Spis treści
Porta Nigra[1]tłum. Stefan Napierski
Ingenio Alf. Scolari[2]
1
Siostrzycy chwałę gdy dzieliła: Romy.
Gdy wzrok płonący wielki legii szyki
5Pancernych widział. Kiedy na arenie
Frankowie jaśni zadławiali lwy.
Przed pałacami trombity — i bóstwo:
August na złotej w purpurze kwadrydze!
RuinyWśród willi lotnych ciekła tu Mozella…
10Jakiż upojny dźwięk przy winobraniu!
Dziewczęta niosły urny, drżące życiem —
Ledwo te gruzy rozpoznałem. Szczątki
Murów cesarskich oblizują mgły.
Święte znamiona w trumnach zbeszczeszczone.
15Obok zaryte jamy barbarzyńców…
Tylko się dźwiga brama, którąm kochał[6]!
WierzeniaW żałobnej krepie czasów, ale z pychą,
Ze setek okien miota swą pogardę
Na wasze nędzne lepianki (zerwijcie,
20Co nie przestaje z was szydzić!), na ludzi:
Książąt, kapłanów, żołdaków jednakich,
Na larwy[7] wzdęte z zagasłym wejrzeniem,
Niewiasty, które rabbi nasz odtrącił —
Cóż znaczą sprawy, które wy sławicie!
25
HańbaNajszlachetniejsze zatracono: krew…
My, cienie, silniej dyszymy! Żyjące
Widma! śmieje się chłopiec Manlius…
Potrząsać berłem nad wami nie pragnie,
Ów, co najniższym parał się zarobkiem,
30Którego nazwać się lękacie — szedłem,
Namaszczon[8] olejkami, wokół bramy,
Noc sprzedający najemcom Cezarów!
Przypisy
[1]
Porta Nigra (łac.: Czarne Wrota) — budowla z czasów rzymskich w Trewirze w zach. Niemczech. [przypis edytorski]
[2]
Ingenio Alf. Scolari (łac.: talentowi Alfreda Schulera) — wiersz dedykowany jest przyjacielowi poety, Alfredowi Schulerowi (1865–1923), mistykowi, wizjonerowi, działaczowi neopogańskiemu. [przypis edytorski]
[5]
Trevirianum (łac.) — mowa o Trewirze (niem. Trier), mieście w zachodnich Niemczech, założonym jeszcze w czasach Imperium Rzymskiego. [przypis edytorski]