczenie. [przypis redakcyjny]
kontest (daw.) — świadectwo. [przypis redakcyjny]
kontest (daw.) — tu: oświadczenie. [przypis redakcyjny]
kontramarka (daw.) — znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]
kontramarkarnia (daw.) — szatnia; od kontramarka (daw.): znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]
kontramarkarnia (daw.) — szatnia. [przypis edytorski]
kontrefekt (daw.) — portret, podobizna. [przypis edytorski]
kontrowersja (daw.) — różnica zdań, rozbieżność stanowisk a. sądów; polemika, spór, dyskusja. [przypis edytorski]
kontusz (daw.) — staropolski strój męski. [przypis edytorski]
konwikcja (daw., z łac.) — przekonanie. [przypis edytorski]
konwikcja (daw., z łac.) — wykazanie, udowodnienie komuś winy; pewność, przekonanie co do czegoś. [przypis edytorski]
kooperatywa (daw.) — spółdzielnia. [przypis edytorski]
kopa (daw.) — 60 sztuk (5 tuzinów). [przypis edytorski]
kopa (daw.) — 60 sztuk. [przypis edytorski]
kopa (daw.) — sześćdziesiąt. [przypis edytorski]
kopa (daw.) — sześćdziesiąt sztuk; przen.: mnóstwo. [przypis edytorski]
kopa (daw.) — sześćdziesiąt sztuk. [przypis edytorski]
kopasz (daw.) — dziś popr. forma: kopiesz. [przypis edytorski]
kopercaki (gw.) a. koperczaki (daw.) — zaloty; „palić koperczaki” oznacza „zalecać się”. [przypis edytorski]
koperczaki (daw.) — zaloty; palić koperczaki: zalecać się. [przypis edytorski]
koperczaki (daw.) — zaloty. [przypis edytorski]
koperczaki (daw.) — zaloty; stroić koperczaki: zalecać się. [przypis edytorski]
koperczaki (daw.) — zaloty; sunąć w koperczaki: zalecać się. [przypis edytorski]
kopersztych (daw., z niem.) — miedzioryt, rycina. [przypis edytorski]
kopica (daw.) — kopa siana lub zboża. [przypis edytorski]
kopica (daw.) — niewielka kopa siana lub zboża. [przypis edytorski]
kopieniak (daw.) — płaszcz. [przypis redakcyjny]
kopieniak (daw., z węg. köpenyeg) — peleryna, płaszcz bez rękawów. [przypis edytorski]
korab (daw.) — łódź, okręt. [przypis edytorski]
korab (daw.) — okręt. [przypis edytorski]
korab (daw.) — okręt, statek, łódź. [przypis edytorski]
korab (daw.) — okręt, statek. [przypis edytorski]
korab (daw.) — okręt, statek. [przypis redakcyjny]
korab (daw.) — statek, okręt. [przypis edytorski]
korab (daw.) — statek. [przypis edytorski]
korbacz (daw.) — bat, bicz; uderzenie biczem. [przypis edytorski]
korbacz (daw.) — bicz z długim rzemieniem. [przypis edytorski]
korbety (daw.) — skoki. [przypis redakcyjny]
korcy (daw.) — dziś D. lm.: korców; korzec: daw. jednostka objętości produktów sypkich (ziarna, mąki itp.), licząca w XIX w. ok. 128 litrów i podzielna na 32 garnce. [przypis edytorski]
korcy (daw.) — dziś forma D.lm.: korców; korzec: daw. jednostka objętości produktów sypkich (ziarna, mąki itp.), licząca w XIX w. ok. 128 litrów i podzielna na 32 garnce. [przypis edytorski]
kord (daw.) — krótki miecz. [przypis edytorski]
kord (daw.) — pierwotnie krótki miecz a. długi nóż, ogólnie: broń sieczna. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — lek wzmacniający serce a. trunek. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — lek wzmacniający serce. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — lek wzmacniający (szczególnie serce; łac. cor, cordis: serce, cordialis: serdeczny); szlachetny trunek. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — lek wzmacniający (szczególnie serce; łac. cor cordis: serce, cordialis: serdeczny); szlachetny trunek. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — lek wzmacniający (szczególnie serce; od łac. cordialis: serdeczny); później: wyborny trunek. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — mocny trunek; lek wzmacniający serce. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — mocny trunek lub lek na serce. [przypis edytorski]
kordiał (daw.) — wzmacniający trunek lub lekarstwo w płynie. [przypis edytorski]
kordiał (daw.; z łac. cor, cordis: serce) — mocny trunek; niegdyś: przyrządzana na ziołach nalewka uważana za lek wzmacniający serce. [przypis edytorski]
kordialny (daw.) — serdeczny. [przypis edytorski]
korduan (daw.) — kurdyban, garbowana skóra zdobiona wytłoczeniami, malowana we wzory i złocona a. srebrzona, używana daw. jako obicie mebli. [przypis edytorski]
kornet (daw.) — znaczek, sztandar. [przypis redakcyjny]
kornie (daw.) — pokornie. [przypis edytorski]
kornie (daw.) — z szacunkiem. [przypis edytorski]
kornutański (daw.) — zdradzany przez żonę; rogacz. [przypis edytorski]