Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Wespazjan Hieronim Kochowski, Psalmodia polska, Psalm XXXVI
← Psalm XXXV
  1. Obcy: 1
  2. Religia: 1
  3. Wąż: 1

Wespazjan KochowskiPsalmodia polskaPsalm XXXVI

Qui habitat in adjutorio altissimi[1].

Psalm 90[2]

Wyznanie opieki boskiej nad koroną polską zawsze, ale mianowicie teraz podczas walnej wojny tureckiej

1

Kto mieszka w spomożeniu Najwyższego, ten w obronie Boga niebieskiego będzie przebywał.

2

Rzecze Panu: «Tyś jest obrońca mój, i ucieczka moja, i same przeciwko mnie bramy nie przemogą piekielne».

3

Głos pański cedry łamie i mocne rzeczy słabemi mięsza; na dźwięk trąby jego pysznego Jerycha bellowardy upadną.

4

Kiedy On chce, miedzianym murem pajęczyna będzie, a gdy zechce, najwarowniejszych fortec katarakty[3] pokruszy.

5

W sile jego oślą szczęką Samson na Filistynów fechtuje; a mały Dawid z pomiernej[4] procy w czoło Goliata ugodzi.

6

Rozważ i Ty, korono moja, jeżli niesłusznie rzec możesz: «Pan jest obrońca mój, i ucieczka moja, w Nim ja będę ufała».

7

Albowiem On mię wyrwał z sidła łowiących i obronił mię od przykrego słowa, zwierzchności prawu niepodległy.

8

Ale mię okrył siłą ramienia Swego i chciał, aby pod skrzydłami Jego mną się opiekował potomek Jakuba.

9

I ten, jako tarcza opatrzności Jego, opatruje mię, a ja bezpiecznie usypiając, nocnemi fantazmatami[5] nie potrwożon w pierwosny[6].

10

Nie szkodzą mi strzały lecące od południa gęsto; ani na krew chrześciańską głodne z Stambułu szaleństwo.

11

Uczy bowiem Pan ręce pomazańca swego na wojnę; i On sam za niego wojując, pysznego tłumi Sennacheryba.

12

Padło ich po lewym boku tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawym; ale nie dosyć, dokąd oczyma swemi nie ujrzę odpłaty grzeszników.

13

I tak mówię: «Ty Panie jesteś nadzieją moją, a któryś jest stwórcą światła niebieskiego, Ty pogański miesiąc[7] przyprowadzisz do ostatniej kwadry».

14

A korona polska w wspomnieniu Twojem, gdy od bisurmańskiej ma zaszczyt[8] szabli, o jako słuszna[9], aby Cię uznawała, Boże, mocnym obrońcą.

15

Przyzwoita[10], chwalić Cię za to w przybytku Twoim, a w kościele prawowiernym śpiewać Ci pieśń nową.

16

I żebrać dalszej łaski uspokojenia do końca, abyś zatłumił potęgę pogańską i domowe niezgody.

17

Abyś zgromadzenie wiernych podwyższał, płosząc dzikie bestie, które pustoszą winnicę Chrystusową.

18

Rozkaż aniołom Twoim o koronowanej głowie, aby jej strzegli we wszystkich drogach i zawodach jej.

19

Niech ją sprawujące duchy na ręku noszą; a przezornego oka Twego opieka niechaj nad nią nieustannie zostaje.

20

Wąż, Religia, ObcyPo szyzmatyckiej[11] żmii, jad pod językiem mającej, niechaj chodzi i niech podepce bazyliszka orientalnego.

21

Ty rzucisz pod nogi jego opiłego krwią niewinną smoka; a z libickiej jaskini lew męstwem się jego niech zatrwoży.

22

Nasyćże[12] go długich dni, o Najwyższy! i w owocu jego pokaż nam zbawienie Twoje.

23

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi świętemu.

24

Jako była na początku, tak i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Przypisy

[1]

Qui habitat in adjutorio altissimi (łac.) — Kto przebywa w pieczy Najwyższego; Psalm 91. [przypis edytorski]

[2]

Psalm 90 — w dzisiejszej numeracji np. wg. Biblii Tysiąclecia: Psalm 91. [przypis edytorski]

[3]

katarakta — próg skalny w łożysku rzeki utrudniający spływ i powodujący nagły spadek wód; tu: zapora. [przypis edytorski]

[4]

pomierny (daw.) — mały, niewielki. [przypis edytorski]

[5]

fantazmat — tu: widzenie senne. [przypis edytorski]

[6]

pierwosny (daw.) — pierwszy sen, tuż po zaśnięciu. [przypis edytorski]

[7]

miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]

[8]

zaszczyt (daw.) — obrona, osłona. [przypis edytorski]

[9]

słuszna (daw. forma) — w domyśle: (jako) słuszna (to rzecz); dziś raczej: jak słusznie. [przypis edytorski]

[10]

przyzwoita (daw. forma) — w domyśle: przyzwoita (to rzecz); dziś raczej: przyzwoicie (jest), (to) przyzwoite (aby). [przypis edytorski]

[11]

szyzmatycki (daw.) — schizmatycki, heretycki, innowierczy. [przypis edytorski]

[12]

nasyćże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

x