Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 115559 przypisów.
Feb — przydomek Apolla. [przypis edytorski]
Feb — przydomek Apollina. [przypis edytorski]
febra a. gorączka bagienna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra błotna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra — choroba, do której objawów należą dreszcze i gorączka. [przypis edytorski]
febra — choroba tropikalna. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka, choroba. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka połączona z dreszczami. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka. [przypis edytorski]
febra — daw. po prostu gorączka. [przypis edytorski]
febra — gorączka połączona z dreszczami. [przypis edytorski]
febra — gorączka połączona z silnym dreszczami, malaria; dziś popr. forma D.lm: febr. [przypis edytorski]
febra — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami; dawniej również ogólnie: gorączka, której towarzyszą dreszcze. [przypis edytorski]
febra — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra — tu: gorączka, dreszcze. [przypis edytorski]
febra — tu: gorączka (niem. Fieber: gorączka). [przypis edytorski]
febra — tu: gorączka. [przypis edytorski]
febra — tu ogólnie: gorączka, której towarzyszą dreszcze. [przypis edytorski]
febra — tu ogólnie: gorączka z silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra — tu: wysoka gorączka. [przypis edytorski]
febris aurea (łac.) — gorączka złota. [przypis edytorski]
febris (łac.) — dreszcze, gorączka. [przypis edytorski]
febris (łac.) — gorączka, dreszcze. [przypis edytorski]
febris (łac.) — gorączka. [przypis edytorski]
Febris quartana — febra czwartaczka, czyli gorączka wzmagająca się co czwarty dzień. [przypis edytorski]
Februarii (łac.) — lutego. [przypis edytorski]
februarius, februarii (łac.) — luty. [przypis edytorski]
febryczny — taki jak w febrze, tj. gorączce połączonej z silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febryczny — taki jak w febrze, tropikalnej chorobie zakaźnej objawiającej się gorączką połączoną z silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
Febus a. Feb (mit. grec.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Febus a. Feb (mit. grec.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Febus a. Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]
Febus a. Feb (z gr. Fojbos: promienny; mit. gr.) — przydomek Apolla, boga światła i słońca, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy; jego atrybutami były łuk i lira. [przypis edytorski]
Febus — Apollo; w mit. gr. bóg piękna, patron sztuki, muzyki i poezji, zsyłający natchnienie; przebywał na Parnasie w otoczeniu muz; syn Zeusa i Leto, bliźniaczy brat Artemidy; patronował także jasnowidztwu, opiekun wyroczni. [przypis edytorski]
Febus (mit. grec.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Febus (mit. gr. i rzym.) — przydomek Apollina, boga piękna, życia i śmierci. [przypis edytorski]
Febus (mit. gr., , mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca. [przypis edytorski]
Febus (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca i przewodnika Muz. [przypis edytorski]
Febus (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]
Febus (mit. gr.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Febus — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]
Febus — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Feb… ustrzelił — staroż. Grecy przypisywali nagłą śmierć lub zarazę strzałom Apollina bądź Artemidy. [przypis edytorski]
Febus — z gr. „Jaśniejący”, przydomek Apollina, boga poezji i sztuki. [przypis edytorski]
fechmistrz — mistrz fechtunku, czyli sztuki walki bronią białą (szablą, szpadą, floretem); mistrz szermierki. [przypis edytorski]
Fechner, Gustav Theodor (1801–1887) — niemiecki fizyk, filozof i psycholog, twórca psychofizyki, inicjator eksperymentalnych badań nad zjawiskami psychicznymi; tu mowa o jego spekulacjach teologicznych w dziele Drei Motiven und Gründen des Glaubens (1863). [przypis edytorski]
Fechner, Gustav Theodor (1801–1887) — niemiecki fizyk, filozof i psycholog, twórca psychofizyki, inicjator eksperymentalnych badań nad zjawiskami psychicznymi; ujął w matematyczną formę podstawowe prawo psychofizyki (prawo Webera-Fechnera), głoszące, że przyrost wrażenia, jako subiektywnie odczuwana różnica, rośnie proporcjonalnie do logarytmu intensywności bodźca. [przypis edytorski]
Fechner, Gustav Theodor (1801–1887) — przyrodnik i filozof niem., jeden z twórców psychofizyki i estetyki doświadczalnej (zapoczątkował eksperymentalne badania zjawisk psychicznych, zajmował się galwanistyką oraz badaniem procesów elektrochemicznych); główne dzieła: Nanna, oder über das Seelenleben der Pflanzen (Nanna, czyli o życiu duchowym roślin, 1848), Elemente der Psychophysik (1860), Vorschule der Aesthetik (1876). [przypis edytorski]
fechtmistrz — szermierz a. nauczyciel szermierki. [przypis edytorski]
fechtmistrz — wytrawny szermierz. [przypis edytorski]
fechtmistrz (z niem. Fechtmeister) — nauczyciel szermierki. [przypis edytorski]
fechtować się — uprawiać szermierkę, walczyć na broń białą, np. szpady, szable. [przypis edytorski]
fechtować — walczyć na broń białą. [przypis edytorski]
fechtunek — w oryg. niem.: schlagen: bić, uderzyć, powalić. [przypis edytorski]
fechtunek (z niem. fechten: bić się) — szermierka, sztuka władania bronią białą. [przypis edytorski]
fechtunek (z niem.) — szermierka. [przypis edytorski]
fechtunek (z niem.) — szermierka, sztuka władania bronią białą. [przypis edytorski]
Federacja Wielkiej Kolumbii — republika federacyjna w płn.-zach. części Ameryki Płd., utworzona na kongresie w Angosturze w Wenezueli, istniejąca w l. 1819–1831; obejmowała terytoria obecnej Kolumbii (wraz z Panamą), Wenezueli i Ekwadoru, wchodzące wcześniej w skład kolonialnego wicekrólestwa Nowej Granady; jej pierwszym prezydentem był Simón Bolívar, po jego śmierci federacja rozpadła się. [przypis edytorski]
federalista — zwolennik federalizmu, tu: ustroju społecznego będącego związkiem samodzielnych wspólnot, bez centralnego rządu. [przypis edytorski]
Federowicz — winiarnia krakowska przy ul. Szewskiej. [przypis edytorski]
federpusz — pióropusz (w oryginale: pennacchio). [przypis edytorski]
Fedka (ros. Фе́дька) — zdrobnienie od imienia Fiodor (Фёдор). [przypis edytorski]
Fedon — bohater tytułowy jednego z dialogów Platona. [przypis edytorski]
Fedon — jeden z dialogów filozoficznych Platona poświęcony tematyce postawy człowieka wobec śmierci, a także kwestii samobójstwa, które, jakkolwiek z zasady jest czynem nagannym, niekiedy może być usprawiedliwione przez nadzwyczajne okoliczności. [przypis edytorski]
Fedr a. Fedrus, właśc. Phaedrus (ok. 15–ok. 50 n.e.) — rzym. poeta pochodzenia greckiego, autor poczytnych łacińskich adaptacji bajek Ezopa. [przypis edytorski]
Fedr a. Fedrus, właśc. Phaedrus (ok. 15 – ok. 50 r. n.e.) — autor poczytnych łacińskich adaptacji bajek Ezopa. [przypis edytorski]
Fedra i Andromaka — tragedie francuskiego poety i dramaturga Jeane'a Racine'a (1639–1699). [przypis edytorski]
Fedra — klasycystyczna tragedia Jeana Racine'a (1639–1699). [przypis edytorski]
Fedra (mit. gr.) — córka Minosa, żona Tezeusza; zakochała się w swym pasierbie Hippolicie; odepchnięta przez niego powiesiła się, w pożegnalnym liście oskarżając Hippolita o zakusy na jej cześć. Tezeusz uprosił wówczas Posejdona o śmierć Hippolita. [przypis edytorski]
Fedra (mit. gr.) — córka Minosa, żona Tezeusza; zakochała się w swym pasierbie Hippolicie; odepchnięta przez niego powiesiła się, w pożegnalnym liście oskarżając Hippolita o zakusy na jej cześć. Tezeusz uprosił wówczas Posejdona o śmierć Hippolita. [przypis edytorski]
Fedra (mit. gr.) — żona Tezeusza, córka Minosa i Pasifae. [przypis edytorski]
Fedra (mit. gr.) — żona Tezeusza, zakochana w swym pasierbie Hipolicie, i wzgardzona przez niego, odebrała sobie życie; [przypis edytorski]
Fedrus, własc. Phaedrus (15 p.n.e.–50 r. n.e.) — bajkopisarz rzymski; wyzwoleniec; tłumacz i naśladowca Ezopa, twórca bajki jako odrębnego gatunku literackiego w literaturze łac. [przypis edytorski]
feeria — bogactwo i różnorodność mieniących się barw, pulsujących świateł lub wibrujących dźwięków. [przypis edytorski]
feeria — bogactwo różnorakich efektów związanych z barwami i dźwiękami. [przypis edytorski]
feeria — gra wielu kolorowych świateł i dźwięków. [przypis edytorski]
feeria (z fr.) — widowisko fantastyczne, teatralne lub skomponowane na sposób teatralny. [przypis edytorski]
Feierabenden — hängen letztlich davon ab, wann ich Selbstmord begehe. [przypis edytorski]
Feiler — Käuflicher. [przypis edytorski]
fein — dobry, świetny; dobre, świetne. [przypis edytorski]
fein (jid.) — fajny. [przypis edytorski]
fein (niem.) — dobrze, świetnie. [przypis edytorski]
fein (niem.) — wyśmienity, dokładny, wytworny, delikatny. [przypis edytorski]
feiny (z niem. fein: elegancki, dobry, świetny) — dziś: fajny; dobry, świetny. [przypis edytorski]
Feja — miasto portowe w płd. Elidzie. [przypis edytorski]
fejerwerk (właśc. fajerwerk; z niem. Feuer: ogień) — sztuczne ognie dające różne efekty świetlne; w XVIII w. fajerwerki były bardzo częstym sposobem uświetniania uroczystości na dworach. [przypis edytorski]
fejletony — popr.: felietony. [przypis edytorski]
fejleton (z fr. feuilleton) — dziś popr.: felieton. [przypis edytorski]
felach — właśc. fellah; w krajach arab. rolnik, obywatel prowadzący osiadły tryb życia. [przypis edytorski]
felcajch a. feldcajch (z niem.) — dosł. znak polowy. [przypis edytorski]
felcówka — cegła profilowana. [przypis edytorski]
felczer (daw.) — osoba uprawniona do wykonywania nieskomplikowanych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
felczer — osoba wykonująca proste zabiegi medyczne. [przypis edytorski]
felczer — osoba wykonująca proste zabiegu medyczne. [przypis edytorski]
felczer — osoba ze średnim wykształceniem medycznym, mająca uprawnienia do wykonywania prostych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
felczer — pomocnik lekarza. [przypis edytorski]
felczer (z niem. Feldscher: chirurg polowy) — osoba uprawniona do wykonywania prostych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
felczer (z niem. Feldscher: chirurg polowy) — osoba ze średnim wykształceniem medycznym, uprawniona do wykonywania prostych zabiegów medycznych. [przypis edytorski]
feldfebelis (vok.) — karinis laipsnis, puskarininkis. [przypis edytorski]
Feldfebel — niemiecki odpowiednik wachmistrza. [przypis edytorski]
