Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 429 przypisów.
Lach (daw., z rus.) — Polak. [przypis edytorski]
Lachiw (daw., ukr.) — Polaków. [przypis edytorski]
lacka rubież (daw.) — polska granica. [przypis edytorski]
lacki (daw.) — polski, tu: szlachecki, pański. [przypis edytorski]
lacki (z daw. ukr.) — polski. [przypis redakcyjny]
lada chwila (daw.) — tu: co chwilę. [przypis edytorski]
ladaco (daw.) — człowiek nieodpowiedzialny, lekkomyślny, mało wartościowy. [przypis edytorski]
ladacznica (daw.) — prostytutka. [przypis edytorski]
lada jaki (daw.) — byle jaki, kiepski. [przypis edytorski]
ladaszczyca (daw.) — ladacznica, kobieta rozpustna a. prostytutka. [przypis edytorski]
ladra (daw.) — drabina. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — pensja. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — pensja; żołd. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — płaca, żołd. [przypis edytorski]
lafa (daw.) — żołd, płaca. [przypis edytorski]
lafa (daw., z niem.) — żołd, płaca. [przypis edytorski]
lamentacja (daw.) — płacz, lament. [przypis edytorski]
lampart (daw.) — hulaka, rozpustnik, nicpoń. [przypis edytorski]
lampart (daw.) — urwis, łobuz. [przypis edytorski]
lampartka (daw.) — hulanka, rozrywkowy i niemoralny styl życia. [przypis edytorski]
lampartować (daw.) — oddawać się rozpuście. [przypis edytorski]
lampartować się (daw.) — prowadzić hulaszcze, próżniacze, niemoralne życie. [przypis edytorski]
lampartować się (daw.) — prowadzić rozpustne życie. [przypis edytorski]
lampartować się (daw.) — prowadzić rozpustne życie; tu: forma dk.cz.przesz.lm: polampartowali się. [przypis edytorski]
lamus (daw.) — budynek gospodarczy stawiany przy dworach. [przypis redakcyjny]
lana świeca (daw.) — [tu:] wielka świeca. [przypis redakcyjny]
landkuczer (daw., z niem.) — najemny woźnica z wozem. [przypis edytorski]
lane świece (daw.) — [tu:] wielkie. [przypis redakcyjny]
lane świece (daw.) — [tu:] wielkie świece. [przypis redakcyjny]
larma (daw.) — trwoga, wezwanie do broni. [przypis redakcyjny]
larmo a. larma (daw.) — larum; alarm, sygnał na trwogę, sygnał wzywający do boju. [przypis edytorski]
larmo (daw.) — alarm. [przypis redakcyjny]
larmo (daw.) — alarm, trwoga. [przypis redakcyjny]
larum (daw.) — alarm. [przypis edytorski]
larwa (daw.) — maska a. zjawa. [przypis edytorski]
larwa (daw.) — maska. [przypis edytorski]
larwa (daw.) — maska. [przypis redakcyjny]
larwa (daw.) — maska, zjawa, upiór. [przypis edytorski]
larwa (daw.) — tu: maska. [przypis edytorski]
larwa (daw.) — tu: straszydło, potwór. [przypis edytorski]
larwa (daw., z łac.) — tu: potwór. [przypis edytorski]
larwa (daw., z łac.) — widmo, upiór; maska. [przypis edytorski]
lasserować (daw.) — połyskiwać. [przypis edytorski]
laszy (daw.) — tu: polski. [przypis edytorski]
latawica (daw.) — czarownica unosząca się w powietrzu. [przypis edytorski]
lato (daw.) — rok. [przypis redakcyjny]
latorośle (daw., r.n.) — dziś popr. w r.ż.: latorośl. [przypis edytorski]
latoś (daw., gw.) — w tym roku. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
latoś (daw., gw.) — w tym roku, tego roku. [przypis edytorski]
latoś (daw.) — tego roku. [przypis edytorski]
latoś (daw.) — w tym roku. [przypis edytorski]
latować (daw.) — spędzać lato. [przypis edytorski]
laudum (daw., z łac.) — uchwała. [przypis redakcyjny]
laufer (daw.) — bieżnik, podłużna serweta na stół lub ławę. [przypis edytorski]
laufer (daw.) — tu: giermek, biegnący przed swoim panem. [przypis edytorski]
laufer (daw., z niem.) — goniec. [przypis edytorski]
laufer (daw., z niem.) — sługa biegnący przed pojazdem swego pana; goniec. [przypis edytorski]
laufpas (daw.) — wypędzenie ze służby. [przypis edytorski]
lazaret (daw.) — miejsce kwarantanny lub odosobnienia chorych zakaźnie, zwłaszcza dla trędowatych; później także: szpital polowy. [przypis edytorski]
lazaret (daw.) — szpital wojskowy, zwłaszcza polowy, przeznaczony do opatrywania rannych na polu walki oraz izolacji i leczenia chorych żołnierzy. [przypis edytorski]
lazaroństwo (daw., z wł. lazzarone: łazik, bezdomny, włóczęga) — włóczęgostwo. [przypis edytorski]
lazaron (daw., z wł.) — bezdomny włóczęga uliczny, żebrak. [przypis edytorski]
lazaron (daw., z wł. lazzarone) — bezdomny włóczęga uliczny, żebrak. [przypis edytorski]
lazurowsze (daw.) — dziś: bardziej lazurowe. [przypis edytorski]
lędźwie (daw.) — biodra i uda. [przypis edytorski]
lędźwie (daw.) — biodra i uda; wywiódł ze swoich lędźwi (o mężczyźnie): stał się czyimś rodzicem, przen.: przodkiem. [przypis edytorski]
lędźwie (daw.) — w tłumaczeniach Biblii: dolna część brzucha, okolice bioder, razem z pachwinami, część ciała zawierająca narządy rozrodcze; słowo używane często w kontekście płodzenia potomstwa przez mężczyzn. [przypis edytorski]
lęże (daw., gw.) — legnie, polegnie, położy się. [przypis edytorski]
lężny (daw.) — lęgnący się; por.: lęg. [przypis edytorski]
lec (daw.) — lejc, powódek [część uprzęży]. [przypis redakcyjny]
lech (daw.) — obszar ziemi uprawnej. [przypis edytorski]
lecieć (daw.) — marnieć. [przypis redakcyjny]
leciech (daw.) — dziś forma Msc.lm: latach; w trzydziestu leciech: mając trzydzieści lat. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — dziś popr. forma Ms. lm: latach. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — dziś popr. forma Ms. lm: latach; w jednych leciech: w tym samym wieku. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — dziś popr.: latach. [przypis edytorski]
leciech (daw.) — forma N. lm od rzeczownika rok. [przypis edytorski]
leciuchne (daw.) — tu: lekkie. [przypis edytorski]
leciuchno (daw.) — lekko, delikatnie. [przypis edytorski]
leciuchno (daw.) — tu: lekko. [przypis edytorski]
leciuchny (daw.) — tu: lekki, delikatny. [przypis edytorski]
leczebny (daw.) — leczniczy. [przypis edytorski]
leczenie abortywne (daw.) — leczenie profilaktyczne. [przypis edytorski]
leda (daw.) — byle. [przypis edytorski]
leda (daw., gw.) — lada, byle. [przypis edytorski]
leda (daw., gw.) — lada. [przypis edytorski]
leda (daw.) — lada, byle. [przypis edytorski]
leda (daw.) — lada. [przypis edytorski]
leda (daw.) — tu: byle. [przypis edytorski]
leda (gw., daw.) — lada [byle; WL]. [przypis autorski]
leda jaki (daw.) — byle jaki. [przypis edytorski]
leda jako (daw.) — byle jak. [przypis edytorski]
leda nacz (daw.) — na byle co. [przypis edytorski]
leda o przyczynę (daw.) — z byle przyczyny. [przypis edytorski]
ledwiem namówił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „ledwie namówiłem”. [przypis edytorski]
ledwiem zdążył (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ledwie zdążyłem. [przypis edytorski]
ledwy (daw.) — dziś: ledwie. [przypis edytorski]
ledwy (daw.) — ledwo. [przypis edytorski]
legacja (daw.) — poselstwo, misja poselska; tu: placówka dyplomatyczna. [przypis edytorski]
legacja (daw.) — poselstwo. [przypis edytorski]
