Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7662 przypisów.
Danae (mit. gr.) — królewna z Argos, zamknięta przez ojca w wieży, za sprawą Zeusa, który przyjął postać złotego deszczu, została matką Perseusza. [przypis edytorski]
Danae (mit. gr.) — matka Perseusza; jego ojcem był Zeus, który zapłodnił Danae pod postacią złotego deszczu. [przypis edytorski]
Danae (mit. gr.) — zakochany Zeus przedostał się do niej, zamkniętej w wieży, w postaci złotego deszczu. [przypis edytorski]
Danae — postać z mitologii greckiej, z którą Zeus (pod postacią złotego deszczu) spłodził syna, Perseusza. [przypis edytorski]
Danae (…) W grobowej skryta komorze — Danae została zamknięta przez ojca Akryzjosa w podziemnym lochu, by nie urodziła złowróżbnego syna. Tu ją jednak zapłodnił złotym deszczem Zeus i urodziła słynnego Perseusza. [przypis redakcyjny]
Danaida (mit. gr.) — jedna z 50 córek Danaosa, skazanych za zabicie mężów na napełnianie beczki bez dna. [przypis edytorski]
Danaida — rzeźba Augusta Rodina z 1885 roku, przedstawia jedną z pięćdziesięciu córek Danaosa, które w noc poślubną zabiły swoich mężów, za co zostały skazane na wieczne męki w Tartarze. [przypis edytorski]
Danaidy — 49 sióstr, które w noc poślubną pomordowały swych mężów. [przypis edytorski]
Danaidy (mit. gr.) — córki Danaosa skazane na czerpanie wody sitem, zatem na pracę daremną i bez sensu. [przypis redakcyjny]
Danaidy (mit. gr.) — córki króla Argos, Danaosa; za zamordowanie swoich mężów w dzień ślubu zostały skazane na wieczne wykonywanie daremnej pracy w Hadesie: napełnianie wodą beczki bez dna. [przypis edytorski]
Danaidy (mit. gr.) — córki króla Danaosa, za zamordowanie w noc poślubną swoich mężów zostały skazane w świecie zmarłych na napełnianie beczki bez dna wodą, noszoną w sitach. [przypis edytorski]
Danaidy (mit. gr.) — córki króla Danaosa, za zamordowanie w noc poślubną swoich mężów zostały skazane w Tartarze na napełnianie beczki bez dna wodą, noszoną w sitach. [przypis edytorski]
Danaidy — opera Antonio Salieriego z roku 1784, na podstawie greckiego mitu o córkach króla Argos, Danaosa. [przypis edytorski]
Danaidy, Syzyf (mit. gr.) — osoby, które za popełnione za życia zbrodnie ponosiły męczarnie w Tartarze, najmroczniejszej części podziemnej krainy zmarłych; Danaidy: córki króla Danaosa, za zamordowanie w noc poślubną swoich mężów zostały skazane na napełnianie beczki bez dna wodą, noszoną w sitach; Syzyf: przebiegły założyciel i król Koryntu, który zdradził sekret Zeusa, a następnie podstępnie uwięził posłanego po niego Tanatosa (Śmierć), za co został skazany na wtaczanie na górę kamienia, który zawsze stacza się na dół tuż przed osiągnięciem szczytu. [przypis edytorski]
Danaje — Grecy (dosł.: mieszkańcy Argos, założonego przez Danaosa). [przypis edytorski]
Danaje — Grecy. [przypis edytorski]
Danajowie — Grecy. [przypis edytorski]
Danaowie — dawna epicka nazwa Greków. [przypis redakcyjny]
da na wymiot — ofiaruje niewielki dar w nadziei wielkiego rewanżu. [przypis redakcyjny]
dancingbubek (neol.) — mężczyzna z dancingu mający wygórowane mniemanie o sobie. [przypis edytorski]
dan — dany, sporządzony (o zapisie w dokumencie, liście itp.). [przypis edytorski]
dan (daw.) — nadany. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dandy (ang.) — dandys, mężczyzna z przesadą dbający o strój i kurtuazyjny w zachowaniu. [przypis edytorski]
dandy (ang.) — dandys, mężczyzna z przesadą dbający o strój i kurtuazyjny w zachowaniu. [przypis edytorski]
dandy (ang.) — dandys, mężczyzna z przesadą dbający o strój, kurtuazyjny w zachowaniu. [przypis edytorski]
dandy (ang.) — elegant, wyrafinowany mężczyzna. [przypis edytorski]
dandys — elegancki mężczyzna, koncentrujący się na komponowaniu oryginalnej i interesującej garderoby. [przypis edytorski]
dandys — elegant, mężczyzna z przesadą dbający o strój i przestrzeganie form towarzyskich. [przypis edytorski]
dandys — elegant. [przypis edytorski]
dandys — mężczyzna charakteryzujący się wyszukanym strojem i zazwyczaj również swobodnymi obyczajami. [przypis edytorski]
dandys — mężczyzna przesadnie zwracający uwagę na strój i formy towarzyskie. [przypis edytorski]
dandys — mężczyzna przesadnie zwracający uwagę na strój i formy towarzyskie. [przypis edytorski]
dandys — mężczyzna z przesadą dbający o strój i kurtuazyjny w zachowaniu. [przypis edytorski]
dandys — mężczyzna z przesadą dbający o strój i przestrzeganie form towarzyskich. [przypis edytorski]
dandys — osoba cechująca się elegancją i wyrafinowaniem, często w przesadnym stopniu. [przypis edytorski]
dandysowski — tu: ostentacyjnie elegancki. [przypis edytorski]
dandyzm — ostentacyjna, niekiedy przesadna elegancja. [przypis edytorski]
dandyzm — wyszukana elegancja zachowania i stroju, granicząca z ekstrawagancją. [przypis edytorski]
dandyzm — wyszukana elegancja zachowania i stroju, granicząca z ekstrawagancją; w XIX w. praktykowana w kołach artystycznych jako sprzeciw wobec mieszczańskiego etosu opartego na pragmatyzmie. [przypis edytorski]
danego rzędu wielkości (IP) istnieć nie może — na ten temat, stosunku mojej teorii do chemii i fizyki, i kwestii „rzeczywistości” atomów i elektronów, wyjaśnienia nastąpią dalej. [przypis autorski]
dane (IP) musi zakończyć swoje istnienie — jak możemy pomyśleć taką zmianę danego (AR), np. w inne (ARN), będziemy mogli określić dalej. Jest to w związku z tym, że każde (IP) musimy przyjąć jako składające się z (IPN). [przypis autorski]
Dane na podstawie: A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów…, s. 73. [przypis autorski]
danešti (lenk.) — pranešti. [przypis edytorski]
dan — forma skrócona od: dany. [przypis edytorski]
Dangeau, abbé de, właśc. Louis de Courcillon (1643–1723) — francuski duchowny i gramatyk, członek Akademii Francuskiej. [przypis edytorski]
dangun — dabar: į dangų. [przypis edytorski]
dangun — į dangų. [przypis edytorski]
Daniel (bibl.) — starotestamentowy prorok; uprowadzony do Babilonu, nie dał się nakłonić do porzucenia swej wiary i został za karę wtrącony do jaskini lwa, skąd cudem wybawił go Bóg. [przypis edytorski]
daniel (biol.) — rodzaj ssaka z rodziny jeleniowatych, o rudobrązowej sierści z charakterystycznymi białymi plamami i łopatowatych rogach. [przypis edytorski]
Daniel — bohater biblijnej Księgi Daniela, prorok żydowski. [przypis edytorski]
Daniel — bohater biblijnej Księgi Daniela, prorok żydowski; znany m.in. z mądrości, jaką wykazał się jako młodzieniec, osądzając sprawę cnotliwej Zuzanny oskarżonej przez dwóch lubieżnych starców o cudzołóstwo (Dan 13). [przypis edytorski]
Daniel d'Arthez — postać ta pojawia się również w innym dziele Balzaka: Stracone złudzenia. [przypis edytorski]
Daniel, Ezechiel i Jeremiasz — biblijni wielcy prorocy, domniemani autorzy ksiąg prorockich noszących ich imiona. [przypis edytorski]
Daniel — główny bohater biblijnej Księgi Daniela, prorok żydowski. [przypis edytorski]
Daniel Heinsius (1580–1655) — filolog holenderski; w znanej a wielokrotnie przedrukowywanej redakcji jego Orationes przytoczonego ustępu nie znajdujemy. [przypis redakcyjny]
Daniel — jeden z proroków Starego Testamentu, bohater Księgi Daniela, wysoko urodzony Izraelita, pozostawał w niewoli babilońskiej na dworze Nabuchodonozora II i Baltazara, a następnie na dworze perskim. Na skutek intryg wtrącony do jaskini lwów, gdzie przeżył dzięki modlitwie i boskiej pomocy. [przypis edytorski]
Daniel (…) kiedy byłem w jaskimi lwów — bohater Księgi Daniela, na rozkaz króla wrzucony do jaskini z lwami, dzięki opiece wysłanego przez Boga anioła, nie doznał żadnej krzywdy (Dn 6, 17–24). [przypis edytorski]
Daniel — postać biblijna występująca w Ks. Daniela i Ks. Machabejskiej Starego Testamentu; prorok na dworze babilońskim (króla Nabuchodonozora) i perskim (królowie Dariusz i Cyrus) w VII/VI w. p.n.e., słynący przede wszystkim z umiejętności tłumaczenia snów i wizji apokaliptycznych, cieszący się szczególną opieką Jahwe; w Księdze Daniela (6,2–29) znajduje się opowieść o tym, jak za czasów króla Dariusza Daniel został wrzucony do jaskini lwów za to, że nie zaprzestał swych zwykłych praktyk religijnych mimo 30-dniowego zakazu wszelkich modlitw, zwierzęta jednak cudownym zrządzeniem nie wyrządziły mu najmniejszej krzywdy. [przypis edytorski]
Daniel — prorok; wysoko urodzony Żyd, w młodości wzięty, wraz z trzema innymi wysoko urodzonymi Żydami, jako niewolnik do Babilonii, gdzie miał zostać przyuczony do służby królowi Nabuchodonozorowi II (Dn 1,3–7); służył jako doradca królewski i tłumacz snów (Dn 2–5); pomówiony o niewypełnianie zarządzeń królewskich skazany na pożarcie przez lwy, został uratowany od śmierci przez Boga (Dn 6,2–25). [przypis edytorski]
Daniel przed swymi sędziami — aluzja do biblijnej opowieści o proroku Danielu, skazanym przez wrogów na pożarcie przez lwy. [przypis edytorski]
Daniel (rel.) — główny bohatera biblijnej Księgi Daniela; w rozdziale drugim wyjaśnia królowi Nabuchodonozorowi jego sen, którego nie potrafili wytłumaczyć babilońscy znawcy (Dn 2). [przypis edytorski]
Daniel Romanowicz Halicki (1201–1264) — książę Rusi Halickiej, a następnie król Rusi. Założyciel grodu Lwów, nazwanego od imienia jego syna Lwa. [przypis edytorski]
Daniel — starotestamentowy prorok; uprowadzony do Babilonu, nie dał się nakłonić do porzucenia swej wiary i został za karę wtrącony do jaskini lwa, skąd cudem wybawił go Bóg. [przypis edytorski]
Daniel stołem królewskim pomiata — Daniel prorok, będąc małym chłopięciem, przypuszczony był do stołu i wina królewskiego na dworze Nabuchodonozora. Ale on z trzema innymi spółdworzanami wina ze stołu królewskiego nie pijał, ażeby nieczystym napojem ust nie pokalać. Za co im Bóg w nagrodę dał bystry rozum i mądrość. Daniel zadziwiał szczególnie jasnym i proroczym snów wykładem. [przypis redakcyjny]
Danii, której ziemię kopię od lat trzydziestu — z tych słów grabarza, który kopie ziemię od lat 30, to jest od dnia urodzin księcia Hamleta i zarazem dnia zwycięstwa starego króla Danii Hamleta nad Fortynbrasem, wynika, że Hamlet ma 30 lat; w tradycji teatralnej przyjęło się raczej, że jest to młody człowiek liczący sobie około 25 lat. [przypis edytorski]
Danijela — Daniela; tu: forma wydłużona (zgodna z daw. wymową) dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
Daniłło, pol. Daniel I Romanowicz Halicki (ukr. Данило Романович) (1201–1264) — władca Rusi Halicko-Wołyńskiej. [przypis edytorski]
Daniłło, pol. Daniel I Romanowicz Halicki (ukr. Данило Романович) (1201–1264) — władca Rusi Halicko-Wołyńskiej. Daniłłu — Danielowi. [przypis edytorski]
Daniłowiczowska — ulica w warszawskiej dzielnicy Śródmieście; w okresie międzywojennym przy ul. Daniłowiczowskiej 7 znajdował się areszt policyjny. [przypis edytorski]
Daniłowski, Gustaw (1871–1927) — pisarz, działacz niepodległościowy o socjalistycznych przekonaniach. Jego nowela Nego porusza temat dziecięcego cierpienia spowodowanego przez niesprawiedliwego nauczyciela i krytykuje szkołę jako instytucję. Tytułowe łac. słówko nego, negare znaczy: zaprzeczać, odmawiać. [przypis edytorski]
Daniłowski, Gustaw, pseud. Władysław Orwid (1871–1927) — pisarz i poeta, działacz socjalistyczny, uczestnik rewolucji 1905 r.; autor m.in. powieści Jaskółka (1908), Maria Magdalena (1912, poświęconej psychologii miłości); życiorysów działaczy socjalistycznych: Stefana Okrzei, Henryka Barona (oba 1910) oraz Józefa Mireckiego (pt. Na stokach cytadeli, wyd. 1916), a także publikacji wspomnieniowej Wrażenia więzienne oraz polemicznej wobec ataków endecji, zbierającej poprzednie pisma: Bandyci z Polskiej Partii Socjalistycznej (1924). [przypis edytorski]
danina — obowiązkowe świadczenie uiszczane przez poddanych. [przypis edytorski]
Danjel — dziś popr. pisownia: Daniel. [przypis edytorski]
Danjel — dziś popr. pisownia: Daniel; tu: Daniel I Romanowicz Halicki (ukr. Данило Романович) (1201–1264) — władca Rusi Halicko-Wołyńskiej. [przypis edytorski]
dank (daw.) — pierwszeństwo a. nagroda. [przypis edytorski]
dank (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
dank (daw.) — podziękowanie. [przypis edytorski]
dank (daw.) — podziękowanie, wdzięczność. [przypis redakcyjny]
dank (daw.) — [tu:] chwała. [przypis redakcyjny]
dank (daw., z niem.) — podziękowanie, hołd; nagroda zwycięstwa. [przypis edytorski]
dank (daw., z niem.) — podziękowanie; nagroda. [przypis edytorski]
dank (daw., z niem.) — podziękowanie. [przypis edytorski]
dank (daw., z niem.) — podziękowanie, wyrazy wdzięczności. [przypis edytorski]
dank (daw., z niem.) — [tu:] chwała. [przypis redakcyjny]
dank — dziękczynienie. [przypis edytorski]
danke (jid.) — dziękuję. [przypis edytorski]
danke (niem.) — dziękuję. [przypis edytorski]
Danke schön, Herr Obersturmführer (niem.) — bardzo dziękuję, panie poruczniku. [przypis edytorski]
danke schön (niem.) — bardzo dziękuję. [przypis edytorski]
Danke, unsere Gendarmen sind von allen geachtete Menschen (niem.) — Dziękuję, nasi żandarmi są przede wszystkim ludźmi cieszącymi się poważaniem. [przypis edytorski]
dank — podziękowanie. [przypis edytorski]
dank — [tu:] nagroda zwycięstwa. [przypis redakcyjny]
dankujet tebi (z gw. ukr.) — zniekształcone: podziękuje ci. [przypis edytorski]
dank (z niem.) — dzięki, podziękowanie. [przypis edytorski]
dank (z niem.) — dzięki; podziękowanie. [przypis edytorski]
dank (z niem.) — nagroda zwycięstwa. [przypis redakcyjny]
dank (z niem.) — podziękowania, dziękczynienie, dzięki. [przypis edytorski]
dank (z niem.) — podziękowanie. [przypis edytorski]
dank (z niem.) — podziękowanie, wdzięczność; tu: zasługa. [przypis edytorski]
Dann aber kehrten wir zurück; in dem Ghetto war nichts zu suchen (niem.) — Potem jednak wróciliśmy; w getcie nie było czego szukać. [przypis edytorski]
