Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12583 przypisów.
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125) — grecki filozof, historyk, moralista; autor popularnego zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian (Żywoty równoległe). [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125 n.e.) — grecki pisarz, filozof i biograf; autor m.in. Moraliów (zbioru rozpraw na różnorodne tematy) oraz Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — grecki pisarz, historyk, filozof-moralista; autor popularnych Żywotów równoległych, zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — gr. pisarz, historyk, filozof-moralista; autor Żywotów równoległych, biografii kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — gr. pisarz, historyk, filozof-moralista; autor Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
pluta (reg.) — plucha, szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]
Pluto a. Pluton — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluto a. Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych. Zakochał się w Prozerpinie, córce Cerery, i porwał ją. Konflikt zakończył się kompromisem: Prozerpina została żoną Plutona, ale pół każdego roku spędzała z matką na ziemi; jej powroty do męża powodowały rozpacz bogini urodzaju i zimę. Odpowiednikiem Plutona w mit. gr. był Hades. [przypis edytorski]
plutokracja — warstwa ludzi bogatych i dlatego wpływowych. [przypis edytorski]
plutokracja — warstwa społeczna ludzi bogatych i wpływowych. [przypis edytorski]
Pluton a. Pluto (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr; tu: Szatan, Lucyfer, pierwszy z buntowniczych upadłych aniołów, przewodzący diabłom w piekle. [przypis edytorski]
Pluton (gr. Πλούτων; mit. gr.) — określenie boga świata umarłych, Hadesa, pochodzące od wyrazu πλοῦτος: bogactwo. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rz.) — bóg śmierci i świata podziemnego; tu połączony z Plutosem, gr. bogiem bogactwa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rz.) — bóg śmierci i zmarłych. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg śmierci i podziemnej krainy zmarłych; jego gr. odpowiednikiem jest Hades. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych, odpowiednik greckiego Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy zmarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy zmarłych (odpowiednik Hadesa w mit. gr.). [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego; syn tytana Saturna i tytanidy Ops, brat Jowisza, Neptuna, Ceres, Westy i Junony; mąż Prozerpiny. Tu błędnie wprowadzony zamiast Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik gr. Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa z mit. gr. [przypis edytorski]
plutonowy — w oryg. enomotarcha, dowódca enomotii, tj. najmniejszego pododdziału wojsk greckich w falandze, złożonego pierwotnie z 25, później z 32–36 żołnierzy. [przypis edytorski]
Pluton — tu: Szatan, Lucyfer jako władca piekieł. [przypis edytorski]
Plutus (mit. rzym.) — bóg bogactwa. [przypis edytorski]
Plutus — właśc. Pluton, rzymski odpowiednik Hadesa, boga podziemnej krainy umarłych. [przypis edytorski]
Plutus — w mitologii gr. bóg bogactwa. [przypis edytorski]
pluwiometria — mierzenie opadów deszczu. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — dziś popr.: pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać — dziś: pluć. [przypis edytorski]
plwać — pluć. [przypis edytorski]
plwanie — opluwanie, plucie. [przypis edytorski]
Plymouth — miasto portowe w płd.-zach. Anglii, nad kanałem La Manche. [przypis edytorski]
p. m. — skrót od łac. post meridiem: przed południem. [przypis edytorski]
pnącze — dziś popr. forma M.lm: pnącza. [przypis edytorski]
pneumatyczna kartka — wiadomość przesłana pocztą pneumatyczną, tj. przez system system rur z wykorzystaniem sprężonego powietrza; listy, dokumenty lub przedmioty umieszczane są w specjalnej kapsule, a ich przesyłanie może następować w obrębie jednego lub kilku budynków, a także w granicach miasta, jak np. w Paryżu, gdzie poczta pneumatyczna została praktycznie zastosowana w XIX w. i działała do 1984 r., kiedy została zastąpiona przez coraz powszechniejsze użytkowanie faksów i internetowego mailingu. [przypis edytorski]
pneumatyk — gumowa obręcz nakładana na koło pojazdu, składająca się z opony i wypełnionej sprężonym powietrzem dętki; tu: opona. [przypis edytorski]
pneumatyk — list wysłany pocztą pneumatyczną, za pomocą rur poprzez wykorzystanie sprężonego powietrza; system poczty pneumatycznej istniał w Paryżu od 1866 aż do 1984. [przypis edytorski]
pneumonia (z łac. ) — zapalenie płuc. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr. forma B.lm: pni. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr. forma D.lm: pni. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr. forma D. lm: pni. [przypis edytorski]
pniów — dziś popr.: pni. [przypis edytorski]
p.n. — pod nazwą. [przypis edytorski]
p. N. — tu: pani N. [przypis edytorski]
Pnyks — miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
Pnyks — pochyłe wzgórze ok. 1 km na zachód od Akropolu, miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze ateńskie w pobliżu Akropolu, miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze w Atenach obok Akropolu. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze w Atenach, położone w centrum miasta w sąsiedztwie Akropolu. [przypis edytorski]
Pnyks — wzgórze w pobliżu Akropolu, miejsce zgromadzeń ludowych w staroż. Atenach. [przypis edytorski]
pódą (gw.) — pójdą. [przypis edytorski]
pódę (gw.) — pójdę. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
póde (gw.) — pójdę. [przypis edytorski]
pódźcie — daw. forma trybu rozkazującego, dziś: pójdźcie. [przypis edytorski]
Pódźcie do mnie wszyscy, którzyście się upracowali, a ja miłościwie i ochłodzę was, i pocieszę was — por. Mt 11, 28. [przypis edytorski]
pódźcie (starop. forma) — dziś popr.: pójdźcie. [przypis edytorski]
pódźcież ino (gw.) — chodźcie tylko. [przypis edytorski]
pódź (gw.) — pójdź. [przypis edytorski]
pódźmy (starop. forma) — pójdźmy. [przypis edytorski]
pódźwa (gw.) — pójdźmy; -wa jest końcówką daw. liczby podwójnej. [przypis edytorski]
pódzie (forma gw.) — pójdzie. [przypis edytorski]
pódziema (gw.) — pójdziemy. [przypis edytorski]
pódzies (gw.) — pójdziesz. [przypis edytorski]
pódziesz (gw.) — odejdź, uciekaj (do psa). [przypis edytorski]
pódzi (gw.) — chodź. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pódzi (gw.) — pójdź. [przypis edytorski]
Pójdę do nich za tobą — Pójdę do nich w Twojej sprawie. [przypis edytorski]
pójdę odważony (starop.) — pójdę odważnie. [przypis edytorski]
pójdem — dziś popr.: pójdę. [przypis edytorski]
pójdźcie (daw.) — dziś w zdaniu rozkazującym: chodźcie tu. [przypis edytorski]
pójdź (daw.) — chodź. [przypis edytorski]
pójdź — dziś: chodź. [przypis edytorski]
pójdź (gw.) — tu: chodź. [przypis edytorski]
pójdźma (gw.) — pójdźmy. [przypis edytorski]
pójdź sam (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]
pójdźwa (gw.) — pójdźmy, chodźmy. [przypis edytorski]
pójdźże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
pójdzie jak po mydle — żart. przekształcenie zwrotu „pójdzie jak po maśle”. [przypis edytorski]
pójdziem (daw.) — dziś: pójdziemy. [przypis edytorski]
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg — pobrzmiewa tu nawiązanie do ważnego motywu z Wesela Wyspiańskiego. [przypis edytorski]
pójdziemli wszyscy (starop. forma) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli pójdziemy wszyscy. [przypis edytorski]
pójdziemyż — czy pójdziemy. [przypis edytorski]
pójdziemyż — konstrukcja z partykułą -że (skróconą do -ż); znaczenie: czy pójdziemy. [przypis edytorski]
pójdziesz za sukienkę korzeniu… — owiną twoimi kartami ważone w sklepie przyprawy. [przypis edytorski]
pójdziewa (gw.) — pójdziemy. [przypis edytorski]
pójdziewa (gw.) — pójdziemy; tu: pójdźmy. [przypis edytorski]
pójrzeć — spojrzeć, popatrzyć. [przypis edytorski]
pójść na haki — forma średniowiecznej egzekucji. [przypis edytorski]
Pójść na marionetki — pójść na przedstawienie teatrzyku lalkowego. [przypis edytorski]
pójść po proszonym chlebie — zacząć żebrać. [przypis edytorski]
pójść w dutepasy — uciec. [przypis edytorski]
pójść w odwłokę — odwlec się, przeciągnąć. [przypis edytorski]
pójść w parobki — zostać parobkiem, sługą w czyimś gospodarstwie. [przypis edytorski]
pójść w rekruty — zostać przymusowo wcielonym do wojska. [przypis edytorski]
