Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 161842 przypisów.
żem (…) nie rozbił — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że nie rozbiłem. [przypis edytorski]
żem nie spełnił — dziś: że nie spełniłem. [przypis edytorski]
żem nie spotkał (gw.) — nie spotkałem. [przypis edytorski]
żem nieuk — dziś: że jestem nieukiem. [przypis edytorski]
żem nie zrobił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że nie zrobiłem. [przypis edytorski]
Że mógłby wody dolewać, jak słudzy na galilejskiej Kanie — nawiązanie do cudu opisanego w Ewangelii świętego Jana (J 2, 1-12); gdy podczas wesela w Kanie Galilejskiej zabrakło wina, Jezus polecił sługom napełnić naczynia wodą, a następnie przemienił ją w wino. [przypis edytorski]
żem (…) oczekiwał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: „że (…) oczekiwałem”. [przypis edytorski]
że Mojżesz nie dał im chleba niebieskiego — J 6, 32. [przypis tłumacza]
żem otrzymał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że otrzymałem. [przypis edytorski]
żem o wiktorii w polu zdesperował — że zwątpiłem o zwycięstwie w bitwie. [przypis edytorski]
żem (…) popsuła — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że popsułam. [przypis edytorski]
żem postąpił — dziś: że postąpiłem. [przypis edytorski]
żem (…) potrzebował — inaczej: że potrzebowałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
Żem prawie nie znał (…) przy blaskach gromu — cytat z Hymnu o zachodzie słońca (inc. Smutno mi, Boże!) Juliusza Słowackiego. [przypis redakcyjny]
żem przekonany — forma skrócona; inaczej: że jestem przekonany. [przypis edytorski]
żem przyjął Alcyda — Charon tak się przestraszył Herkulesa (Alcyda), przybywającego po Cerbera, że go przeprawił przez Styks, za co ukarany został rocznym więzieniem. [przypis edytorski]
żem (…) przypomniał — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że sobie przypomniałem. [przypis edytorski]
żem (…) rozumiał się być w raju (daw.) — że sądziłem, iż jestem w raju. [przypis edytorski]
żem się znajdował — inaczej: że się znajdowałem; przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika. [przypis edytorski]
żem siebie straciła (starop. forma) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: że straciłam siebie. [przypis edytorski]
żem skinął Ja i wieszcza wskrzesił — Mickiewicz na emigracji zaczął na nowo tworzyć po wyzwaniu, rzuconym mu przez Słowackiego w salonowej improwizacji. [przypis edytorski]
Żemsowi Iakobowi… — mistrz Jakob James, skąpiec i właściciel licznych domów, nie cieszących się zbyt dobrą reputacją. [przypis tłumacza]
żem takiego właśnie miał brata — jeśli autor ma na myśli swego przybranego brata, L. Verusa, to sąd o nim jest zbyt przychylny. [Lucjusz Werus (130–169), urodzony jako Lucius Ceionius Commodus, w 138 równocześnie z Markiem Aureliuszem został adoptowany przez Antonina Piusa; razem z Markiem Aureliuszem współrządził imperium rzym. (od 161) jako Caesar Lucius Aurelius Verus Augustus; red. WL] [przypis tłumacza]
żem tam nie był (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcowką czasownika; inaczej: że tam nie byłem. [przypis edytorski]
żem tam odbywał wyprawy z Klearchem — Klearcha w roku 411 wysłali eforowie, by wspólnie z satrapą Farnabazosem prowadził operacje wojenne przeciw Atenom. Odebrał Ateńczykom Bizancjum, które uległo jego namowom, walczył w bitwie pod Kyzikos, jako zastępca admirała, z Alkibiadesem, a następnie za radą króla Agisa posłano go jako harmostę do Chalkedonu i Bizancjum (zob. II 6, początek, uwaga 2). [przypis tłumacza]
żem też pozwoliła (gw.) — że też pozwoliłam. [przypis edytorski]
żem też się zbudzić musiał — że też musiałem się zbudzić. [przypis edytorski]
że mu się nic po szwie nie porze — przysł.: że mu się nic nie wiedzie. [przypis redakcyjny]
Że mu w sercu przebaczam — Też subtelne kazuistyczne rozróżnienie, które da się połączyć z największą bezwzględnością postępowania. [przypis tłumacza]
żem (…) wędrował — inaczej: że wędrowałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem wszelkie czyniła ofiary — Ta nieco zagadkowa pobłażliwość Elmiry w III akcie była po prostu potrzebna, aby umożliwić tę scenę w akcie IV. [przypis tłumacza]
żem (…) wyglądał; żem się położył — inaczej: że wyglądałem, że się położyłem (przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem (…) wyzionął — inaczej: że wyzionąłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żem (…) wziął — daw. konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; dziś: że wziąłem. [przypis edytorski]
żem źle wypełniał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że źle wypełniałem. [przypis edytorski]
Żem źle wyszła, za złego człowieka — viro me malo male nuptam. [przypis tłumacza]
żem zaczęła — dziś raczej: że zaczęłam. [przypis edytorski]
żem zasnął — dziś raczej: że zasnąłem. [przypis edytorski]
żem zaznał — dziś: że zaznałem. [przypis edytorski]
żem zelżona (starop. forma) — skrót od: że jestem (zostałam) zelżona; tj. że mnie obrażono. [przypis edytorski]
żem (…) z lepszych, i nie pośledniejszy (…) od jakiegokolwiek przedstawiciela średniego stanu — daje poznać, że zalicza się do najlepszych sfer mieszczaństwa; w ogóle ton mowy O wieńcu nasuwa przekonanie, że ława przysięgłych musiała wtedy składać się z zamożniejszych mieszczan; po Cheronei jest to bardzo prawdopodobne. [przypis tłumacza]
żem znalazł — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: że znalazłem. [przypis edytorski]
żem został zwyciężony — inaczej: że zostałem zwyciężony (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
żeńca — człowiek pracujący przy zbiorach zboża. [przypis edytorski]
żeńszczyna (ros.) — kobieta. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, nieść. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, popędzać; wyganiać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gonić. [przypis redakcyjny]
żenąć (daw.) — gonić (właśc. powinno być „żenie”). [przypis redakcyjny]
żenąć (daw., gw.) — gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — pędzić, gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — pędzić, gonić. [przypis redakcyjny]
żenąć (daw.) — rzucać, miotać. [przypis edytorski]
żenąć — gnać. [przypis redakcyjny]
żenącą (daw.) — wyganiającą. [przypis edytorski]
żeną (daw.) — gnają. [przypis edytorski]
żeną (daw.) — wyganiają. [przypis edytorski]
żenada — zawstydzenie, skrępowanie. [przypis edytorski]
że nad wszelkie kodycyle — ἐπιδιαθήκης κυριωτέραν εἶναι τὴν διαθήκην, p. I, XXX, 7 [kodycyl: dodatek do testamentu; red. WL]. [przypis tłumacza]
że na tobie giną, że na tobie giną chłopcy malowani — fragment pieśni wojskowej Wojenko, wojenko. [przypis edytorski]
żenią (daw. forma) — gonią, pędzą. [przypis edytorski]
żeniatych — forma ludowa; wyd. lwow[skie] ma: żonatych. [przypis redakcyjny]
żeniaty — dziś popr.: żonaty. [przypis edytorski]
żenich — mąż a. narzeczony. [przypis edytorski]
żenich (z ros.) — małżonek; mąż. [przypis edytorski]
żeniec (daw.) — człowiek pracujący przy żniwach, żniwiarz. [przypis edytorski]
żeniec — osoba pracująca przy żniwach, żniwiarz. [przypis edytorski]
żeniec — ten, kto kosi zboże. [przypis edytorski]
żeniec — żniwiarz. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — forma 3 os. lp: wyrzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw. forma) — dziś: gna. [przypis edytorski]
żenie (daw. forma) — dziś: żonie. [przypis edytorski]
żenie (daw. forma) — gna. [przypis edytorski]
żenie — daw. forma od czas. gnać; znaczenie: gna, pędzi. [przypis edytorski]
żenie — daw. forma od czas. gnać; znaczenie: gna, pędzi. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna; daw. forma 3. os. lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna, przegania itp.; daw. forma 3. os. lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna, przegania itp.; przestarz. forma 3.os.lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna. [przypis edytorski]
żenie (daw., gw.) — rzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — pędzi; przestarz. forma od: gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — pogna; przestarz. forma 3.os.lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — rzuca, ciska. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — tu: gna, popycha. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — wygania. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — wypędza. [przypis edytorski]
żenie — dziś popr. forma Msc.lp: żonie. [przypis edytorski]
żenie — dziś popr.: żonie. [przypis edytorski]
żenie (forma starop.) — gna, pędzi. [przypis redakcyjny]
że niektórzy święci biskupi, widząc jeńców związanych parami, wzięli pieniądze kościelne i sprzedali nawet święte naczynia, aby odkupić ich, ile mogli; że świątobliwi zakonnicy poświęcili się temu, przeto w żywotach świętych znajdzie się najwięcej światła w tej materii — Patrz żywot świętego Epifaniusza, św. Eptadiusza, św. Cezarego, św. Fidola, św. Porcjana. św. Treweriusza, św. Euzychiusza, św. Legera, cudy św. Juliana. [przypis redakcyjny]
Że nie mógł wyszszej dosiądź, Rynald się wymówi — tym, że król orański „miał wzrost olbrzymowy, wysoki na sześć łokci” por. XIV 108, w. 4. [przypis redakcyjny]
żenie — pędzi, ciska; daw. forma od gnać. [przypis edytorski]
żenie się (daw., gw.) — rzuca się. [przypis edytorski]
żenie (starop. forma) — żonie. [przypis edytorski]
żenie (z ukr.) — gna. [przypis redakcyjny]
że nie zważając na tych, którym naród oddaje pierwszeństwo, zmusza się go do wyboru tych, których byłby odrzucił. Ale za tę korzyść, której już nie miał — tak rękopis. W pierwszym wydaniu, a za nim we wszystkich następnych, zmieniono tekst na żądanie Wielhorskiego w następujący sposób: „…że nie zważając na tych, którym naród oddawał pierwszeństwo, zmuszano go do wyboru tych, których byłby odrzucił; ale za tę korzyść, której już nie ma…”. [przypis redakcyjny]
żeniny — dziś: żoniny. [przypis edytorski]
żenować się — krępować się. [przypis edytorski]
żenować się — wstydzić się, krępować się. [przypis edytorski]
