Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Adam Mickiewicz, Sonety odeskie, Sonet XXI. Danaidy
Sonet XXII. Ekskuza → ← Sonet XX. Pożegnanie (Do D. D.)

Spis treści

    1. Kobieta: 1
    2. Kochanek: 1
    3. Korzyść: 1
    4. Miłość: 1
    5. Serce: 1
    6. Skąpiec: 1

    Adam MickiewiczSonety odeskieSonet XXI. Danaidy

    1
    Miłość, Korzyść, Kobieta, KochanekPłci piękna! gdzie wiek złoty, gdy za polne kwiaty,
    Za haftowane kłosem majowe sukienki,
    Kupowano panieńskie serduszka i wdzięki,
    Gdy do lubej gołębia posyłano w swaty?
    5
    Dzisiaj wieki są tańsze a droższe zapłaty.
    Ta, której złoto daję, prosi o piosenki;
    Ta, której serce daję, żądała mej ręki;
    Ta, którą opiewałem, pyta, czym bogaty.
    Skąpiec, SerceDanaidy[1]! rzucałem w bezdeń waszej chęci
    10
    Dary, pieśni i we łzach roztopioną duszę;
    Dziś z hojnego jam skąpy, z czułego szyderca.
    A choć mię dotąd jeszcze nadobna twarz nęci,
    Choć jeszcze was opiewać i obdarzać muszę:
    Lecz dawniej wszystko dałbym, dziś wszystko — prócz serca.

    Przypisy

    [1]

    Danaidy (mit. gr.) — córki króla Argos, Danaosa; za zamordowanie swoich mężów w dzień ślubu zostały skazane na wieczne wykonywanie daremnej pracy w Hadesie: napełnianie wodą beczki bez dna. [przypis edytorski]

    x