Spis treści
Psalmodia polskaPsalm XI
Dixit injustus ut delinquat in semet ipso[1].
Psalm 35[2]
Na mięszania i rozrywania sejmów
1Rzekł niesprawiedliwy sam w sobie, aby grzeszył: a zmrużywszy oczy, nie chciał się oglądać na bojaźń Bożą.
2Nie chciał zrozumieć przewrotności umysłu swego, ani uważał[3], że w zgubie ojczyzny i samemu zginąć przyjdzie.
3I tak zdradliwie mówił przeciwko matce własnej; a gorszy pasierba[4], piersi te lżył, które go karmiły.
4Głowa jego nie myśliła[5] o dobro pospolitem[6], ale żeby się dobrze mieć, by[7] i złe czyniąc; a nienasycona podwyższenia chciwość[8] nie chciała się obejrzeć na prawo przystojności[9].
5Ojczyzna w uściech[10] i obrona jej, a w sercu kończyste żądło jak węda u hipokryty.
6Stąd uczynił się rzecznikiem w skomo[11] na obronę dobra pospolitego, a pod pokrywką publiki, tai zawziętość[12] sejmu rozerwania.
7Mówiąc skrycie sam w sobie: Cóż mi za to pieczołowanie[13] o ojczyznie? kiedy inszą[14] drogą pomogę sobie do dobrego mienia.
8Cnota, Wina, Kara, Sprawiedliwość, DobroDroga cnoty przykra, nagroda zasług niepewna, wdzięczność za odwagi omyla; a gdy występków nie karzą, grzeszyłby, kto by dobrze czynił.
9I tak udaje się przeciwną od gościńca ścieżką; a między sobie podobnymi rozsiewa ducha przeciwieństwa.
10Zdrada, Ojczyzna, Korzyść, Szlachcic, ObywatelRód jaszczurczy i właściwe Judasza pokolenie; bo i ten Pana w rękę całując, dla błahego kwestu[15], ojczyznę własną przedaje.
11Psia natura, która węchem pożywienia śledzi; a znalazłszy, na plugawem ścierwie opada.
12Widzisz to, Boże, czuły wolności naszej stróżu, i grozisz pomstą zdrajcy; któryś tego balsamu wolności przez „nie pozwalam”, w truciznę obracać nie kazał.
13Ale jako bezoar[16] w zakrytem naczyniu zachować był powinien: on go teraz, datkiem przekupiony, na niezdrowie pospolite używa.
14Idzie jednak za zdrajcą, choć leniwa Nemezis[17], a wyzionąwszy niecnotliwy wziątek[18], samego czeka judaszowskie myto[19].
15Upadną, upadną ci, którzy ojczyznie źle służą; a plemię cnotliwego na to miejsce dziedziczyć będzie.
16Wyżeną[20] przekupionego ojca Cherheles potomków z domu, a ze złego zbioru drobna dziatwa nie ucieszy się.
17Jeno[21] szpetna sława aż do obmierżenia zostanie i będzie pamiątka jego w pośmiewisku tak, jako onego, który w Efezie bóżnicę Diany zapalił[22].
18Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi świętemu etc[23].
Przypisy
Dixit injustus ut delinquat in semet ipso (łac.) — Nieprawość mówi do bezbożnika w głębi jego serca; Psalm 36 (35). [przypis edytorski]
o dobro pospolitem (daw. forma) — dziś Msc.lp: o dobru pospolitym (tj. powszechnym, społecznym). [przypis edytorski]
podwyższenia chciwość (daw.) — usilna chęć wywyższenia się; pożądanie uzyskania wyższej pozycji (w hierarchii urzędów, hierarchii społecznej itp.). [przypis edytorski]
przystojność (daw.) — to, co przystoi (robić, mówić itp.); odpowiednie zachowanie, właściwe postępowanie. [przypis edytorski]
w uściech (daw. forma) — w ustach (tj. tu: w słowach, w deklaracjach słownych). [przypis edytorski]
w skomo — prawdopodobnie powinno być: wrzkomo, tj. rzekomo, niby to; możliwe jednak, że jest to jakaś forma przysłówkowa utworzona od czas. skomać: ostrzyć zęby na co, mieć apetyt, względnie od skoma (także szkoma, oskoma): apetyt, ślinka na co. [przypis edytorski]
zawziętość — tu: zawzięta chęć a. postanowienie; zawziętość sejmu rozerwania: silne, nieprzezwyciężone postanowienie, aby doprowadzić do zerwania sejmu. [przypis edytorski]
bezoar — rzekomy kamień jelitowy; nagromadzenie niestrawionych substancji w żołądku zwierząt; w średniowieczu bezoary uważane były za talizmany, przypisywano im właściwości magiczne (źródła niezwykłej mocy) i lecznicze (używane były jako odtrutki). [przypis edytorski]
Nemezis (mit. gr.) — bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia; uosobienie gniewu bogów, ale stojąca ponad i poza władzą bogów olimpijskich; córka Nocy (gr. Nyks), strażniczka sprawiedliwości świata, wykonawczyni nieuniknionych praw. [przypis edytorski]
