Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3789 przypisów.
faworyty (daw.) — baczki. [przypis edytorski]
faworyty (daw.) — bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty — dziś: baczki, bokobrody. [przypis edytorski]
faworyty — obfite uwłosienie okalające twarz z obu stron; bokobrody. [przypis redakcyjny]
faworyty — pasma zarostu na policzkach. [przypis edytorski]
faworyty (przestarz.) — zarost pozostawiony na policzkach; bokobrody, baki. [przypis edytorski]
fawor (z łac.) — łaska. [przypis edytorski]
fawor (z łac.: przychylność, życzliwość) — wyróżnienie. [przypis edytorski]
fax et tuba (łac.) — pochodnią i surmą. [przypis redakcyjny]
Faxinal dos indios de Catanduvas — nazwa terytorium oznaczająca: „obszary porosłe karłowatymi drzewkami i gęstymi krzakami” (tzw. faxinalem, faszyną) na terytorium Indian z Catanduvas. [przypis edytorski]
Faydit, Pierre-Valentin (1640–1709) — oratorianin, autor książki Télémachomanie (t.1 1700, t.2 1703), zawierającej krytykę dzieła Fenelona Przygody Telemaka. [przypis edytorski]
Fay, Léontine (1810–1876) — francuska aktorka komediowa; debiutowała w wieku pięciu lat, następnie podróżowała po Belgii i Francji jako „cudowne dziecko”, od 1820 występowała w paryskim teatrze Gymnase. [przypis edytorski]
Fazaelida — Φασαήλίς, dziś Ain el Fasaîl. [przypis tłumacza]
Faza pańska minęła dziesiątego lipca… — 10 lipca 1793 r. Danton został usunięty z Komitetu Ocalenia Publicznego, którego kierownictwo przeszło w ręce Robespierre'a. [przypis edytorski]
fazenda — plantacja brazylijska, szczególnie kawy. [przypis edytorski]
fazenda — plantacja. [przypis edytorski]
fazenda — posiadłość ziemska. [przypis edytorski]
fazendeiro (port.; lm: fazendeiros) — fazender, właściciel brazylijskiej plantacji (fazenda), zwłaszcza kawy. [przypis edytorski]
fazendeiros (port.) — rolnicy. [przypis edytorski]
fazender (z port. fazendeiro) — właściciel dóbr ziemskich, farmer. [przypis edytorski]
Fazis — ob. Rioni, główna rzeka zachodniej Gruzji, starożytnej Kolchidy. [przypis edytorski]
fazy — chodzi tutaj o trzy wyróżnione przez Kierkegaarda fazy rozwoju ludzkiej osobowości: estetyczną, etyczną i religijną. [przypis edytorski]
F… cz — Szmul Farbarowicz, ojciec autora. [przypis edytorski]
fécondité (fr.) — płodność. [przypis edytorski]
fécondité (fr.) — rozrodczość; płodność. [przypis edytorski]
fée blanche (fr.) — biała wróżka. [przypis edytorski]
fée (fr.) — czarodziejka, wróżka. [przypis edytorski]
fę (fr. fin) — fonetyczny zapis słowa: koniec; por. fin de siécle: koniec wieku (prąd w sztuce schyłku XIX stulecia). [przypis edytorski]
Félix Faure (1841–1899) — prezydent Francji w latach 1895–1899. [przypis edytorski]
Félix Mayol (1872–1941) — piosenkarz, autor i wykonawca setek piosenek; niepotwierdzone, ale powracające plotki dotyczyły jego orientacji seksualnej. [przypis edytorski]
féminin (fr.) — kobiecy, żeński. [przypis edytorski]
Fénelon (1651–1715) — fr. dostojnik kościelny, teolog i pisarz, pochowany w Cambrai jako jego arcybiskup. [przypis edytorski]
Fénelon, François (1651–1715) — francuski pisarz, pedagog i duchowny. [przypis edytorski]
Fénelon, [François, właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715)] — biskup i słynny pisarz francuski, autor pedagogicznego romansu Przygody Telemaka [1699]. [przypis tłumacza]
Fénelon, François, właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715) — francuski teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; znany szczególnie jako autor powieści Przygody Telemaka (1699). [przypis edytorski]
Fénelon, François, właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715) — fr. arcybiskup katolicki, teolog, poeta i pisarz; znany szczególnie jako autor skierowanego przeciw monarchii absolutnej dzieła Przygody Telemaka (1699). [przypis edytorski]
Fénelon, François właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715) — fr. duchowny, teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; znany szczególnie jako autor powieści Przygody Telemaka (1699). [przypis edytorski]
Fénelon, François właśc. François Salignac de la Mothe (1651–1715) — francuski teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; autor powieści Historia Telemaka. [przypis edytorski]
Féré, Charles (1852–1907) — francuski lekarz neurolog i psychiatra. [przypis edytorski]
féroces (fr.) — okrutnicy. [przypis edytorski]
Feacy — baśniowy lud żeglarski, przedstawiany jak wyidealizowani Grecy. [przypis edytorski]
Feaj a. Feja — nadmorskie miasto w Elidzie. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy; jako promienny bóg słońca utożsamiany z Heliosem przemierza dzienne niebo na złotym rydwanie. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (po grecku: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga sztuki, muzyki, piękna, przewodnika muz, mieszkającego na Parnasie i zsyłającego natchnienie. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr.) — przydomek Apollina (znaczący z gr. tyle co: „Jaśniejący”), przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr., z gr. Fojbos: promienny) — przydomek Apolla, boga światła i słońca, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk; tu: uosobienie boga słońca, który miał objeżdżać na swym ognistym rydwanie ziemię (tu pod imieniem rzym. bogini Tellus a. Tellury). Trzydzieści razy Feba rumaki obiegły Krąg Tellury i przestwór Neptuna: tzn. minęło trzydzieści lat. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]
Feb a. Febus (mit. rzym.) — odpowiednik Apolla w mit. gr., bóg światła (tu: synonim słońca); monolog Filona pełen jest dość chaotycznych i pomieszanych odniesień do mitologii, ogólnie mających dotyczyć miłości. [przypis edytorski]
Feba, latorośl palmy — kiedy Latona była w ciąży z Zeusem, zazdrosna Hera zabroniła wszystkim ziemiom świata użyczyć jej miejsca dla połogu. Uczyniła to jednak pływająca wyspa Ortygia, na której wyrosła wówczas palma, pod która Latona urodziła Apollina i Artemidę. Od tego czasu wyspa nazywała się Delos. [przypis edytorski]
Feba ptak — jastrzębie i sokoły z powodu szybkiego lotu były poświęcone Apollonowi. [przypis edytorski]
Febe — Febusie; Febus (Apollo) w mit. gr. syn Zeusa i Latony, czasami utożsamiany z bogiem słońca Heliosem; był bogiem muzyki, poezji, łucznictwa, proroctw i sztuki lekarskiej. [przypis redakcyjny]
Febe (Febus) — promienny, jeden z przydomków Apollina, w mit. gr. opiekuna sztuk. [przypis redakcyjny]
Febe (gr. Foibe: jaśniejąca) — imię jednej z tytanid, córki Uranosa i Gai, matki Latony. Przypisywano jej założenie wyroczni delfickiej, którą miała ofiarować Apollinowi. [przypis edytorski]
Febe — księżyc (Diana, siostra Feba, czyli Apolla). [przypis redakcyjny]
Febe — księżyc (Diana, siostra Feba, tj. Apolla). [przypis redakcyjny]
Febel — wyspa w zatoce arabskiej. [przypis tłumacza]
Febe (mit. gr.) — imię kilku postaci z gr. wierzeń, tu: Artemida, tj. Diana, dziewicza bogini łowów. [przypis edytorski]
Febe — przen. księżyc (od imienia postaci mitologicznej). [przypis edytorski]
Febe — siostra Apollina-Febusa, Diana (Artemis). [przypis redakcyjny]
Feb (gr.: promienny) — przydomek Apolla. [przypis edytorski]
feblesa (neol., z fr. faiblesse) — słabość, choroba, złe samopoczucie. [przypis edytorski]
feblik — słabość, skłonność. [przypis edytorski]
feblik — słabość, skłonność. [przypis redakcyjny]
Feb (mit. gr.) — Apollo, bóg światła, życia i śmierci. Tu prezentowany jako bóg słońca, powożący świetlistym rydwanem. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk (z gr. Fojbos: promienny). [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca i muzyki. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca, sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, przewodnika dziewięciu muz. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca, sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, przewodnika dziewięciu muz. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apollina, boga słońca. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]
Feb (mit. gr.) — przydomek Apollina. [przypis edytorski]
Feb — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]
Feb — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis redakcyjny]
Feb — przydomek Apolla. [przypis edytorski]
Feb — przydomek Apollina. [przypis edytorski]
febra a. gorączka bagienna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra błotna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra — choroba, do której objawów należą dreszcze i gorączka. [przypis edytorski]
febra — choroba tropikalna. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka, choroba. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka połączona z dreszczami. [przypis edytorski]
febra (daw.) — gorączka. [przypis edytorski]
febra — daw. po prostu gorączka. [przypis edytorski]
febra — gorączka połączona z dreszczami. [przypis edytorski]
febra — gorączka połączona z silnym dreszczami, malaria; dziś popr. forma D.lm: febr. [przypis edytorski]
febra — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]
febra — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami; dawniej również ogólnie: gorączka, której towarzyszą dreszcze. [przypis edytorski]
febra — tu: choroba, objawiająca się dreszczami. [przypis redakcyjny]
febra — tu: gorączka, dreszcze. [przypis edytorski]
febra — tu: gorączka (niem. Fieber: gorączka). [przypis edytorski]
febra — tu: gorączka. [przypis edytorski]
