Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 113263 przypisów.
lubka (daw., gw.) — ukochana, kochanka. [przypis edytorski]
Lublin — miasto powiatowe, stolica województwa i powiatu lubelskiego. [przypis edytorski]
lublu atca (ros.) — kocham ojca. [przypis edytorski]
lub, (…) lubo (starop.) — albo, albo. [przypis edytorski]
lub, lubo (starop.) — tu: czy, czy też. [przypis edytorski]
lub (…), lub (starop. konstrukcja) — czy, czy; lub się wracasz, lub odchodzisz: czy wracasz, czy odchodzisz. [przypis edytorski]
lublu prianik (ros.) — lubię piernik. [przypis edytorski]
luboby (daw.) — choćby; lubo: choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubobym (daw.) — choćbym. [przypis edytorski]
luboć — choć, chociaż. [przypis edytorski]
luboć — choć. [przypis edytorski]
luboć — chociaż. [przypis edytorski]
luboć (daw.) — choć. [przypis edytorski]
lubo — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo — choć. [przypis edytorski]
lubo — chociaż, lecz. [przypis edytorski]
lubo — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — albo. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż; Lubom przeszedł pięćdziesiątkę: konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: chociaż przeszedłem pięćdziesiątkę (skończyłem 50 lat). [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż; lubom tu zrodzon: choć jestem tu urodzony. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — choć. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż, choć. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż, mimo że. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — czy. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — jednak, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — miło. [przypis edytorski]
lubo (daw., przestarz.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — przyjemnie, miło. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — tu: jednak, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (daw.) — tu: pomimo że, chociaż. [przypis edytorski]
lubo — dziś: choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (gw.) — miło. [przypis edytorski]
lubo, (…) lub — albo, albo. [przypis edytorski]
lubo — miło. [przypis edytorski]
Lubomirski, Jerzy Sebastian herbu Szreniawa bez Krzyża (1616–1667) — marszałek wielki koronny, później hetman polny koronny i starosta spiski; w latach 60. przywódca rokoszu, który ograniczył absolutystyczne dążenia Jana Kazimierza; zmarł na wygnaniu. [przypis edytorski]
Lubomirski — Lubomirski, Jerzy Sebastian herbu Szreniawa bez Krzyża (1616–1667), marszałek wielki koronny, później hetman polny koronny i starosta spiski; w latach 60. przywódca rokoszu, który ograniczył absolutystyczne dążenia Jana Kazimierza; zmarł na wygnaniu. [przypis edytorski]
Lubomirski, Stanisław (1583–1649) — późniejszy wojewoda krakowski, potem ruski, w czasach opisywanych w niniejszym dziele regimentarz pod Chocimiem. [przypis edytorski]
Lubomirski, Stanisław Herakliusz (1639–1702) — marszałek wielki koronny, wybitny pisarz i poeta późnego baroku, zwany Salomonem sarmackim. [przypis edytorski]
Lubomirszczyk — zwolennik magnackiego rodu Lubomirskich. [przypis edytorski]
lubom nic nie rozumiał (daw.) — chociaż nic nie rozumiałem. [przypis edytorski]
lubom nie godzien — choć nie jestem godzien; lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubom (…) obiecał (daw.) — choć obiecałem. [przypis edytorski]
lubom się bronił — choć się broniłem. [przypis edytorski]
lubom starzec — chociaż jestem starcem. [przypis edytorski]
lubom tego nie pamiętał — choć tego nie pamiętałem. [przypis edytorski]
lubo (przestarz.) — choć. [przypis edytorski]
Lubo (przestarz.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubopytstwo (ros. любопытство) — ciekawość. [przypis edytorski]
lubość (daw.) — rozkosz, upodobanie. [przypis edytorski]
lubość (daw.) — upodobanie, zadowolenie. [przypis edytorski]
lubość (daw.) — zadowolenie, rozkosz. [przypis edytorski]
luboście (daw., gw.) — lubości (M. i B. lm); lubość: rozkosz. [przypis edytorski]
luboś (daw.) — chociażeś. [przypis edytorski]
luboś jest (daw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: lubo jesteś, tzn.: chociaż jesteś. [przypis edytorski]
lubośmy — choć żeśmy. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — choć jesteś. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — czyś. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: lub też. [przypis edytorski]
lubo — tu: albo (właśc. daw.: chociaż). [przypis edytorski]
lubo — tu: czy. [przypis edytorski]
lubować (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]
Lubowicki, Jan — rotmistrz lisowczyków, pieczętował się herbem Szreniawa. [przypis edytorski]
Lubowidzki, Mateusz (1787–1874) — wiceprezydent Warszawy, znienawidzony przez mieszkańców jako szef policji. [przypis edytorski]
lubo wieczorne, lubo wstają rane zorze (starop.) — czy wieczorne, czy [też] ranne wstają zorze. [przypis edytorski]
lubownik (daw.) — dziś: miłośnik. [przypis edytorski]
lubownik (daw.) — miłośnik. [przypis edytorski]
lubownik (daw.) — wielbiciel. [przypis edytorski]
lubownik — kochanek, miłośnik. [przypis edytorski]
Lubowski, Edward (1837–1923) — autor powieści i komedii, te ostatnie wzorował na francuskim dramacie mieszczańskim. [przypis edytorski]
Lubowski, Edward (1837–1923) — autor powieści i komedii, te ostatnie wzorował na francuskim dramacie mieszczańskim. [przypis edytorski]
Lubowski, Edward (1837–1923) — polski pisarz i publicysta, autor pozytywistycznych komedii o problematyce społeczno-obyczajowej, wzorowanych na francuskim dramacie mieszczańskim. Baron Laufen jest postacią z jego komedii Przesądy. [przypis edytorski]
lubo — z lubością, z upodobaniem, chętnie. [przypis edytorski]
lubo znać — choć widać, choć można poznać. [przypis edytorski]
luboznatielnost' (ros. любознательность) — dociekliwość. [przypis edytorski]
lub przegram, lub wezmę zwycięstwo (starop.) — dziś: czy przegram, czy odniosę zwycięstwo. [przypis edytorski]
Lub się bić sam a sam ze mną, lub chcesz gromadą (starop.) — czy chcesz się bić sam na sam, czy gromadą. [przypis edytorski]
lub siecze, lub chodzi (starop.) — czy zadaje ciosy, czy idzie; zarówno w walce wręcz, jak w poruszaniu się. [przypis edytorski]
lub (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lub starych farsach francuskich przechodzących z rąk do rąk, wciąż na nowo kształtowanych, upiększanych, przetwarzanych — np. Mistrz Pathelin z ok. 1465 roku. [przypis edytorski]
luby (daw., gw.) — miły. [przypis edytorski]
luby (daw., gw.) — miły. [przypis edytorski]
luby (daw.) — miły, kochany. [przypis edytorski]
luby (daw.) — miły, przyjemny, kochany. [przypis edytorski]
luby (daw.) — miły. [przypis edytorski]
luby — drogi, kochany. [przypis edytorski]
luby — miły, ukochany. [przypis edytorski]
luby — miły, ulubiony, drogi. [przypis edytorski]
luby — miły, ulubiony. [przypis edytorski]
luby (przestarz.) — miły; ulubiony; ukochany. [przypis edytorski]