Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | norweski | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3334 przypisów.
hreczuszek — placek gryczany; w oryg. гречневик: chleb gryczany w kształcie ściętego stożka. [przypis edytorski]
Hrehor (rus.) — Grzegorz. [przypis edytorski]
hr. K. — hrabia Kuberski. [przypis edytorski]
hromadowcy — członkowie działającego międzywojennej Polsce lewicowego ugrupowania politycznego Białoruska Włościańsko-Robotnicza Hromada. [przypis edytorski]
Hromodka, Stefan — kochanek Alfreda Redla, kawalerzysta. [przypis edytorski]
hroszi dadut (ukr.) — pieniądze dadzą. [przypis edytorski]
hroszy — grosze. [przypis edytorski]
hroszy (z ukr.) — pieniądze. [przypis redakcyjny]
Hroudlandus, Britannici limitis praefectus (łac.) — Hroudland, prefekt granicy Brytanii. [przypis edytorski]
hruba — tu: ważna, bogata. [przypis edytorski]
hruby — gruby, bogaty; tu: wspaniały, potężny. [przypis edytorski]
Hruby Wierch (2428 m n.p.m.) — szczyt po słowackiej stronie Tatr Wysokich, znajdującej się w bocznej Grani Hrubego. [przypis edytorski]
hrudi — piersi. [przypis autorski]
Hryć (ukr. Гриць) — Grześ, ukr. zdrobnienie od imienia Hryhorij (Григо́рій), czyli Grzegorz. Imię często spotykane w ukr. ludowych piosenkach o miłości chłopaka i dziewczyny. [przypis edytorski]
Hryc — ukraińska pieśń ludowa, zaczynająca się od słów: „Oj, nie idź, Hrycu, na wieczornicę, bo na wieczornicach dziewczęta czarodziejki”. [przypis edytorski]
hrymnąć — upaść, runąć. [przypis autorski]
hrymnąć (z ukr.) — upaść, przewrócić się. [przypis edytorski]
Hryniewicz-Winklerowa, Maria (1904–1970) — aktorka. [przypis edytorski]
Hryniewiecki, Ignacy (1856–1881) — polski konspirator i rewolucjonista, działacz organizacji Narodnaja Wola, zabójca cesarza Aleksandra II; 13 marca 1881 (wg kalendarza juliańskiego: 1 marca) w Sankt Petersburgu na Newskim Prospekcie rzucił bombę w powóz cara Aleksandra II, od której zginął zarówno on, jak i car. [przypis edytorski]
Hryniewiecki, Jerzy (1908–1989) — polski architekt, urbanista, grafik, projektant plakatów filmowych. [przypis edytorski]
Hrynkowski, Jan (1891–1971) — malarz i grafik. [przypis edytorski]
Hto to bude platil? (czes.) — Kto za to zapłaci? [przypis edytorski]
http://de.wikisource.org/wiki/Gesetz_betreffend_das_Urheberrecht_an_Werken_der_Literatur_und_der_Tonkunst (dostęp 11.02.2014), § 11. [przypis autorski]
http://en.wikipedia.org/wiki/International_Copyright_Act_of_1891, D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 165. [przypis autorski]
http://en.wikipedia.org/wiki/Music_box [przypis autorski]
http://pl.wikipedia.org/wiki/Fonograf (dostęp 18.04.2014). [przypis autorski]
http://pl.wikipedia.org/wiki/Frederick_Scott_Archer, F. Kawohl (2008), Commentary on the German Copyright Acts 1876, [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 11.12.2013) punkt 5, A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów. Od Gutenberga do Internetu, Warszawa 2010, s. 220. [przypis autorski]
http://pl.wikipedia.org/wiki/Marcin_Chuzzlewit. [przypis autorski]
http://www.etymonline.com/index.php?term=genius&allowed_in_frame=0, (dostęp 11.02.2014). [przypis autorski]
http://www.etymonline.com/index.php?term=royalty (dostęp 11.02.2013); G. S. Brown, After the fall: the chute of a play, droits d’auteur and literary property in the Old Régime, FHS, 22 (1999), s. 490. [przypis autorski]
http://www.napoleon-series.org/research/government/france/penalcode/c_penalcode3b.html, (dostęp 16.02.2014). [przypis autorski]
http://www.wipo.int/about-wipo/en/history.html [przypis autorski]
http://www.wipo.int/export/sites/www/freepublications/fr/copyright/120/wipo_pub_120_1893_11.pdf, (dostęp 13.02.2014). [przypis autorski]
huba (daw.) — miara powierzchni ziemi; z Bartkowej huby: z pola Bartka. [przypis edytorski]
huba drzewna — grzyb rosnący na pniach drzew. [przypis edytorski]
huba — hubka, miąższ huby, grzyba rosnącego na pniach drzew, używany do rozniecania ognia z pomocą krzesiwa. [przypis edytorski]
hubara (biol.) — gatunek dużego ptaka z rodziny dropi, zamieszkującego pustynne i stepowe tereny płn. Afryki (hubara saharyjska) oraz Azji, od Bliskiego Wschodu po Kazachstan i Mongolię (hubara arabska). [przypis edytorski]
huba — tu: gospodarstwo. [przypis edytorski]
Huberman, Bronisław (188–1947) — skrzypek-wirtuoz i pedagog muzyczny pochodzenia żydowskiego. [przypis edytorski]
Huberman, Bronisław (1882–1947) — skrzypek-wirtuoz i pedagog muzyczny pochodzenia żydowskiego. [przypis edytorski]
hubiłgan — wysoki stopień wcielonego bóstwa. [przypis redakcyjny]
hubka — łatwo się tlący materiał, np. miąższ huby, stosowany przy rozpalaniu ognia z pomocą krzesiwa. [przypis edytorski]
hubka — materiał łatwopalny, wytwarzany z huby (odmiany grzyba rosnącej na pniach drzew). [przypis edytorski]
hubka — miąższ huby, grzyba rosnącego na pniach drzew, stosowany przy rozpalaniu ognia za pomocą krzesiwa. [przypis edytorski]
hubka — miąższ huby, grzyba rosnącego na pniach drzew, używany do rozniecania ognia z pomocą krzesiwa. [przypis edytorski]
hubka — wysuszona huba, używana do rozniecania ognia z pomocą krzesiwa. [przypis edytorski]
hubka — wysuszony miąższ huby lub inny materiał łatwo się tlący, stosowany przy rozpalaniu ognia za pomocą krzesiwa. [przypis edytorski]
hubka — wysuszony miąższ huby lub inny materiał łatwo się tlący, używany do rozniecania ognia. [przypis edytorski]
huby — fałdy. [przypis autorski]
huchować (starop.) — uchować. [przypis edytorski]
hucpa — czelność. [przypis tłumacza]
hucpowaty — bezczelny, wulgarny. [przypis edytorski]
Hucuł — członek grupy etnicznej pochodzenia rusińsko-wołoskiego, zamieszkującej ukraińską i rumuńską cz. Karpat Wschodnich, w tym Beskidy Pokucko-Bukowińskie; Huculi, obok Bojków, z którymi sąsiadują od zachodu, i Łemków, stanowią jedną z trzech gł. grup Rusinów Karpackich, mieszkających we wschodniej cz. łuku karpackiego. [przypis edytorski]
Huculi — grupa etniczna pochodzenia rusińskiego i wołoskiego, zamieszkująca ukraińską i rumuńską część Karpat Wschodnich. [przypis edytorski]
huculski — pochodzący z Karpat Wschodnich. [przypis edytorski]
hucusque (łac.) — dotąd. [przypis redakcyjny]
huczeć — tu: pohukiwać. [przypis edytorski]
huczka (łow.) — okres godowy dzików. [przypis edytorski]
huczno — dziś popr.: hucznie, tj. głośno, gwarno. [przypis edytorski]
hucznym brawem — dziś: hucznymi brawami. [przypis edytorski]
huczny — tu: huczący. [przypis redakcyjny]
hudeln — quälen. [przypis edytorski]
Hudibras — długi satyryczny poemat heroikomiczny napisany przez ang. poetę i satyryka Samuela Butlera, wyd. 1663–1678. [przypis edytorski]
hübsches Wasser (niem.) — piękna woda. [przypis edytorski]
Hügel — s. Anm. zu V. 861. [przypis tłumacza]
huerta (hiszp.) — tereny rolnicze składające się głównie z sadów i ogrodów warzywnych. [przypis edytorski]
huf (daw.) — hufiec, oddział wojska. [przypis edytorski]
huf (daw.) — oddział. [przypis edytorski]
huf (daw.) — zastęp, hufiec. [przypis edytorski]
huf — hufiec, oddział. [przypis edytorski]
huf — hufiec; oddział; tu: grupa. [przypis edytorski]
huf — hufiec, oddział; tu: orszak, korowód. [przypis edytorski]
huf — hufiec; oddział wojsk. [przypis edytorski]
huf — hufiec. [przypis edytorski]
huf — hufiec; tu przen.: dużą ilość, szereg. [przypis redakcyjny]
hufiec czelny — w średniowiecznej strategii zgrupowanie uderzające jako pierwsze, aby wprowadzić zamęt w szeregi wroga. [przypis edytorski]
hufiec Fianna — chodzi o grupę wojowników, bohaterów legend z tzw. cyklu feniańskiego. [przypis edytorski]
hufiec — jednostka w organizacjach młodzieżowych, a dawniej w wojsku. [przypis edytorski]
hufiec — oddział wojska. [przypis edytorski]
hufiec — oddział wojsk lub jednostek paramilitarnych. [przypis edytorski]
hufiec walny — zasadnicze siły używane w bitwie. [przypis edytorski]
hufiec — zwarty oddział średniowiecznych wojsk; dziś: jednostka w organizacjach młodzieżowych. [przypis edytorski]
hufnal — duży gwóźdź do przybijania podków. [przypis edytorski]
hufnal — duży gwóźdź o kwadratowym przekroju. [przypis edytorski]
hufnal — gwóźdź. [przypis edytorski]
hufnal — gwóźdź. [przypis redakcyjny]
huf — oddział wojskowy, zastęp. [przypis edytorski]
huf (z niem.) — hufiec; zastęp, oddział. [przypis edytorski]
Hugenberg, Alfred (1865–1951) — wpływowy niemiecki przemysłowiec i polityk. Był ministrem gospodarki w pierwszym rządzie Hitlera; wkrótce jednak został odsunięty. [przypis edytorski]
hugenoci — ewangelicy reformowani we Francji w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
hugenoci — protestanci francuscy w XVI i XVII w., wyznawcy kalwinizmu. [przypis edytorski]
hugenoci — protestanci francuscy, wyznawcy kalwinizmu. [przypis edytorski]
hugenoci — protestanci fr., wyznawcy kalwinizmu. Po okresie domowych wojen religijnych na mocy edyktu nantejskiego (1598) mieli zapewnioną swobodę wyznania. Za panowania Ludwika XIV, od 1681, zaczęto ich brutalnie prześladować w celu zmuszenia do przejścia na katolicyzm (dragonady), co spowodowało emigrację wielu hugenotów jeszcze przed oficjalnym odwołaniem w 1685 edyktu nantejskiego; większość z nich uciekła do Anglii, Niderlandów, Szwajcarii i Prus. Swobodę wyznania i prawa cywilne odzyskali dopiero w 1787, zaś rewolucja roku 1789 przyniosła im pełne równouprawnienie z katolikami. [przypis edytorski]
hugh, dziś zwykle zapisywane: howgh — indiańskie słowo z języka lakota, używanego przez Dakotów (Siuksów), wymawiane „hau”, służące jako pozdrowienie; w popularnych powieściach Karola Maya używane przez mówiącego dla wskazania, że zakończył wypowiedź. [przypis edytorski]
Hugh Strap — towarzysz przygód Roderick „Rory'ego” Randoma, w powieści łotrzykowskiej Tobiasa Smolletta (1721–1771), The Adventures of Roderick Random, (publ. 1748; pol. tł. B. Zieliński Niezwykłe przygody Roderyka Randoma, 1955). [przypis edytorski]
Hugocjo — biskup Ferrary z XIII w., autor traktatu o gramatyce. [przypis tłumacza]
Hugo Kapet (ok. 940–996) — książę Franków (od 965), w 987 wybrany na króla Franków, założyciel dynastii Kapetyngów, rządzącej Francją do 1328. [przypis edytorski]
Hugo — markiz toskański, namiestnik cesarza Ottona III w księstwie Toskańskim. [przypis redakcyjny]
„Hugonoci” (1836) — opera G. Meyerbeera (1791–1864) często wówczas grywana; hugonoci — protestanci francuscy, kalwini. [przypis redakcyjny]
hugonoci a. hugenoci — protestanci francuscy, wyznawcy kalwinizmu. Po okresie domowych wojen religijnych na mocy edyktu nantejskiego (1598) mieli zapewnioną swobodę wyznania. Za panowania Ludwika XIV, od 1681, zaczęto ich brutalnie prześladować w celu zmuszenia do przejścia na katolicyzm (dragonady), co spowodowało emigrację wielu hugenotów jeszcze przed oficjalnym odwołaniem w 1685 edyktu nantejskiego; większość z nich uciekła do Anglii, Niderlandów, Szwajcarii i Prus. Swobodę wyznania i prawa cywilne odzyskali dopiero w 1787, zaś rewolucja roku 1789 przyniosła im pełne równouprawnienie z katolikami. [przypis edytorski]
